สวัสดีค่ะ เรากับแฟนอายุเท่ากันคือ 30 กลางๆ แฟนเป็นต่างชาติ คบกันได้ประมาณเกือบ 1 ปี
ที่ผ่านมาสังเกตว่า เขาเป็นคนไม่ค่อยถามไถ่อะไรเท่าไร มักจะถามคำถามกว้างๆ แค่ทีเดียว แล้วก็ไม่ถามอะไรต่อ เช่น เราไปทำงานมา กลับมาเจอกันก็ถามว่า เป็นยังไงบ้างวันนี้ พอเราบอกตอบไป (อือ เหนื่อย งานเยอะ ฯลฯ) ก็จบแค่นั้นไม่มีถามอะไรต่อ (คือถ้าเป็นเราเราจะถามว่า งานอะไร มีปัญหาอะไรหรอ มีคนช่วยมั้ย ฯลฯ) เราถามกลับเขาก็จะเล่าเรื่องตัวเองยาวเลย ไม่กลับมาถามอะไรเราอีก หรือตอนเราเป็นโควิด แล้วเขากลับต่างประเทศไปพอดี ก็ถามแค่ว่า เป็นยังไงบ้างวันนี้ เราตอบไปว่า มีไข้ เพลีย ไอ ฯลฯ เขาก็ไม่ถามอะไรต่อแล้วพูดเรื่องอื่นแทน รวมถึงบางครั้งที่เราบอกให้ฟังว่า เออเราจะไปเที่ยวกับที่บ้านนะ เราจะไปทำงานนอกสถานที่นะ ฯลฯ วันต่อมาเขาก็ไม่ถามถึงเลย เหมือนจะลืมไปแล้ว เรารู้สึกแปลกๆ ออกจะอึดอัด รู้สึกเหมือนไม่ได้รับความใส่ใจยังไงก็ไม่รู้ ส่วนตัวเราชอบคนที่ใส่ใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เวลาป่วยก็ถามกันไม่ใช่แค่ เป็นไงบ้างแล้วจบ แต่ถามกินข้าวหรือยัง มีข้าวกินไหม กินยาหรือยัง ฯลฯ หรือถ้าเล่าให้ฟังว่าจะไปเที่ยวกับที่บ้าน เราก็ชอบให้ถามถึงบ้าง ไปเที่ยวมาเป็นยังไง ทำอะไรบ้าง ฯลฯ
สำหรับเราการเติมเต็มกันด้วยการสื่อสารเป็นเรื่องที่สำคัญมาก และตอนนี้เรารู้สึกเหมือนว่าความต้องการตรงนี้ไม่ได้รับการตอบสนองเท่าไร เราพยายามคิดว่า คนเรามีสไตล์การสื่อสารไม่เหมือนกัน เขาอาจจะคิดว่าถามแค่นั้นพอแล้ว มั้ง อาจไม่เหมือนเราที่มักถามตลอด ที่ผ่านมาเราก็เคยคุยกับเขาแล้วเรื่องนี้ว่าเรารู้สึกเหมือนเขาไม่ใส่ใจ ไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเราเท่าไร ทั้งๆที่เราก็ถามเขาตลอดให้เขาตอบได้เป็นคุ้งเป็นแคว เขาก็มีถามเยอะขึ้นพักนึงแล้วก็กลับไปเป็นเหมือนเก่าอีก
เราคิดมากไปไหม เราเยอะไปหรือเปล่าที่ต้องการให้เขาแสดงความใส่ใจถามไถ่กันอีกสักนิด หรือเราควรจะปรับทัศนคติยังไงดี
แฟนเป็นคนไม่ค่อยถามอะไรเท่าไร รู้สึกเหมือนไม่ได้รับความใส่ใจ ควรทำยังไงคะ
ที่ผ่านมาสังเกตว่า เขาเป็นคนไม่ค่อยถามไถ่อะไรเท่าไร มักจะถามคำถามกว้างๆ แค่ทีเดียว แล้วก็ไม่ถามอะไรต่อ เช่น เราไปทำงานมา กลับมาเจอกันก็ถามว่า เป็นยังไงบ้างวันนี้ พอเราบอกตอบไป (อือ เหนื่อย งานเยอะ ฯลฯ) ก็จบแค่นั้นไม่มีถามอะไรต่อ (คือถ้าเป็นเราเราจะถามว่า งานอะไร มีปัญหาอะไรหรอ มีคนช่วยมั้ย ฯลฯ) เราถามกลับเขาก็จะเล่าเรื่องตัวเองยาวเลย ไม่กลับมาถามอะไรเราอีก หรือตอนเราเป็นโควิด แล้วเขากลับต่างประเทศไปพอดี ก็ถามแค่ว่า เป็นยังไงบ้างวันนี้ เราตอบไปว่า มีไข้ เพลีย ไอ ฯลฯ เขาก็ไม่ถามอะไรต่อแล้วพูดเรื่องอื่นแทน รวมถึงบางครั้งที่เราบอกให้ฟังว่า เออเราจะไปเที่ยวกับที่บ้านนะ เราจะไปทำงานนอกสถานที่นะ ฯลฯ วันต่อมาเขาก็ไม่ถามถึงเลย เหมือนจะลืมไปแล้ว เรารู้สึกแปลกๆ ออกจะอึดอัด รู้สึกเหมือนไม่ได้รับความใส่ใจยังไงก็ไม่รู้ ส่วนตัวเราชอบคนที่ใส่ใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เวลาป่วยก็ถามกันไม่ใช่แค่ เป็นไงบ้างแล้วจบ แต่ถามกินข้าวหรือยัง มีข้าวกินไหม กินยาหรือยัง ฯลฯ หรือถ้าเล่าให้ฟังว่าจะไปเที่ยวกับที่บ้าน เราก็ชอบให้ถามถึงบ้าง ไปเที่ยวมาเป็นยังไง ทำอะไรบ้าง ฯลฯ
สำหรับเราการเติมเต็มกันด้วยการสื่อสารเป็นเรื่องที่สำคัญมาก และตอนนี้เรารู้สึกเหมือนว่าความต้องการตรงนี้ไม่ได้รับการตอบสนองเท่าไร เราพยายามคิดว่า คนเรามีสไตล์การสื่อสารไม่เหมือนกัน เขาอาจจะคิดว่าถามแค่นั้นพอแล้ว มั้ง อาจไม่เหมือนเราที่มักถามตลอด ที่ผ่านมาเราก็เคยคุยกับเขาแล้วเรื่องนี้ว่าเรารู้สึกเหมือนเขาไม่ใส่ใจ ไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเราเท่าไร ทั้งๆที่เราก็ถามเขาตลอดให้เขาตอบได้เป็นคุ้งเป็นแคว เขาก็มีถามเยอะขึ้นพักนึงแล้วก็กลับไปเป็นเหมือนเก่าอีก
เราคิดมากไปไหม เราเยอะไปหรือเปล่าที่ต้องการให้เขาแสดงความใส่ใจถามไถ่กันอีกสักนิด หรือเราควรจะปรับทัศนคติยังไงดี