สวัสดีค่ะ เราอายุ 23 ปี ส่วนแฟนอายุ 39 ปี รู้จักกันมาสี่ปีกว่า เพิ่งคบกันได้ 1ปี
เราเริ่มน้อยใจมากๆที่พี่เขาไม่ค่อยใส่ใจเรา เหมือนเขาไม่ค่อยอยากรู้เรื่องส่วนตัวของเราเลยค่ะ
เช่น วันนี้ตื่นกี่โมง เมื่อคืนนอนกี่โมง ธุรกิจที่ทำตอนนี้เป็นยังไงบ้าง วันนี้ที่ร้านคนเยอะมั้ย ฯลฯ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ลืมบอกว่าเราอยู่กันคนละจังหวัดค่ะ เราทำธุรกิจส่วนตัวกับที่บ้าน ส่วนพี่ เขาทำงานอิสระส่วนตัวและมีรายได้จากการลงทุนร่วมกับพ่อแม่
อะไรที่เล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับเราเขาไม่เคยถามเลยค่ะ แต่กลับเป็นเราที่คอยถามเรื่องราวเกี่ยวกับเขา
สังคมสิ่งแวดล้อมที่เขาอยู่ เราถามหมดเลยค่ะ อากาศเป็นยังไงบ้าง นักท่องเที่ยวเยอะมั้ย
เพราะเราสนใจว่าในแต่ละวันของพี่เขาเป็นยังไง มีเหตุการณ์อะไรเป็นพิเศษมั้ย
แต่พี่เขาเป็นคนที่ชอบเล่าเรื่องของเขามากๆ เช่นเรื่องธุรกิจที่เขากำลังจะทำ เรื่องวิชาการที่เขาสนใจ
เราก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง เรื่องในชีวิตประจำวันว่าทำอะไรบ้าง แต่เขาไม่ค่อยถามถึงชีวิตในแต่ละวันของเราเลยค่ะ
เราก็พยายามฟังเขา จนจุดๆหนึ่งเราเบื่อและหงุดหงิด เริ่มอ่านแชทช้าบ้าง อือออ ไม่ถามพี่เขากลับ
เพราะเราเบื่อและเหนื่อย เริ่มคุยน้อยลงเพราะอ้างว่าเหนื่อยจากงานหลายวัน
จนพี่เขาผิดสังเกต เลยถามว่าเราเป็นอะไร ทำไมเป็นแบบนี้ ตอนนั้นเราก็พูดเปิดใจไปเลยค่ะ
แต่เขาก็บอกว่าเขาถามเสมอนะว่า “เรามีเรื่องเล่ามั้ย” เราก็บอกว่ามีบ้างไม่มีบ้าง
แต่ประเด็นที่เราจะสื่อเขาคือ คบกันเล่าเรื่องชีวิตประจำวันมันเป็นเรื่องปกติ
แต่มันก็ต้องควบคู่กับการที่ต้องถามคำถามอีกฝ่ายบ้างหรือเปล่า
คำถามที่เป็นคำถามของคนที่คบกันน่ะ บลาๆ
(คือเราอยากให้เขาถามเรื่องเจาะจงเกี่ยวกับเราบ้าง ไม่ใช่ถามกว้างๆว่าเรามีเรื่องเล่าอะไร)
วันนั้นเราปรับความเข้าใจค่ะ เหมือนพี่เขาจะรับรู้และเข้าใจ เราก็ใจชื้นขึ้นมาบ้าง
จนมาอีกวันหนึ่ง เรางงมาก ทุกอย่างกลับกลายเป็นเหมือนเดิม
เหมือนเมื่อคืนที่เราคุยกันเป็นเพียงแค่ฝัน เพราะพี่เขายังเหมือนเดิม
เล่าเรื่องตัวเอง ถามเรานิดหน่อย (นิดหน่อยจริงๆค่ะ) ไม่ถามเจาะจงอะไรเกี่ยวกับเราเลย
เราก็คิดบวกว่าวันต่อไปเขาอาจจะถามก็ได้
จนวันนี้ผ่านมาหลายวันแล้ว ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เราน้อยใจมากๆจนอยากเลิก
(มีปัจจัยอื่นร่วมอีก เรื่องพ่อแม่ของเขา อันนี้ปัญหาใหญ่เลยค่ะ อาจจะตั้งอีกกระทู้หนึ่ง)
เรารู้สึกเหมือนเราเป็นใครไม่รู้ เหมือนเป็นเพียงไดอารี่โง่ๆที่เขามาเล่าๆๆๆ เขียนอะไรพิเศษลงไป
แล้วจากไปในแต่ละวัน ไม่มีการถามคำถามที่บ่งบอกถึงความใส่ใจถึงฝ่ายตรงข้าม
เราคบกันได้ เพราะเราก็คิดว่าเรามีความคิดค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ เราไม่เคยงอแง ทำตัวไร้เหตุผลกับพี่เขา
เราพร้อมเป็นที่ปรึกษาให้เขา พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขา มีแค่เรื่องนี้จริงๆที่เรารู้สึกน้อยใจ แค่นี้จริงๆ...
