วันที่หมดกำลังใจ

Hi ผมอยากจะเกี่ยวกับตัวเองตอนนี้หน่อย เพราะผมรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมาก ตอนนี้ผมแบบคิดอะไรไม่ออกเลยเกี่ยวกับชีวิตตนเอง ผมท้อแท้กับตัวเองและมั้งจะคิดด้านลบๆอยู่บ่อยครั้ง ถึงผมจะเรียนมหาลัยอยู่และคุณคงคิด

อยากหาเพื่อนที่เป็นocd โรคย้ำคิดย้ำทำเหมือนกัน ไว้คุยกันค่ะ

อยู่ๆก็เหมือนท้อแท้ หมดไฟไปดื้อๆ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ตั้งใจและลงมือทำอะไรที่สนใจที่อยากทำ ไปแล้ว คือเราไม่เข้าใจตัวเองเลย แต่เหมือนอยู่ๆก็ดิ่ง ทั้งที่เมื่อวาน วันก่อน และเมื่อเช้ายังฮึดยังมีกำลังใจ

หนูเริ่มมีอาการแบบนี้หนักๆช่วงปิดเทอมค่ะ เคยเป็นซึมเศร้าช่วงม.4 แล้วก็หยุดยาเอง มีอาการวิตกกังวล ไปโรงเรียนก็เพลียทั้งวัน ล้า สมองเบลอ เหมือนอยู่ตัวคนเดียว

พอดีในช่วงชีวิตผมที่ผมเกิดมาผมเหมือนเป็นผู้เเกล้งคนอื่นกลับหนักๆเลยคือมอหนึ่งถึงสองช่วงนั้นผมทำเเย่เอาเยอะมากไปด่าคนอื่นนินทามีการเเกล้งคนอื่นทุกรูปเเบบเลยเเต่ผมเหมือนมีปมนึงตั้งเเต่เด็กคือ รสว่าไม่มี

ทำไมเร่ถึงคิดเเบบนี้ก็ไม่รู้เรารู้สึกว่าตั้งเเต่เรามีลูกคนที่2เรารู้สึกหงุดหงิิดบ่อยอารมเเปรปวนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายรู้สึกว่าอยากอยู่คนเดียวอยาก...บ้างคนอื่นทำไรก็ขัดหูขัดตาไปหมดรู้สึกเบื่ออยากเเยกตัวออก

พักหลังๆช่วงนี้ เวลาอยู่คนเดียวจะชอบคิดว่าถ้าฉันตายไปแล้วจะอยู่ยังไง จะเป็นอย่างไรบ้าง คนที่เขาอยู่จะคิดถึงเราไหม และเราคงคิดถึงเขามากๆ ถ้าเวลาเศร้าจะพูดกับใครได้บ้าง ของที่เรารักและหวงจะมีใครมาทำอะไร

ต่อจากกระทู้ก่อนหน้านี้ เรากลายเป็นผู้ป่วยที่จิตใจย่ำแย่จนต้องรักษาอาการซึมเศร้า เราท้อแท้ที่จะเดินต่อมากๆ รู้สึกถึงความเคว้ง เราออกมาโดยที่ ไม่มีงาน ไม่มีที่พัก และเงินติดตัวก็มีไม่มากนัก มันทำให้เรา

ก็ตามกระทู้จากที่ผมเองก้เจอปัญหาเจอมรสุมในชีวิตมาเยอะและตอนนี้ก็เหมือนดำดึ่งสู่จุดต่ำสุดแล้ว แล้วจริงๆก็รักษาโรคนี้มานานหลายปีจนดีขึ้นแล้วก็เจอปัญหาซ้ำเติมอีกเป็นระลอก จนบางทีก็อยากจะจากไปให้มันจบๆเส