เรายังเป็นลูกอยู่มั้ยทำไมเเม่ต้องพูดเเรง

เรารู้สึกว่าเรายังเป็นลูกเเม่อยู่มั้ยเเบบเราป่วยเเม่ก็ค่อยเเต่ว่าไม่สนใจเราเลยไม่เห็นพาเราไปหสหมอเลยเราต้องได้รบกวนเพื่อนพาไปเเบบพ่อเพื่อนเขายังอุสาพาไปได้ซื้อยาให้เเต่เเม่เราคือไม่สนใจเราเลยเราจะป่วยก็เอาเเต่ว่สทำให้คนอื่นเดือดร้อนเราเป็นภาระขนาดนั้นเลยหรอเเค่เราเป็นเเบบนี้อ่ะเราเคยคิดอยากหนีนะตอนนั้นก็เเอบหนีไปหอเพื่อนตอนเเรกก็โดนว่สพอสักพักเเม่ก็ไม่สนใจเราเลยเพราะเราพูดไม่ฟังหรอเราก็ทำดีได้เเค่นี้อาพต้องหาเงินส่งตัวเองเรียนทั้งที่มีเเม่เเค่เราเอ๋ยปากขอตังเเกยังพูดใส่เราว่าหาเลี้ยงตัวเองยังไใ่รอดเลยเิงนก็ไม่เอามสใช้ในครอบครัวยังมีหน้ามาขออีกเราควรรู้สึกเเบบไหนหรอทั้งที่นานๆทีเราขอเเกนานครั้งอ่ะเเบบเงินอยู่ใช้ก็หาเองอ่ะพึ่งจะมาขอตอยไม่มีจริงๆๆเราเป็นลูกควรรู้สึกไงหรอเราได้เกรดดีๆเเกก็ไม่สนใจเราทำอะไรเเกก็ว่าจอนอยู่ม.4เราสอบติดห้องพิเศษเเล้วครอบครัวฐานะไม่ดีเราก็อยากเรียนเลยลองสอบไปดูก็ติดเเต่พอมาบอกเเกก็กลับโดนว่าตอนเเรกก็จ่ายให้หลังจากนั้นเราต้องหาเงินส่งตัวเองเรียนอ่ะเราท้อนะเเม่ก็ไม่เคยซับพอร์ตเราเลยเราน้อยใจทุกครั้งทำไมเเม่เราไม่เป็นเหมือนพ่อเเม่คนอื่นทำไมต้องค่อยว่าเราด้วยเราก็อายุเเค่นี้เองจะให้ไปพึ่งใครละถ่ไม่ใช่พ่อเเม่เราน้อยใจทุกครั้งเคยคิดอยสกหนีไปไกลๆก็ทำไม่ได้เพราะเราอายุเเค่นี้ทำไม่ชีวิตเราต้องเจอคำพูดที่เเม่พูดกระทบจิตใจตั้งเเต่เด็กด้วยเราอยากมีเเม่ที่ค่อยเป็นห่วงเรามีอะไรเราก็อยากพูดกับเเม่อยากเล่าให้ฟังเเต่ไม่เพราะโดนด่าตั้งเเต่เด็กเรากลัวคำนี้มากเรารู้สึกเก็บกดมากบ้างทีชอบอยู่คนเ้ียวอยากพอเจอใครเลยมันต้องเเอบมาร้องไห้ทุกคนจะระบายให้ใครรฟังก็กลัวคนอื่นรำคาญทำไมชีวิตเราเกิดมาจนเเล้วยังเจอคำพูดเเรงๆเเบบนี้ถ้าเกอดมาจนเเล้วมีพ่อเเม่ที่ค่อยให้กำลังใจลูกมันก็ดีนะอย่างน้อยก็เป็นที่พักพิงให้ความอบอุ่นเเต่เราถือว่ายังดีที่มีเพื่อนค่อยให้กำลังใจเวลาไใ่สบายเราก็ต้องรบกวนเพื่อนขนสดไม่มีเงินเรายังต้องยืมเพื่อนกินข้าวถ่ขอเเม่ไปมีหวังโดนด่าเราก็เลยเเบบน้อยมากที่จะขอเเต่ก็ยังโดนเราจะไปไหนของร.รหรือไปเราเเทบจะไม่ขอเเม่ต้องเก็บเงินตัวเองไปเเทนนชีวิตเราต้องเจออะไรไม่รุ้ต้องเจอคำพูดเเรงๆๆถ้าใครพูดอะไรถึงเราก็จะมาเล่าให้เเม่ฟังทั้งที่ไม่รุ้ว่าเป็นจริงมั้นเเต่เ้ม่ก็มาด่าเราว่าชอบทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปอยู่ไหนก็มีเเต่คนพูดเราควรรู้สึกไงหรอเราไม่ได้เข้มเเข็งขนาดนั้นนะเเค่ผญคนหนึ่งที่มีความใฝ่ฝันอยากให้เเม่ใจดีขอเเค่ค่อยให้กำลังใจในวันที่เราเเย่อ่อนเเอถึงจะจนเเต่ถ้าเป็ยเเบบนั้รเราก็มีความสุขเเล้วไม่ใช่เลิกเรียนมาหรือเลิกงานต้อฃมาเจอคำด่าพอไม่สบายก็บอกว่าเป็นภาระคือคำที่เราท้อเเท้มากไม่รุ้จะทำอะไรเราต้องร้องทุกวันเราจะอกกตัญญูมั้ยถ้าหนีไปไกลๆๆเเต่เราพม่อยากทิ้งพ่อเเม่เลยยังไงเเกก็เป็นคนให้กำเนิดเราคงมำได้เพียงเเค่ทดกับมันใช่มั้นTT