สวัสดีค่ะ เราอยากจะมาสอบถามเพื่อนๆ มีใครเคยเป็นแบบเรามั้ย ย้อนไปเมื่อ 2-3 ปีก่อน เรามีปัญหาที่มันหนักมาก จากที่เป็นคนร่าเริง เรากลายเป็นคนเครียด และคิดมากกับทุกๆเรื่อง เป็นมาเรื่อยๆ จนเรามีอาการทำร้ายตัวเอง แต่ไม่ได้ถึงขั้นฆ่าตัวตาย เราอยากทำให้ตัวเองเจ็บ ไม่เคยคิดทำร้ายคนอื่น อาการเป็นมาเรื่อยๆ คนที่รู้คือแฟนเรา เค้าจะคอยสังเกตุเราตลอด คอยห้ามเรา พ่อแม่ คนในครอบครัวไม่มีใครรู้ เราเป็นมาเรื่อยๆ ไม่ได้รุนแรง และไม่ได้เป็นบ่อย เป็นเวลาทะเลาะกับแฟน หรือเป็นเวลาเครียดจัดๆ เครียดจนร้องไห้ กดดันมากๆ เหนื่อยมากๆจะเป็น เรามีอารมณ์ดิ่งไปชั่ววูบ บางทีขับรถไปในหัวเราคิดว่าจะเราขับรถลงข้างทางเราจะเป็นยังไงนะ ถ้าเราขับรถชนประสานงากับรถคันที่กำลังจะสวนมาเราจะตายเลยมั้ย (และมันจะมีอีกความคิดวูบเข้ามาคือยาย แม่ คงเสียใจมากๆ และคู่กรณีอาจจะมีคนที่บ้านรออยู่เหมือนกันไม่อยากให้คนอื่นเดือดร้อน)  ที่ผ่านมาเราสามารถคุยปกติกับทุกๆคนได้ เรายิ้มหัวเราะปกติ มีบางครั้งที่อยู่คนเดียว เราจะเคว้ง เราอยากร้องไห้  แต่ช่วง 1-2 สัปดาห์ที่ผ่านมา เราโดนน้าตะคอกใส่ ก่อนหน้านั้นน้าน่าจะทะเลาะกับสามี (ปกติเวลาน้าหงุดหงิดเราจะชิน) (เรารักน้าเหมือนแม่อีกคน น้าก็รักดูแลเราเหมือนลูก) ทุกๆครั้งเราไม่ได้คิกอะไร เค้าหายหงุดหงิดเค้าก็มาคุยกับเราเอง แต่ครั้งนี้เราก้าวข้ามผ่านมันไปไม่ได้ เรากลับมาบ้านร้องไห้หนักมากคนเดียว และไม่คุยกับน้าเลย จนอีกวันยายมาคุยว่าทำไมไม่คุยกับน้า เราเลยบอกยายไปว่าเราผิดอะไรมาตะคอกเราทำไม ยายก็มีอาการนอยๆ แกไม่อยากให้งอนน้า แกก็บอกว่าเราเป็นหลาน จบจากวันนั้นเช้าอีกวัน เราโดนแม่บ่นเรื่องทั่วๆไป ก่อนเราจะออกมาทำงาน มันเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ ที่ปกติเราจะชิน (บ้านเราบ่นเป็นเรื่องปกติ แม่เราขี้บ่นมาก แต่ไม่เคยด่าหยาบคาย) เราอาจจะคิดไปเองว่าทุกคนตึงใส่เรา เราขับรถมาทำงาน ด้วยอาการเหม่อ ร้องไห้ ไม่กินข้าวเบื่ออาหาร (ปกติเรากินเก่งมาก) เราถามตัวเองว่าทำไมเราต้องเป็นที่รองรับอารมณ์ของทุกคน คิดมาตลอด 3-4วัน จนวันนี้เราไม่ไหว นั่งทำงานน้ำตาก็ไหล กลางคืนนอนร้องไห้ทั้งคืน เรารู้สึกว่า คนในบ้านไม่แคร์เรา เราไม่อยากออกไปเจอใครเลย ไม่อยากกินข้าว อยากอยู่เงียบๆคนเดียว ปีนี้เป็นปีแห่งความผิดหวังของเราเลย หลายๆเรื่องที่เราคิดเราตั้งใจมันพังหมดเลย มันเลยทำให้เราผิดหวัง ท้อแท้ แล้วมันมีส่วนทำให้เรามีปัญหาทางด้านสุขภาพจิตมั้ย  เราเจอเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ จนมันทำให้เป็นมีปัญหารึป่าว เรายังไม่กล้าไปหาหมอ เราคิดว่าอาการเรายังไม่เข้าข่ายโรคซึมเศร้า โรคเครียด หรือไบโพล่ารึป่าว ราควรจะทำยังไงดี ให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม เราอยากมีความสุข เราพยายามหาอะไรทำแบบที่เราเคยชอบ ดูหนัง ฟังเพลง เที่ยว กิน เรากลับไม่เอ็นจอยเลย