เราควรทำอย่างไรกับพี่เขาต่อไปดีคะ
รู้สึกเหนื่อยกับความรักครั้งนี้จังค่ะ แฟนที่อายุมากกว่าไม่ค่อยถามคำถามเกี่ยวกับเราเลยค่ะ
เราเริ่มน้อยใจมากๆที่พี่เขาไม่ค่อยใส่ใจเรา เหมือนเขาไม่ค่อยอยากรู้เรื่องส่วนตัวของเราเลยค่ะ
เช่น วันนี้ตื่นกี่โมง เมื่อคืนนอนกี่โมง ธุรกิจที่ทำตอนนี้เป็นยังไงบ้าง วันนี้ที่ร้านคนเยอะมั้ย ฯลฯ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อะไรที่เล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับเราเขาไม่เคยถามเลยค่ะ แต่กลับเป็นเราที่คอยถามเรื่องราวเกี่ยวกับเขา
สังคมสิ่งแวดล้อมที่เขาอยู่ เราถามหมดเลยค่ะ อากาศเป็นยังไงบ้าง นักท่องเที่ยวเยอะมั้ย
เพราะเราสนใจว่าในแต่ละวันของพี่เขาเป็นยังไง มีเหตุการณ์อะไรเป็นพิเศษมั้ย
แต่พี่เขาเป็นคนที่ชอบเล่าเรื่องของเขามากๆ เช่นเรื่องธุรกิจที่เขากำลังจะทำ เรื่องวิชาการที่เขาสนใจ
เราก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง เรื่องในชีวิตประจำวันว่าทำอะไรบ้าง แต่เขาไม่ค่อยถามถึงชีวิตในแต่ละวันของเราเลยค่ะ
เราก็พยายามฟังเขา จนจุดๆหนึ่งเราเบื่อและหงุดหงิด เริ่มอ่านแชทช้าบ้าง อือออ ไม่ถามพี่เขากลับ
เพราะเราเบื่อและเหนื่อย เริ่มคุยน้อยลงเพราะอ้างว่าเหนื่อยจากงานหลายวัน
จนพี่เขาผิดสังเกต เลยถามว่าเราเป็นอะไร ทำไมเป็นแบบนี้ ตอนนั้นเราก็พูดเปิดใจไปเลยค่ะ
แต่เขาก็บอกว่าเขาถามเสมอนะว่า “เรามีเรื่องเล่ามั้ย” เราก็บอกว่ามีบ้างไม่มีบ้าง
แต่ประเด็นที่เราจะสื่อเขาคือ คบกันเล่าเรื่องชีวิตประจำวันมันเป็นเรื่องปกติ
แต่มันก็ต้องควบคู่กับการที่ต้องถามคำถามอีกฝ่ายบ้างหรือเปล่า
คำถามที่เป็นคำถามของคนที่คบกันน่ะ บลาๆ
(คือเราอยากให้เขาถามเรื่องเจาะจงเกี่ยวกับเราบ้าง ไม่ใช่ถามกว้างๆว่าเรามีเรื่องเล่าอะไร)
วันนั้นเราปรับความเข้าใจค่ะ เหมือนพี่เขาจะรับรู้และเข้าใจ เราก็ใจชื้นขึ้นมาบ้าง
จนมาอีกวันหนึ่ง เรางงมาก ทุกอย่างกลับกลายเป็นเหมือนเดิม
เหมือนเมื่อคืนที่เราคุยกันเป็นเพียงแค่ฝัน เพราะพี่เขายังเหมือนเดิม
เล่าเรื่องตัวเอง ถามเรานิดหน่อย (นิดหน่อยจริงๆค่ะ) ไม่ถามเจาะจงอะไรเกี่ยวกับเราเลย
เราก็คิดบวกว่าวันต่อไปเขาอาจจะถามก็ได้
จนวันนี้ผ่านมาหลายวันแล้ว ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เราน้อยใจมากๆจนอยากเลิก
(มีปัจจัยอื่นร่วมอีก เรื่องพ่อแม่ของเขา อันนี้ปัญหาใหญ่เลยค่ะ อาจจะตั้งอีกกระทู้หนึ่ง)
เรารู้สึกเหมือนเราเป็นใครไม่รู้ เหมือนเป็นเพียงไดอารี่โง่ๆที่เขามาเล่าๆๆๆ เขียนอะไรพิเศษลงไป
แล้วจากไปในแต่ละวัน ไม่มีการถามคำถามที่บ่งบอกถึงความใส่ใจถึงฝ่ายตรงข้าม
เราคบกันได้ เพราะเราก็คิดว่าเรามีความคิดค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ เราไม่เคยงอแง ทำตัวไร้เหตุผลกับพี่เขา
เราพร้อมเป็นที่ปรึกษาให้เขา พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขา มีแค่เรื่องนี้จริงๆที่เรารู้สึกน้อยใจ แค่นี้จริงๆ...
เราควรทำอย่างไรกับพี่เขาต่อไปดีคะ