การที่เราร้องไห้ต่อหน้าคนอื่นมันเป็นเรื่องแปลกเหรอค่ะ?

คือปกติเราเองไม่ค่อยร้องไห้ ให้คนอื่นเห็นหรอกค่ะ ( คือถ้าอยากร้องก็จะกลั้นไว้ตลอด แม้กระทั่งครอบครัวยังไมาเคยเห็น ถ้าจะร้องก็มักจะแอบไปร้องในห้องนํ้าไม่ก็ในห้องนอนคนเดียว  ) แล้วมันเลยทำให้คนรอบข้างเราคิดว่าเราเป็นคนเข้มแข็ง  แต่ว่าอยู่มาวันหนึ่งคืออาจจะด้วยความที่กลั้นมานาน ( เราจำเหตุการณ์ต้นเรื่องไม่ค่อยได้ ) ประมานว่าเราเครียดเรื่องงานแล้วก็เลีกกับแฟนมา แล้วเพื่อนก็ถามคําถามกันไปมา เพื่อนก็บ่นชีวิตตนเองนั้นนี้ เราเองก็พูดเหมือนกัน ( พูดไปก็นํ้าตาซึมไป อาจจะด้วยความที่กลั้นมานานคือวันนั้นจำได้ว่าคุยกับเพื่อนไม่รู้เรื่องเลย ) แล้วสิ่งที่เราเห็นแรก คือสีหน้าของเพื่อนที่มองเราแบบ ร้องทำไมว่ะ? เรื่องแค่นี้ เราก็แบบพวกแกไม่คิดจะปลอบเราหน่อยเหรอ ( แล้วก็ได้แต่คิดว่าตัวเองคิดผิดหรือเปล่าที่แสดงด้านนั้นออกมาให้เพื่อนเห็น )


.. ตอนนี้เราแทบไม่กล้าจะเล่า อะไรให้ใครฟังเลย ได้แต่กลัวว่าถ้าเราร้องไห้ออกไป จะมีใครบ้างที่มาปลอบเรา ไม่ใช่มาพูดชํ้าเติมกันแบบนี้ ..