รักลูกไม่เท่ากัน

เรื่องมันเริ่มตั้งแต่เด็กเลยครับ ผมเกิดมาก็ต้องย้ายไปอยู่กับยายตั้งแต่เกิด แม่ก็มาหาบ้างปีละ2ครั้ง ในช่วงที่อยู่กลับยาย พ่อไม่เคยมาเลยซักครั้ง ผมก็ต้องใช้ชีวิตอยู่กับ ตา ยาย จนจบอนุบาล แม่ก็พาไปอยู่ด้วย จึงได้ไปขึ้นป.1ที่นั้น จนผม ป.2 แม่ก็ได้มีน้องชายซึ่งต่อจากนี้ ทุกอย่างมันแย่ไปหมด เริ่มจากผมต้องทำงานบ้าน ทุกอย่าง ทีล่ะงาน จนงานทุกอย่างในบ้านผมต้องทำหมด ไม่ว่าจะซักผ้า หุงข้าว กวาดบ้าน ถูพื้น ล่างจาน  ซึ่งตัวน้อง ไม่ต้องทำอะไรเลยจนเรียนมาถึง ม.2แล้วถึงจะให้ทำแต่ก็ทำแค่หุงข้าว ใส่น้ำดื่ม ล้างจานบ้างบางวันที่แม่ทำงานดึก ซึงต่างจากตัวผมที่ทำทุกอย่างจนจบ ปวช. ผมออกมาใช้ชีวิตของผมเอง เงินผมไม่ขอเค้าซักบาทตั่งแต่เรียนจบเพราะเวลาขอเค้าไม่เต็มใจให้
ถ้าจะเต็มใจก็ต้องทำงานแลก บางทีผมจะต้องได้ค่าทำงาน300 พ่อก็หักไป100นึง ทั้งที่ผมเป็นลูกนะยั่งจะหักอีก ส่วนคนน้องขอ ขอได้ไม่เคยขัดจะทำอะไรได้ทำ อยากได้อะไรก็ได้ สวนผมเก็บเงินที่ทำงานซื้อเองทุกอย่าง ยิ่งพ่อนะไม่เคยได้ยิ้นคำว่ารักผมซักครั้งในชีวิตผมเลย กลับผมไม่เคยกอดเลยซักครั้ง อะไรคือน้องถูกเสมอผมมีน่าที่คือทำงานให้เค้า อยู่ไปวันๆ พูดได้แค่ว่า "ครับ"