....นี่คืออีกทริปที่ผมจะจำไม่รู้ลืม ประทับใจอย่างถึงที่สุด แต่เสียดายที่ความประทับใจพวกนั้น ผมไม่ได้บันทึกภาพไว้ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมมาโม้ให้ฟัง (อิ_อิ) แต่บอกก่อน ทั้งหมดนี้คือเรื่องจริงนะครับ....
สวัสดีครับทุกท่าน ผมพฤตเอง ทริปนี้เป็นทริปวิ่งขึ้นเขาใหญ่อีกทริปของผม แต่ต่างจากทริปก่อนเล็กน้อยตรงที่ ทริปนี้ผมได้ค้าง 1 คืนด้วย จะเป็นยังไง ไปชมกันครับ
ย้อนกลับไปเมื่อเดือนตุลาฯ ที่ผ่านมา หลังจากที่ตัดสินใจได้ว่าจะออกทริป ผมก็เอาเจ้า Mustang ไปเปลี่ยนยาง ยางเส้นนี้เปลี่ยนเมื่อ 4 ปีที่แล้ว จริง ๆ มันก็ยังใสภาพดีอยู่ครับ แต่ด้วยความที่เราจะวิ่งทางไกล เพราะงั้น เปลี่ยนดีกว่า ซึ่งที่เปลี่ยนก็ไม่ใช่รุ่นใหม่อะไร เป็น Pirelli Angel City เหมือนเดิม เป็นยางที่ใช้ได้สำหรับใช้งานทั่วไป
หลังจากนับวันนับคืน รอวันออกเดินทาง และแล้วก็ถึงวันล้อหมุน ออกจากบ้านตอนตี 5 ครึ่ง ระหว่างทางผมต้องวิ่งผ่านเส้นหมายเลข 9 ซึ่งเส้นนี้ช่วงที่เลย Do Home บางบัวทองไปก่อนไปสุดที่เส้นหมายเลข 1 วังน้อยกำลังมีโครงการต่อเติมถนนอยู่ และด้วยความที่ธรรมชาติของถนนเส้นนี้คือรถบรรทุก-รถพ่วงเยอะมาาาากกกกกกกก สำหรับผม รถบรรทุกเยอะ + ถนนกำลังทำ = นรก เส้นนี้ผมวิ่งไม่เคยมีความสุขเลย แถมวิ่งตอนเช้ามืดไฟถนนไม่มี เครียดหนักมาก แต่ก็ช่วยไม่ได้ หลวมตัวมาแล้วก็ต้องวิ่งต่อไป จนมาทะลุวังน้อย ค่อยยังชั่วขึ้นหน่อย มาหยุดพักที่ป.ต.ท.วังน้อย เติมเต็มถัง รถค่อยหนักขึ้นมาหน่อย ใครที่ต้องผ่านเส้นนี้ในช่วงกลางคืนหรือเช้ามืดเหมือนผมก็ระวังกันด้วยนะครับ
ตัดมาอีกทีตอนกำลังจะถึงปราจีนฯ ผมงงครับ "เอ... แถว ๆ ก่อนถึงวงเวียนนเรศวรมันต้องมีร้านต้นไม้ข้างข้างทางเยอะกับมีวัดเล็กวัดน้อยอยู่ข้าทางไม่ใช่หรอ" (วัดเล็กวัดน้อยพวกนี้ ผมคิดว่าน่าจะมาจากชาวบ้านมีจิตศรัทธาสร้างให้พระธุดงค์ที่มาธุงดงค์อยู่ตามราวป่าครับ เพราะในสมัยโบราณผมคิดว่าพื้นที่แถว ๆ นั้นคงจะเป็นชายป่าของป่าดงพญาไฟในสมัยนั้น) "แต่ไหง ข้างทางถึงเป็นทุ่งกว้างไปซะได้" พอเปิดแมปดู อ้าว ผมมาผิดทาง ผมมาทางถนนสุวรรณศรเส้นใหม่ ไม่เป็นเดี๋ยวไปเลี้ยวข้างหน้า อ้อมนิดหน่อย แต่แลกกับวิวสวย ๆ แบบนี้
แบบนี้
และแบบนี้ ซึ่งทุ่งกว้างแบบนี้ ผมชอบครับ สุดลูกหูลูกตาดี
หลังจากเลี้ยวขึ้นเขาใหญ่จากทางวงเวียนนเรศวร อึดใจใหญ่ ๆ ผมก็มาถึงที่พัก แต่ยังไม่ได้เข้าพักนะครับ แค่ขอเอาสัมภาระมาฝากก่อน เดี๋ยวจะกลับลงมาตอนช่วงบ่าย ๆ เพราะสำหรับตอนนี้ อยากขึ้นเขาใหญ่แล้ววววววววว
