คือวันนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องของเรากับเพื่อนผู้ชายคนนึงค่ะ คือเรา2คนเคยแอบชอบกันแต่คนละเวลาตอนป.2-4มันเคยแอบชอบเราเรารู้ค่ะ แต่พอผ่านมาถึงป.5เราแอบหวั่นไหวกับมันเรารู้สึกว่าเราแอบชอบมันแต่ตอนนั้นเราไม่กล้าบอกมันเรากลัวว่าจะเสียเพื่อนไปเราเลยเก็บเอาไว้แต่มันดูไม่ออกเลยว่าเราแอบชอบมัน เราชอบซื้อขนมให้มันบ่อยๆซื้อน้ำให้ สอนงานมันแต่มันดูไม่ออกเลยพอมันมีแฟนเราเลยไม่ได้ยุ่งกับมันและไม่ได้ชอบมันต่อ พอขึ้นมาป.6มันกลับมาชอบเรา เรารู้อีกเพราะมันชัดมาก จนเพื่อนแซว ใช่ค่ะ มันมาให้ความหวังแล้วมันก็จากไป เพราะว่ามันโดนเป่าหู เรื่องที่ว่าเราไปเป็นมือที่3 แต่มันก็เป็นเพียงเรื่องที่คนทำแต่งขึ้นมาทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เราก็กลับไปชอบมันอีกแล้ววันที่เรียนมันไม่คุยกับเราเลยเหมือนว่าโกรษอะไรสักอย่างเราเลยไม่สบายใจ และเสียใจตรงที่มันมาให้ความหวังเราอีก เราเสียใจเลยไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนเลยบอกว่า ''ไม่เป็นไรมูฟออนได้อยู่แล้ว '' แต่มันไม่ได้ผลค่ะเราพยายามแต่มันก็กลับมาเล่นกับความรู้สึกเรา อีกเราเลยเลือกที่จะถอยจนกว่ามันจะเข้าใจเรา เราเบื่อมากแต่เราไม่เคยที่จะคิดสั้นเลยนะคะ แต่เราเลือกที่จะเชื่อมั่นในตัวเอง เราควรที่จะเลือสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองเราไม่ต้องเสียใจ แต่เราควรที่จะเสียเหงื่อให้กับกีฬาดีกว่าเสียน้ำตาให้คนอย่างเธอ ไม่เป็นไรจะคะ เราเชื่อว่าทุกคนผ่านมันไปได้อย่างแน่นอน สำหรับใครที่ไม่สบายใจเรายอมรับฟังทุกปัญญาค่ะ เราไม่ควรที่จะเก็บมันไว้ให้เรารู้สึกเจ็บน้า สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ทุกคนเลย