คือเราทะเลาะกับแม่เรื่องผช.บ่อยมากในช่วงนี้ (ขอบอกก่อนนะคะว่าเราอายุ20ปีนี้) แม่บอกเสมอว่าแม่เป็นแม่สมัยใหม่ค่ะ เข้าใจลูก เข้าใจเด็กยุคนี้ แต่พอเป็นเราแล้วเค้าว่าเราด่าเราว่า

อีเวร

อัปปรี บลาๆค่อยข้างหนักค่ะ น่าจะแรงสำหรับคนอื่น🥲 เรื่องของเรื่องที่ทะเลาะกับคือเราไปหาแฟนบ่อยแล้วค้างคืนค่ะ เคยทะเลาะกันแล้วปรับความเข้าใจกันแล้วเหมือนจะดี แต่รอบนี้ก็เป็นอีก โดยรอบแรกด่าเราเรื่องไปไหนไม่บอก ซึ่งเราบอกแต่เรารายงานพี่ชายที่อยู่บ้านแทนค่ะ แต่พวกเค้าคงไม่ได้คุยกันมั้ง(เค้าคงไม่ถามว่าเราอยู่ไหนกันมั้งคะ หรือบอกแต่แม่ก็ปรี๊ดอยู่ดี เห้ออ) พอคุยกันก็โอเคเราไปไหนก็บอกตลอดทักหาแม่ส่วนตัว เหมือนจะดีค่ะแล้ววันนี้ก็เป็นอีก เราทำงานด้วยเรียนด้วยเวลากลับบ้านมาเราเบื่ออะค่ะที่ต้องอยู่ในห้อง เลยชอบออกไปข้างนอก หรือไปอยู่กับแฟนค่ะ วันหยุดงานเราก็อยากจะพักผ่อนกับแฟนคือค้างคืน เราก็ทักบอกแม่นะคะว่าไม่กลับบ้านนะ แกก็ก็อ่านก็รับรู้ แต่พอเรากับบ้านมาว่าเราอย่างข้างต้นที่พิมไปเลย ว่าเราเป็น

ไปแหก...ให้เค้าเอา ไปขี้เ*ด

บลาๆ แถมไล่เราออกไปอยู่ข้างนอกค่ะ(ซึ่งนับไม่ถ้วนแล้ว😅) เราก็พูดกับแม่ดีๆนะคะว่า เป็นแฟนกันไปค้างคืนหรือทำไรด้วยกันไม่ได้หรอ แม่ก็ด่ามาชุดใหญ่เลยค่ะแล้วบอกว่าเราพูดแรงมาก ไม่รักษาน้ำใจแก เห้ออออ เราไม่รู้ตะอธิบายหรือเล่ายังใงในกระทู้นี้เลย มันหนักหน่วงจริงๆกับคำพูดที่แม่ว่าเรา แล้วเราอายุ20ปีแล้วเรายังเด็กอยู่อีกหรอคะ ยังทำไรต้องอยู่ในสายตาของแม่ตลอดหรอคะ แม่ชอบพูดว่าเลี้ยงเราได้แต่ตัว แต่สมองไม่มี คือเราอยากแย้งว่า เราเกิดมาใช้ชีวิตที่เป็นของเราเองอยู่แล้วมันก็ถูกนิที่แม่พูดว่าเลี้ยงได้แต่ตัว สุดท้ายเราก็ต้องดำเนินชีวิตด้วยตัวเราเองอยู่ดี แล้วแม่ก็ไปเปรียบเทียบกับพี่ชายที่วันๆเอาแต่อยู่บ้าน ไม่มีแฟน ไม่ออกไปไหน งานการไม่มีทำ(ยังเวอจิ้นค่ะ) แต่ทรงแม่ดูชอบให้ลูกอยู่ในกรอบนะคะ อยู่ในบ้าน แล้วล่าสุดแม่บอกจะยึดรถเราไม่ให้ไปไหน กักบริเวณอีก ทั้งที่รถเราก็จ่ายเองส่งเอง เเม่ว่าเราเปลี่ยนไปไม่เป็นคนเดิมตั้งแต่ได้ผู้ชายคนนี้มา ว่าเราเก่งเกิน มั่นเกิน แล้วเหมารวมเพื่อนเราที่เราคบมาก็

เหมือนเรา ไม่ว่าเพื่อนเราคนไหนก็ไม่ให้เข้าบ้าน นี่เราผิดมากเลยหรอคะ วอนผู้อ่านช่วยหน่อย สงสัยตรงไหนถามได้นะคะจะเล่าให้เพิ่มเติม บางทีก็คิดอยากหาย หรือตายไปเลยนะคะ เราเหนื่อยแล้วเหมือนกัน
การกระทำแบบนี้ มองว่าเราเป็นลูกที่แย่มั้ยคะ