ก่อนไป เติมให้เต็มถังซะหน่อยครับ เพราะเวลาบิดขึ้นเขา มันกินน้ำมันใช้ได้เลย หรืออย่างเวลาใช้เกียร์ต่ำลงเขา ถึงเราไม่ได้บิด แต่เครื่องมันก็ยังทำงาน ลูกสูบยังคงหมุน ถึงขั้นที่ว่าถึงไม่ได้เติมคันเร่ง รอบก็ขึ้นครับ ฉนั้นเติมซะหน่อยดีกว่า ซึ่ง เอาตามตรงครับ ผมไม่เคยเติมน้ำมันเองเลยครับ ยังดีได้คุณน้าที่อยู่แถวนั้นแกช่วยแนะนำ ขอบคุณครับผม
เรามาถึงแล้วววววววว
ค่าบริการต่าง ๆ
เมื่อถึง มอไซค์ใส่ท่อแต่งแบบ Mustang เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเช็กความดังของท่อ
ซึ่ง เจ้า Mustang ผมใส่แคทลดเสียงปลายท่อ เพราะงั้นไม่ดังเกิน ผ่านครับ อยู่ที่ 94 เดซิเบลนิด ๆ
วันที่ผมมาเขาใหญ่ ที่บ้านลมหนาวเริ่มพัดมาอีกระลอก แต่เมื่อมาถึงเขาใหญ่ เย็นจนหนาวเลยล่ะครับ ระหว่างที่ขับขึ้นมานี่ ผมขับซิกแซกครับ พยายามหลบผีเสื้อที่ชอบบินตัดหน้ารถ ผีเสื้อเยอะมาก
ขับมาซักพักผมก็มาถึงน้ำตกเหวนรก ได้เวลาเมื่อยขากันแล้ว
ระหว่างทางที่เดินไป ผมก็ชมนกชมไม้ไปตามเรื่อง
10 โมงแล้ว แต่ผมมาคนเดียว และด้วยความรกครึ้มของป่า ก็ทำให้บรรยากาศวังเววงใช้ได้เลยครับ อดไม่ได้ที่จะเหลียวหลังไปดูว่ามีใครหรืออะไรตามหลังมาหรือเปล่า ยิ่งผมอ่านนิยายเดินป่ามาเยอะด้วย แอบหลอนนิด ๆ
ธารน้ำในป่า
อ้าวปีเตอร์ นั่นนายเหรอ แมงมุมพันธุ์นี้ผมเคยเจออยู่ 2 ครั้งที่ใต้ ซึ่งทั้งสองครั้งที่เจอ ตัวเท่า 2 นิ้วเรียง ตัวนี้ยังเด็กน้อยอยู่
ดอกหญ้าป่า
เดินมาถึงสะพานไม้ในตำนาน
สะพานไม้ข้ามลำธารใหญ่
ในสายตาของคนตกปลา ในลำธารนี้ตามร่มเงาไม้คงจะต้องมีปลาล่าเหยื่อนา ๆ ชนิดซุ่มอยู่ ทั้งกระสูบ ช่อน ชะโด กระสง ผมว่าต้องมี
เห็นดอกนี้เยอะมากเลยครับ เหมือนดอกมะม่วงอ่ะ แต่มีสีม่วง
รีบไปต่อดีกว่าครับ ตอนนี้สติเริ่มไปละผม ได้ยินเสียงอะไรทีต้องรีบเงี่ยหูฟัง เผื่อเป็นเสียงตัวอะไรจะรีบได้หาที่หลบ
เจออยู่ข้างทางเดินครับ หน้าตาเหมือนตีนตุ๊กแก แต่ขอบดำ แปลกดี
และแล้วเราก็มาถึงแนวกันช้าง เป็นสัญญาณว่า เราใกล้ถึงแล้ว
เจออยู่ริมทางเดิน อดไม่ได้ครับที่ผมจะเก็บไปทิ้ง
เรามาถึงด้านบนของตัวน้ำตกแล้ว
เพิ่งเห็นครับว่าฝั่งตรงข้ามก็มีแนวกันช้างด้วย
[CR] เขาใหญ่ อีกหนึ่งทริปที่ประทับใจไปอีกนาน
....นี่คืออีกทริปที่ผมจะจำไม่รู้ลืม ประทับใจอย่างถึงที่สุด แต่เสียดายที่ความประทับใจพวกนั้น ผมไม่ได้บันทึกภาพไว้ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมมาโม้ให้ฟัง (อิ_อิ) แต่บอกก่อน ทั้งหมดนี้คือเรื่องจริงนะครับ....
