_{เราเพิ่งเขียนกระทู้นี้เป็นครั้งแรก ถ้าผิดพลาดอะไรช่วยแนะนำด้วยค่ะ}
เราเป็นคนคิดมากๆๆๆถึงมากที่สุด มันมากขึ้นเรื่อยๆโดยเฉพาะเรื่องสุขภาพของตัวเอง เจ็บป่วยอะไรนิดหน่อยโยงเข้าโรคมะเร็งตลอด แล้วก็ต้องไปหาหมอทันที ถ้าไม่ไปก็จะคิดอยู่อย่างนั้นว่าเราจะเป็นอะไรมั้ย จนต้องไปหาหมอจนได้ พอไปพบหมอตรวจนั่นนี่บลาๆๆ หมอบอกปกติก็สบายใจขึ้น แต่พอหายจากอาการนี้ก็ต้องมีอาการอื่นขึ้นมาอีก เราเหนื่อยค่ะที่ตัวเองเป็นแบบนี้ มันเหมือนชีวิตวนอยู่แต่เรื่องแบบนี้ แล้วเราเป็นคนกลัวตายค่ะเป็นห่วงว่าถ้าเราเป็นอะไรไป ลูกๆจะอยู่กันยังไง เรามีลูก 2คนค่ะ อายุ12กับ9 ขวบ ห่วงภาระหนี้สินทุกอย่าง ห่วงว่าถ้าเราตายไป ลูกจะอยู่กับใคร เค้าจะดูแลลูกได้ดีแบบเรามั้ย แล้วภาระหนี้สินที่มีอยู่จะทำยังไงต่อ เรามีสามีค่ะแต่เรารู้สึกว่าความคิดเค้ายังไม่โต ทุกวันนี้เราเป็นคนตัดสินใจทุกๆเรื่องเป็นหลัก ไม่ค่อยจะจำและสนใจอะไรสักเท่าไหร่ ทำแค่หน้าที่ของตัวเองเสร็จก็ไม่สนใจอะไรอีก มีปัญหาอะไรเราเป็นคนตัดสินใจหมด เราเลยกลัวว่าถ้าสักวันเราเป็นอะไรขึ้นมา ลูกๆเราจะอยู่กันยังไง เราเครียดค่ะ  เราปล่อยวางไม่ได้สักที ทั้งๆที่เราเป็นคนทำบุญสวดมนต์เข้าวัดตลอด แต่เราก็ไม่สามารถปลงได้เลย เพื่อนๆช่วยแนะนำทีค่ะ🙏