สวัสดีค่ะ หัวกระทู้อาจจะรุนแรงไปสักหน่อย แต่ประเด็นที่จะพูด ก็ตามนั้นแหละค่ะ

ตอนนี้เราอายุ 21 ย่าง 22 กำลังจะจบปริญาตรีปีหน้า ทำธุรกิจส่วนตัว ได้เงินหลักแสนอยู่ที่ไทย มีเงินเก็บประมาณนึง แต่เราเบื่อ เบื่อกับหลายๆอย่าง ขอไม่พูดถึงระบบอะไรในประเทศแล้วกัน จะดราม่าซะเปล่าๆ

เอาเป็นว่า เราทำงานอยู่ที่นี่ รู้สึกเหมือนทำไปวันๆ เหนื่อยมาก ได้เงินมา ให้พ่อให้แม่ แล้วก็เก็บ ไม่มีอยากได้อะไร ไปเที่ยวไหนก็ไม่มีใครไปด้วย เราเพื่อนน้อย รู้สึกหมดไฟ ไร้เป้าหมายในชีวิต เราเลยเกิดความคิดว่า อยากไปลองหาประสบการณ์ใหม่ๆ หาความตื่นเต้น หาเพื่อนใหม่ๆ ด้วยการไปทำงานที่ต่างประเทศ แต่สิ่งที่รั้งเราไว้คือความคิดว่า

1. ทำงานเก็บเงินมาแทบตาย จะเอาเงินที่สามารถอยู่สบายๆได้ที่ไทย เพื่อไปดิ้นรน ทำงานที่นู่นจริงๆหรอ ?
2. ความสบาย กับ ความตื่นเต้น จะเลือกอะไรดี ?
3. ไปต่างประเทศ รายได้น้อยลง เหนื่อยมากขึ้น แต่สนุก ท้าทาย Vs อยู่ไทยที่คุ้นเคย อยู่ใกล้ครอบครัว งานลงตัว รายได้ดี แต่น่าเบื่อ

หลายคนอาจจะมองว่าเราตั้งคำถามโง่ๆ ไร้สาระ เหมือนวัยรุ่นฟุ้งซ่าน แต่มันเป็นสิ่งที่กวนใจเรามาตลอดทั้งปี เราอายุแค่นี้ เราไม่อยาก เกิด เรียนมัธยม โตมา เรียนตรี ทำงาน แก่ และตายไป ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะ? แล้วทำไม ถึงเลือกทางนั้น?

** ตอนแรกเราเพลนไว้ว่าจะแค่ไปเรียนที่อังกฤษ แต่การไปเรียนใช้เงินเกือบทั้งหมดของเงินเก็บที่เรามี และภาษาของเราก็ค่อนข้างดีในระดับนึง เลยคิดว่าถ้าไปทำงานเลย จะดีกว่ารึเปล่า?

**ถ้าจะไปทำงานคงมองไปทาง ออสเตรเลีย หรือ แคนนาดาค่ะ เห็นว่าวีซ่านักเรียน สามารถทำงานได้ด้วย 20/week ได้เงินมากน้อยไม่เป็นไร

** เราทำงานมาตั้งแต่มอต้น ขายของจุกๆจิกๆ ไว้เป็นค่าขนมส่วนตัวเวลาไปเรียน เพื่อที่จะไม่ได้ขอพ่อแม่ พอมอปลายเริ่มรับของมาขาย เสื้อผ้า ครีม เราเคยทำงานเด็กเสริฟร้านหมูกะทะ เคยทำเซเว่น เคยขายของตามตลาดนัด ไม่ใช้ผู้ดีตีนแดงที่ไหนค่ะ ตอนมัธยม กับมหาลัย แทบไม่ได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นเลย เลิกเรียน รีบนั่งรถไปส่งของก่อนไปรษณีย์ปิด หอบกล่องพัสดุมาเรียนทุกวัน เสาร์อาทิตย์ไปหาซื้อของมาขาย กลับมานั่งแพ็กของ เพื่อนชวนไปไหน ไปไม่ได้ เพราะต้องทำงาน พองานเริ่มนิ่ง เริ่มจ้างคนช่วยได้ ล็อกดาวน์โควิด เพื่อนๆกลับต่างจังหวัดกันหมด กลายเป็นว่า เราหมดชีวิตวัยรุ่น วัยเรียนไปกับการทำงาน จนตอนนี้รู้สึกเสียดาย เลยอยากมองหาความท้าทายใหม่ ในที่ใหม่ๆค่ะ