คือมันแบบเหนื่อยทุกอย่างเลยอะคืองี้เราอะทะเลาะกับเพื่อนเรื่องหนึ่งคือเค้าว่าหนูนิสัยไม่ดีชอบหงุดหงิดอะไรแบบนี้คะแต่เค้าทำกับเราเยอะมากเลยนะตอนที่ยังคบเป็นเพื่อนอยู่ เมินเรา เวลาไปไหนไม่ชวน ชอบว่าชอบด่า หงุดหงิดใส่ เราไม่ว่าอะไรแต่แค่น้อยใจมากกกก ละเรามีเพื่อน3คนเพื่อนคนนึงทะเลาะกับเราละเค้าก็ออกไปเอง ก็เหมือนว่าคนนั้นก็เอาไปพูดนู้นพูดนี้ทำให้กลุ่มเค้าไม่ชอบพวกเราคือเหลือกัน2คนก็ทนมาเรื่อยๆละเหมือนที่พูดตอนแรกเพื่อนอีกคนหนึ่งที่เล่นกับเราที่ว่าเราหงุดหงิดใส่ตลอดงี้ละเพื่อนคนที่2ก็ไปคุยกันในแชทว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดีบลาๆๆน่าจะเยอะคะแต่เค้าบอกไม่หมดนะคะ ใช่คะวันนี้แหละจู่ๆก็เงียบไปไม่คุยกับเราเลยแม้แต่คำเดียว อะเราก็งงตอนแรกเราก็ถามๆๆจนเค้ารำคาญเค้าเลยบอก ว่า เรา งี่เง่า เซ้าซี่ หงุดหงิด โมโหอะ แต่ที่เราโมโหมีเหตุผลนะคะคือ ทำงานอยู่ใช่ไหมแล้วทำไม่ถูกเขาก็จะวีน แต่เรา ก็ผิดนั่นแหละที่โมโห เผลอพูดคำแรงๆ แต่เค้าก็ไม่เบานะคะ ก็ด่ากันกลับแบบขำๆตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะโกรธเพราะว่าเขาไม่มีทีท่าที่จะโกรธเลย เราก็ควบคุมอารมณ์ไม่เก่งก็มีเผลอตะคอกอันนี้หนูก็ผิด เค้าก็ทำนะ เหมือนเป็นเรื่องปกติเลยคะก็มีหลายเรื่องมากคือตอนที่อยู่กัน2คน ตลอดที่ผ่านมาหนูดีกับเค้าทุกอย่างเลยนะคะ ติดนิสัยที่ชอบหงุดหงิดก็เลยเข้าใจว่าหนูผิดมากจริงๆ หนูอาจจะดูโง่นะคะ หนูขอโอกาสคนเรามันปรับกันได้หนูพยายามขอร้อง แต่เค้าไม่ให้หนูเค้าบอกว่าเราอะทำหลายรอบแบบนี้ตลอดเค้าบอกให้โอกาสตลอด แต่เค้าไม่เคยเลยเค้าทำแย่กับเราเหมือนเห็นเป็นส่วนเกินเค้าทิ้งเราไว้ข้างหลังตลอด เหมือนที่พูดตอนแรกเลยคะ เหมือนไม่ใช่เพื่อนกันเลย จริงๆเรื่องมันยาวมาก เยอะมากแต่หนูไม่อยากลงลึกมาก หนูอยู่ในวัยมัธยมนะคะ
