ปัญหาวัยรุ่นครอบครัว

คือแม่เราเลิกกับพ่อเหมือนตอนเราป.4แม่เราไปตปท.แม่บอก3ปีจะกละบมาไทยคือเราก็เชื่อพอครบ3ปีแม่ไม่มาแท่ก็เริ่มบอก5ปีนู้นนี่เราก็เขื่อจนมันแบบแม่ไม่มาจิงๆแล้วเราเลยเลิกคิดไปแล้วตอนม.3แม่เรามีน้องแม่ไม่บอกเราเลยไม่บอกว่ามีลูกอะไรเลยแต่เหมือนตอนนั้นแม่กับแฟนใหม่แม่ถามเราแบบอยากมีน้องผู้หญิงผู้ชายเราบอกไม่อยากมีเขาก็เงียบกันเราก็ไม่ได้คิดไรแต่พอมาตอนคลอดลูกเเฟนใหม่แม่โทรมาบอกเราแต่เราไม่รับเพราะเขาบอกคุณมีน้องชายยังงี้เราตอนนั้นเสียใจร้องไห้ไป3เดือนแต่ก็เข้าใจแล้วคิดได้เราคิดว่าตัวเองเป็นคนเห็นแกตัวเราเป็นโรคอะไรรึป่าวหรือเป็นอาการของวัยรุ่น? แล้วคือเรื่องที่แม่เราท้องทุกคนฝั่งแม่รู้หมดเราไม่รู้เพื่อนเราบอกที่แม่ไม่บอกเราเเล้วมีคนไม่บอกเราเพราะกลัวเราเสียใจ แล้วเราก็รู้สึกว่าแม่ไม่สนใจเราอ่ะเราขอไรแม่ตั้งแต่มีน้องเราก็ไม่เคยได้เลย เริ่มคุยกับเเม่น้อยลงเราก็คิดว่าแม่เลี้ยงน้อยไม่มีเวลาตอบแต่เราก็อยากคุยแม่เหมือนยังไม่เคยส่งเงินมาเพราะโควิดบ้านมีปัญหาเรื่องเงิน เราอยู่กับพ่อย่าแต่เราไม่ชอบเลยไม่มีอิสระในตัวย่าชอบบ่นชอบพูดให้เราว่าเราเหมือนแม่นิสัยเหี้_เหมือนแม่ไม่เอานิสัยทางพ่อมาบ้างคือเราร้องไห้แล้วรู้สึกไม่ชอบย่าเราอยู่ที่บ้านเราไม่ค่อยคุยกับพ่อย่าไม่อยากคุยพอคุยก็รู้สึกเหมือนทะเลาะเราเลยไม่คุย เรามีปัญหาด้านทางจิตใจรึป่าวอ่ะ5555หรือเป็นนิสัยวัยรุ่น