ฉันมีเรื่องเล่า ประสบการณ์ชีวิต อย่างกับละคร

​สวัสดี ฉันชื่อนัท อายุ18 ฉันจะเล่าเรื่องนึงในชีวิตฉันเป็นเด็กอายุ18 สู้ชีวิตมาก ฉันมาทำงานเป็นพนักงานส่งของตามตลาด 3ปีกว่า วันนึงฉันเกิดอุบัติเหตุทางรถตอนกำลังมาทำงาน ฉันโดนรถกะบะชน จนร่างกระเด็นใส่เสาไฟ ร่างขยับไม่ได้ ทุกคนในตลาดรีบมาดูและเรียก รถกู้ภัยนำตัวส่งโรงพยาบาล ก่อนจะไปสกลนคร ฉันตอนนั้นรู้สึกได้ว่าไม่รอดแน่ๆ เพราะสาหัสมากถึงกับจะผ่าตัด  ฉันเสียเลือดในหน้าท้องเยอะมาก จนถึงสกลนคร หมอ อันจอซาวด์หน้าท้องพบว่าม้ามฉีกขาดในระดับที่4เหลืออีกนิดเดียวก็หลุด ไตรขาดเลือด กระเพาะฉีกขาดปอดซ้ำ กระดูกเชิงกรานหัก ข้างซ้าย กระดูกซี่โครงซ้าย4ซี่ ฉันโดนใส่ท่อหายใจเจาะจมูกลงถึงคอ และสายฉี่ เครื่องช่วยหายใจ นอนอยู่ห้องไอซียู2วัน ก่อนจะออกมาอยู่เตียงนอก ร่างกายขยับไม่ได้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ กินไม่ได้ อาเจียนตลอด มีไข้29วัน ใส่ยาฆ่าเชื้อวันละ3กระปุก และน้ำเกลือ ตอนแรกหมอใหญ่อ่ะ บอกว่าฉันไม่รอดแล้ว คือร่างกายไม่ไหว ข้างในพัง  ผ่าตัดไปก็เสียชีวิต ใส่เลือดให้อีก3ถุง เลยบอกญาติๆ ว่าเตรียมเอากลับบ้านไม่มีทางรักษา  อยู่ๆมีหมอคนนึงพูดขึ้น ลองรักษาดูก่อน เรื่องผ่าตัดตอนนี้ผ่าไม่ได้ ถ้าผ่าไปน้องรับบาดแผลไม่ไหวก็เสียเลย หมอเลยฉีดยาต่างๆให้วันละ10เข็มทางสายน้ำเกลือ จนรักษามาอาทิตย์ นึง ฉันรู้ สึกร่างกายดีขึ้นแต่หมอและพยาบาลก็ทำเต็มที่ ถึงมือจะพุ่นเพราะเข็มในแต่ละวัน หมอเลยให้ลองกินข้าว แต่ฉันกินไม่ได้กินคำเดียวอาเจียนหนัก ทั้งเหม็น ทั้งเน่า สีเขียวๆเป็นน้ำขมๆ ออกทุกวันๆ อดอาหาร3อาทิตย์ จนเริ่มกินได้เล็กน้อยแต่อาเจียน กินยาเม็ดก็อาเจียน ฉันตอนนั้นขายังเดินไม่ได้ ยืนก็จะล้ม จนเวลาผ่านไป หมอเห็นว่าหายกินข้าวได้ก็จะให้ออก เลยตัดสินใจไปอยู่กับพ่อที่วัด จนเป็นเดือน ฉันพยายามฝึกเดิน และดูแลตัวเองกินแต่ข้าวต้ม วันนึงจำเป็นต้องออกจากวัดเลยไปอยู่กับญาติพ่อแต่ไม่แท้ ฉันเดินได้เล็กน้อย และพยายามเดินจนคล่อง ฉันอยู่ที่นี่ไม่กี่เดือน เริ่มดีขึ้นหมอนัดไปตรวจกระดูกเป็นระยะ ทางนี้เห็นว่าดีขึ้นก็ใช้งานเลย ทำงานบ้าน นึ่งข้าว ตี4และ4โมงเย็นทุกวัน ซักผ้าให้ตายาย ยังไม่พอ ยังใช้ซักผ้าให้หลานชายอายุ22ปี และหลานสาวอยู่ป.6 ฉันยังโดนใช้ไปแบกไม้ที้งที่กระดูกหักอยู่ ยังทำงานในสวน รดน้ำผักต้องไปตักน้ำในบ่อ แต่เป็นสระที่ตกน้ำง่ายๆ ไม่มีที่จับ และใช้ไปดำนา ทำงานอื่นๆ ทั้งที่บ้านนี้อยู่หลายคน แต่ไม่มีใครทำ มีแต่ฉัน บ้านก็สกปรกถ้าฉันไม่ทำ จานไม่ล้าง บ้านรก หลานสาวอีกคนอยู่ได้ไง บ้านมีแต่ดิน ถ้วยอาหารอยู่ในห้องเน่าบูด ในซิงล้างจานยังแช่ไว้เป็นปีๆ ขยะเต็มบ้าน ก็มีแต่ฉันไปทำความสอาดให้  ของทุกอย่างก็ฉันซื้อ ไข่ไก่ ไว้มาไว้กิน1แผง หมด3วัน ผงชูรส รสดี น้ำมันพืชหมด ฉันก็ซื้อ  ผงซักผ้า น้ายา ก็ ฉัน เรื่อง ยายเป็นอะไรจะป่วยจะตายก็ฉัน พาไปหาหมอตลอด คนอื่นที่เป็นหลานแท้ๆกับนิ่ง ไม่ทำไรเลย ​อยู่มาไม่กี่เดือนฉันทำพลาดนิดเดียว โดนไล่ออกจากบ้าน ฉันเริ่มทำงานได้แล้วไม่กี่วัน คนในครอบครัวนี้เกลียดฉัน อยากให้ออกจากบ้าน ทักแชทมาด่า ไม่ให้เครื่องซักผ้า ไม่ให้อยู่ และฉันทำไรผิด หลานสาวคนเล็กอิจฉาไรฉันก็ไปฟ้องแม่ ยังแชร์โน๊ต มาว่า เมื่อไหร่จะออกจากบ้านกู อีขี้เกลียด ทั้งที่ทำทุกอย่างให้ ทั้งซื้อของกินทำอาหารให้ เสื้อผ้าก็ซื้อให้ ของใช้ฉันแม้แต่สบู่อาบน้ำ แชมพู ที่ขัดผิวยังใช้ของฉัน เงินที่ยืมไป ฉันก็ไม่เคยจะทวงเลย ยืมก็จะเป็นพันๆ หมดกับการใช้ซื้อของมาเป็นหมื่นๆ นมแช่ตู้เย็นไว้กินยังเอาไปให้หมา แม้แต่ปิ้งไก่ฉันเอาไว้กิน ให้หมากินหมดเลย แบบนี้จะทำไงอ่ะ