เป็นคนซึนๆที่แอบชอบคนเย็นชา(เรายังไม่มั่นใจ)​

สวัสดีค่ะทุกคน ดิฉัน “หญิงใบไม้ปลิว” คนเดิม เพิ่มเติมคือหัวใจยังเต้นแรงทุกครั้งที่คิดถึงเขา 😳 วันนี้จะมาเล่าเรื่องรักที่ผูกกับ „สถานที่ท่องเที่ยว“ แต่จริง ๆ ก็ผูกกับ „สถา

สวัสดีค่ะ ปกติแมวข้างห้องจะเป็นสายหยิ่งใส่ประจำค่ะ เดินเฉียดกันทีไรทำเป็นหันหน้าหนีทุกครั้ง เหมือนเราไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจทั้งที่ไม่เคยยุ่งอะไรเลยสักนิด แต่วันนี้ตอนฉันกลับห้องดึกๆ เหนื่อยจนแทบล้มลง

คือวันนี้ตอนเช้ามีพี่ทหารมาอบรมที่โรงเรียนแล้วทีนี้พอเข้าแถวเสร็จเค้าให้เข้าในหอประชุมแล้วพอเข้าหอประชุมเสร็จเค้าตอนนั้นแบบเค้ากำลังคือวันนี้ตอนเช้ามีพี่ทหารมาอบรมที่โรงเรียนแล้วทีนี้พอเข้าแถวเสร็จเค้

เขาถามเราว่า “ถ้าผมมีเรื่องที่เล่าช้าหน่อย… คุณจะยังไว้ใจผมไหม?” เรายังไม่ทันตอบ เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นพอดี เขามองหน้าจอแล้วหน้าชะงักไปหนึ่งวินาที วินาทีที่สั้นมาก… แต่

คือ เรา ชอบฝรั่งคนนึงค่ะ ไม่เชิงว่าชอบ แต่ แบบ เราเรียนคลาสเดียวกับเค้าตั้งแต่เทอม1 เลยค่ะ เขา นั่งข้างๆด้านหน้าเรา ! -/////- เขินค่ะเขิน ชะนีเริ่มออกหาง คือเราเป็นคนคุยกับคนไม่ค่อยเก่ง พยายามหาเรื่อ

คือเราชอบผช.คนนั้นอยู่ แต่เขาน่าจะไม่รู้ ช่วงแรกๆเขามอง เราก็จ้องกลับแบบกวนตีนด้วย เขาต้องเลิกมองเราเอง มีอยู่ครั้งนึงเขามองหน้าเรา จนเราต้องถามว่ามองอะไร เขาบอกว่า กำลังนึกอยู่ เขาก็มองจอนเราต้องก้ม

ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเรื่องราวของฉันกับเขาจะเป็นอย่างไร แต่ฉันอยากจะเก็บความทรงจำนี้ไว้     เรื่องทุกอย่างมันเริ่มต้นจากวันนั้น วันนั้นฉันใส่รองเท้าผ้าใบคู่ใหม่ที่สั่งมาจากแอพลิเคชันหนึ่ง

คือตอนนั้นเราไปห้างกับเพื่อนค่ะ แล้วเราก็ไปกินข้าวอยู่Food court จ่ายบัตรจ่ายอะไรเสร็จเราก็ไปหาที่นั่ง ทีนี้เราเดินผ่านโต๊ะนึง เป็นพี่ผู้ชายชุดโรงเรียนเดียวกับเรา มองเราแล้วก็มองชุดเราค่ะ คือทุกคนเก็ท

วันนั้เดินตลาดแถวบ้านแล้วบังเอิญอยู่ดีๆก็ไปสะดุดกะร้านรองเท้าร้านนี้ พอเราเดินมาหน้าร้านก็เจอกะลูกเจ้าของร้าน พี่เขายยิ้มหวานมากเรายิ่งเขินเลยทีนี้ไม่กล้าเข้าไปซื้อ555 พอเราเดืนถอยออกมาพี่เขาก็ยังยิ้ม