ถามกับตัวเองว่า"เราเป็นคนแบบไหน"

คำตอบที่เราได้คือแล้ว"เราอยากเจอคนแบบไหนล่ะ" เรายัง 3-6 ปี ก็แค่เป็นคนแบบนั้น แต่ทุกๆครั้งที่เราเปลี่ยนนิสัยตัวเองก็มักจะมีเหตุการณ์ที่ทำร้ายเราเสมอ เราอยากเจอแต่คนดีๆมองโลกในแง่บวก ยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่คิดเล็กคิดน้อย ไม่ขี้บ่น ซื่อสัตย์สุจริต สุภาพ เราก็ทำแบบนั้น แต่เราก็ได้เจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันมากมาย ทั้งคนที่หวังดีและไม่ดีกับเรา บางทีเราอาจจะคิดน้อยเกินไปในตอนนั้น สุดท้ายก็จบด้วยการไม่มีเพื่อนและเปลี่ยนนิสัยเป็นตรงกันข้ามจนเกือบหมด(เหลือไว้แต่ซื่อสัตย์สุจริตกับสุภาพนี่แหละ) เราค่อนข้างมีประสบการณ์ที่หลากหลายทั้งดีและไม่ดี จนก่อนหน้านี้ เราอยากที่จะเริ่มต้นใหม่ การที่เราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองหลายๆครั้งมันทำให้เราสับสนจริงๆว่า"จริงๆแล้วเราเป็นคนแบบไหนกันแน่" เพราะเราเคยเป็นมาทุกแบบ และทุกๆนิสัยก็มีข้อดีข้อเสียเป็นของมันเอง เราเลยย้อนกลับมาถามตัวเองว่าแล้วเราอยากเจอคนแบบไหนคำตอบนั้นก็กลับมาอีกครั้งแต่หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยดีมาหลายอย่าง เลยพยายามคิดว่าเราควรจะทำแบบนั้นไหมนะ มันถูกเวลาที่เราควรจะแบบนั้นไหม แล้วเราจะได้ทำแบบนั้นอีกเมื่อไหร่ถ้าไม่ได้ทำตอนนี้ เราเข้าใจว่าบางอย่างมันก็ไม่แน่นอนควรทำไปก่อนจะได้ไม่เสียใจภายหลัง เราอยากที่จะพัฒนาตัวเองค่ะ เราพยายามที่จะไม่นิยามว่าเราเป็นคนแบบไหน เราอยากที่จะใช้ชีวิตโดยให้ทั้งตัวเองและคนรอบข้างมีความสุข เราไม่อยากทำร้ายใครและเราก็ไม่อยากให้ใครมาทำร้ายเราเช่นกัน เราควรจะเป็นคนแบบไหนที่จะสามารถอยู่รอดในสังคมนี้ได้คะ
เราไม่กลัวที่จะเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยเดิมค่ะ แต่ถ้าเป็นไปได้เราอยากที่จะหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ที่ไม่ดีให้มากที่สุด ประมาณว่าเจ็บแล้วจำแล้วเปลี่ยนอ่ะค่ะ พอดีเป็นคนที่ต้องเจ็บหลายๆครั้งแล้วถึงจะจำ
ปล.1 ตอนนี้เราอยู่ม.ปลายค่ะ
ปล.2 ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นคิดเห็นส่วนบุคคลนะคะ หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่