เราอายุ21ค่ะ พ่อกับเเม่เเยกทาง พ่อมีเเฟนใหม่เขารักแฟนใหม่เเละลูกเขามาก เขาเลยไม่สนใจเราเลย ไม่ได้ส่งเราเรียนตั้งเเต่ม4 เราต้องขอตังยายไป รร จนจบม.6 เราเรียนจบเลยย้ายไปอยู่กับเเฟน (เราชอบผู้หญิงนะคะ) เราเลยตั้งสินใจเรียนไปทำงานไปด้วย จนสุดท้ายเราเรียนไม่จบ เพราะมีปัญหาเรื่องเงิน และเราก็ไม่เคยขอที่บ้านเลย นอกจากยายเรา พ่อเเม่ก็ไม่เคยโทรหาเราเลยหลายปี เรามาอยู่กรุงเทพได้2ปี เเล้วก็ได้ข่าวว่าพ่อเสียเเล้วจากหลาน เราก็ไม่ได้กลับไปเพราะโควิด แล้วเเม่ที้เป็นเเม่เลี้ยงเราเขาก็ได้เงินประกันของพ่อ ขายวัวของพ่อ ขายรถ ขายทุกอย่างไปได้ตังไปหลักเเสน ไม่เเบ่งให้เราเลยสักบาทเดียว แล้วนางก็ไปมีเเฟนใหม่ ทั้งๆที่พ่อเราเสียไปไม่ถึง3เดือน เเล้วก็ไปสรเางบ้านใหม่อยู่กับเเฟนใหม่ ทิ้งยายเราอยู่บ้านคนเดียวยายเราอายุ80กว่า เราเลยต้องกลับบ้านที่ต้างจังหวัด กลับมาอยู่กับยาย งานก็ไม่มีเพราะบ้านนอกตังเก็บก็ไม่มี อยู่กับยาย2คนไม่มีใครหาให้ มีพอได้ใช้ไปวันๆ ท้อมากอยากไปทำงานก็ไปไม่ได้ ใครจะดูยาย ลูกยายก็มีครอบครัวหมด ตอนนี้คือเราไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย ทำไงดีคะเเนะนำที
อายุ21 ยังไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย โดดเดี่ยวมากๆค่ะ ทำยังไงให้ตัวเองคิดบวกคะ