ขอกำลังใจ

ช่วงนี่รู้สึกเหนื่อยเป็นพิเศษมากค่ะ นอนก็ไม่ค่อยหลับมีเรื่องให้คิดเต็มไปหมด บางครั้งก็คิดจนร้องไห้ แล้วยังรู้สึกหมดไฟสุดๆ ไม่อยากทำอะไรเพราะคิดว่าทำไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เหมือนใช้ชีวิตให้หมดวันไปเฉยๆ บา

เรารู้สึกเราเหนื่อย กับสิ่งที่เราทำรู้สึกความเป็นตัวเรามันหายไป ความฝันที่เราอยากทำมันหายไป ความสุขในการใช้ชีวิตมันหายไป เรารู้สึกแค่ว่า ตื่นมาเราต้องทำตามที่เขาต้องการ และเราก็ทำ แต่ช่วงแรกเราไหวนะ แ

เรายังเรียนมหาลัยค่ะ คุณพี่คนนั้นเค้าทำงานแล้ว บางทีคุยกันพี่เค้าบอกเหนื่อยๆ งานเค้าค่อนข้างเครียด เราก็อยากให้กำลังใจ อยากแสดงออกว่าแคร์นะ เป็นห่วงนะ แต่ไม่รู้จะพูดอะไรดี นึกไม่ออก ไม่ได้เจอกันอ

แบบว่าช่วงนี้.. เหนื่อยกับการอ่านหนังสือ การเรียนมาก เพลียยยย มึน เนื้อหายาก ท้อค่ะ TT พยายามคิดถึงอนาคตติดมหาลัยดีๆ แต่บางที เหนื่อยจนร้องไห้เลยค่ะ

เมื่อก่อนเคยคิดค่ะ อยู่คนเดียวก็สบายดี อยากไปไหนก็ไป สบายๆ ไม่เห็นต้องทุกร้อน คนที่เข้ามาก็ไม่ใช่ไม่ชอบไม่คุย (จร้าแม่คนช่างเลือก ไงหละ) แต่... พอเวลา ผ่านไป ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ....บางทีก็อยากมีคนอยู่ข้างๆเหมื

อยากฟังประสบการณ์ของทุกท่าน เพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเองค่ะ ตอนนี้เจอมรสุมหนักมาก เหนื่อย ท้อ และเครียดค่ะ เราจะผ่านวันร้ายๆนี้ไปได้ยังไง จะต้องตื่นมาอีกกี่ครั้งถึงวันร้ายๆนี้จะผ่านไปสักที ขอบคุณทุ

ยิ่งโตยิ่งเหนื่อย มันเครียดจนบางทีรู้สึกแบบไม่อยากจะอยู่แล้วจริงๆ ไม่มีกำลังใจ ไม่มีใครซัพพอร์ตแม้แต่พ่อกับแม่ ไม่มีใครคอยอยู่ข้างๆเลย เครียดจะเป็นจะตายไม่มีใครรู้เลยสักนิด มันเหนื่อยมันหมดกำลังใจจะใช

พักหลังๆมานี่ รู้สึกเหนื่อย หดหู่ใจ ไม่อยากตื่น ไม่อยากทาน กำลังรู้สึกแบบนี้ค่ะ แต่ไม่เคยพบแพทย์เลยค่ะ รู้สึกเหนื่อย เวลาคนที่ทำงานคุยด้วย แค่จะอ้าปากตอบก็เหนื่อยแล้ว มันตึงๆ อื้ออึง หนักๆหน่วงๆอยู่ใ

เราขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะเรารู้สึกเครียดแล้วก็เหนื่อยมากๆต้องบอกก่อว่าเราอายุแต่เราทำงานเลี้ยงตัวเองมาได้2ปีกว่าแล้วจริงๆเราอยู่กับครอบครัวค่ะแต่ที่บ้านเราปล่อยปะละเลยเราระดับนึงเลยเราหาเงินใช้เองจ่า