หนูก็ขอโทษเค้าแล้วนะคะ แต่เค้าก็แปลกนะชอบมอง แซะเวลาเดินผ่าน หรือหันมามองแรง เวลาหนูทำงานนิดๆหน่อยๆอยู่ใช่มั้ย พวกเค้าก็จะแบบว่าคนอื่นแต่เจาะจงมาที่หนูอะประมาณว่า คนอยู่เฉยๆก็มาช่วยกันดิ จะมานั่งชิวๆทำไมก่อน แก๊งเขาเยอะ เขาก็ไปบอกต่อๆกันว่าเรานิสัยไม่ดีขี้หงุดหงิดเขาก็แบบว่าเออจริงๆละทำให้คนในห้องไม่ชอบหนู เห้อออเหนื่อยมาก หนูก็ไม่รู้ก็ทำไงต่อต้องใช้ชีวิตแบบไหน เวลามีงานต้องเป็นกลุ่มก็ไม่มีใครเลย เสียใจมาก ถือว่าเป็นบทเรียนสุดๆคะ ในรั้วโรงเรียน หนูไม่เหลือใครเลยเพราะนิสัย ถ้าให้หนูปรับก็โอเคนะคะ หนูคิดว่า นิสัยแบบนี้มันก็ต้องมีกันบาง เป็นเพื่อนกันก็ต้องรับกันให้ได้แต่หนูก็พึ่งรู้ว่าเค้าไม่เคยรับหนูเป็นเพื่อนเลยเค้าบอกไม่ชอบหนูตั้งแต่แรก เค้าบอกหนูทำตัวเองมันเหนื่อยมากเลยนะคะ ทุกวันนี้หนูไม่อยากตื่นขึ้นมาเจอวันพรุ่งนี้เลยคือรู้ว่ามันอาจจะต้องแย่แน่ๆ มันไม่มีใครกล้าเล่นด้วยเลย เพราะเค้าก็กลัวโดนเกลียดเหมือนกัน แก็งนั้นใหญ่จริงๆนะคะในโรงเรียน หนูอยากร้องไห้มากหนูไม่มีที่ระบายเลย แต่นิสัยแบบนี้มันแย่จริงๆ อาจมีวนไปวนมาเขียนงงๆบางนะคะ (ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ)
เหนื่อยมากกกกก
หนูก็ขอโทษเค้าแล้วนะคะ แต่เค้าก็แปลกนะชอบมอง แซะเวลาเดินผ่าน หรือหันมามองแรง เวลาหนูทำงานนิดๆหน่อยๆอยู่ใช่มั้ย พวกเค้าก็จะแบบว่าคนอื่นแต่เจาะจงมาที่หนูอะประมาณว่า คนอยู่เฉยๆก็มาช่วยกันดิ จะมานั่งชิวๆทำไมก่อน แก๊งเขาเยอะ เขาก็ไปบอกต่อๆกันว่าเรานิสัยไม่ดีขี้หงุดหงิดเขาก็แบบว่าเออจริงๆละทำให้คนในห้องไม่ชอบหนู เห้อออเหนื่อยมาก หนูก็ไม่รู้ก็ทำไงต่อต้องใช้ชีวิตแบบไหน เวลามีงานต้องเป็นกลุ่มก็ไม่มีใครเลย เสียใจมาก ถือว่าเป็นบทเรียนสุดๆคะ ในรั้วโรงเรียน หนูไม่เหลือใครเลยเพราะนิสัย ถ้าให้หนูปรับก็โอเคนะคะ หนูคิดว่า นิสัยแบบนี้มันก็ต้องมีกันบาง เป็นเพื่อนกันก็ต้องรับกันให้ได้แต่หนูก็พึ่งรู้ว่าเค้าไม่เคยรับหนูเป็นเพื่อนเลยเค้าบอกไม่ชอบหนูตั้งแต่แรก เค้าบอกหนูทำตัวเองมันเหนื่อยมากเลยนะคะ ทุกวันนี้หนูไม่อยากตื่นขึ้นมาเจอวันพรุ่งนี้เลยคือรู้ว่ามันอาจจะต้องแย่แน่ๆ มันไม่มีใครกล้าเล่นด้วยเลย เพราะเค้าก็กลัวโดนเกลียดเหมือนกัน แก็งนั้นใหญ่จริงๆนะคะในโรงเรียน หนูอยากร้องไห้มากหนูไม่มีที่ระบายเลย แต่นิสัยแบบนี้มันแย่จริงๆ อาจมีวนไปวนมาเขียนงงๆบางนะคะ (ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ)