รู้สึกว่าตัวเองจะเป็นโรคกลัวการผูกมัด

เราอยู่ในวัยที่ควรจะมีความรักที่จริงจังได้แล้ว

ตั้งแต่ไหนแต่ไรเราจะเลือกที่จะไม่คบกันคนที่มีความพร้อมที่จะแต่งงาน สร้างครอบครัว เพราะเรารู้สึกว่าเราถูกกดดัน เราเลือกที่จะมีแฟนเป็นคนที่ยังต้องใช้เวลาอีกสักพักกว่าจะพร้อมสร้างครอบครัวกับเรา

แต่พอถึงจังหว่ะเวลาที่จะต้องพัฒนาความสัมพันธ์ไปมากกว่าแฟน เช่น การคุยกันเรื่องให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอ หรือสร้างเนื้อสร้างตัวร่วมกัน เราจะหาเรื่องบอกเลิก หรือทำร้ายเค้าเยอะๆ จนเค้าบอกเลิกเราเอง

ทุกครั้งที่มีความรัก เรารู้สึกว่าเรารักเค้าจริงๆนะ ตอนเลิกกัน เราก็เสียใจนะ แต่มันก็รู้สึกโล่งใจด้วย

เราตั้งใจไว้ว่าอยากเป็นแฟนที่ดีสักครั้ง อยากทำให้ความสัมพันธ์มันดีสักครั้ง

อยากทราบว่ามีใครที่เป็นคล้ายๆกับเรา แล้วผ่านความรู้สึกแบบนั้นมาได้บ้างคะ?