สวัสดีครับทุกท่าน ผมพฤตเอง ทริปนี้เป็นทริปวิ่งขึ้นเขาใหญ่อีกทริปของผม แต่ต่างจากทริปก่อนเล็กน้อยตรงที่ ทริปนี้ผมได้ค้าง 1 คืนด้วย จะเป็นยังไง ไปชมกันครับ
ย้อนกลับไปเมื่อเดือนตุลาฯ ที่ผ่านมา หลังจากที่ตัดสินใจได้ว่าจะออกทริป ผมก็เอาเจ้า Mustang ไปเปลี่ยนยาง ยางเส้นนี้เปลี่ยนเมื่อ 4 ปีที่แล้ว จริง ๆ มันก็ยังใสภาพดีอยู่ครับ แต่ด้วยความที่เราจะวิ่งทางไกล เพราะงั้น เปลี่ยนดีกว่า ซึ่งที่เปลี่ยนก็ไม่ใช่รุ่นใหม่อะไร เป็น Pirelli Angel City เหมือนเดิม เป็นยางที่ใช้ได้สำหรับใช้งานทั่วไป
หลังจากนับวันนับคืน รอวันออกเดินทาง และแล้วก็ถึงวันล้อหมุน ออกจากบ้านตอนตี 5 ครึ่ง ระหว่างทางผมต้องวิ่งผ่านเส้นหมายเลข 9 ซึ่งเส้นนี้ช่วงที่เลย Do Home บางบัวทองไปก่อนไปสุดที่เส้นหมายเลข 1 วังน้อยกำลังมีโครงการต่อเติมถนนอยู่ และด้วยความที่ธรรมชาติของถนนเส้นนี้คือรถบรรทุก-รถพ่วงเยอะมาาาากกกกกกกก สำหรับผม รถบรรทุกเยอะ + ถนนกำลังทำ = นรก เส้นนี้ผมวิ่งไม่เคยมีความสุขเลย แถมวิ่งตอนเช้ามืดไฟถนนไม่มี เครียดหนักมาก แต่ก็ช่วยไม่ได้ หลวมตัวมาแล้วก็ต้องวิ่งต่อไป จนมาทะลุวังน้อย ค่อยยังชั่วขึ้นหน่อย มาหยุดพักที่ป.ต.ท.วังน้อย เติมเต็มถัง รถค่อยหนักขึ้นมาหน่อย ใครที่ต้องผ่านเส้นนี้ในช่วงกลางคืนหรือเช้ามืดเหมือนผมก็ระวังกันด้วยนะครับ
ตัดมาอีกทีตอนกำลังจะถึงปราจีนฯ ผมงงครับ "เอ... แถว ๆ ก่อนถึงวงเวียนนเรศวรมันต้องมีร้านต้นไม้ข้างข้างทางเยอะกับมีวัดเล็กวัดน้อยอยู่ข้าทางไม่ใช่หรอ" (วัดเล็กวัดน้อยพวกนี้ ผมคิดว่าน่าจะมาจากชาวบ้านมีจิตศรัทธาสร้างให้พระธุดงค์ที่มาธุงดงค์อยู่ตามราวป่าครับ เพราะในสมัยโบราณผมคิดว่าพื้นที่แถว ๆ นั้นคงจะเป็นชายป่าของป่าดงพญาไฟในสมัยนั้น) "แต่ไหง ข้างทางถึงเป็นทุ่งกว้างไปซะได้" พอเปิดแมปดู อ้าว ผมมาผิดทาง ผมมาทางถนนสุวรรณศรเส้นใหม่ ไม่เป็นเดี๋ยวไปเลี้ยวข้างหน้า อ้อมนิดหน่อย แต่แลกกับวิวสวย ๆ แบบนี้
แบบนี้
และแบบนี้ ซึ่งทุ่งกว้างแบบนี้ ผมชอบครับ สุดลูกหูลูกตาดี
หลังจากเลี้ยวขึ้นเขาใหญ่จากทางวงเวียนนเรศวร อึดใจใหญ่ ๆ ผมก็มาถึงที่พัก แต่ยังไม่ได้เข้าพักนะครับ แค่ขอเอาสัมภาระมาฝากก่อน เดี๋ยวจะกลับลงมาตอนช่วงบ่าย ๆ เพราะสำหรับตอนนี้ อยากขึ้นเขาใหญ่แล้ววววววววว
ก่อนไป เติมให้เต็มถังซะหน่อยครับ เพราะเวลาบิดขึ้นเขา มันกินน้ำมันใช้ได้เลย หรืออย่างเวลาใช้เกียร์ต่ำลงเขา ถึงเราไม่ได้บิด แต่เครื่องมันก็ยังทำงาน ลูกสูบยังคงหมุน ถึงขั้นที่ว่าถึงไม่ได้เติมคันเร่ง รอบก็ขึ้นครับ ฉนั้นเติมซะหน่อยดีกว่า ซึ่ง เอาตามตรงครับ ผมไม่เคยเติมน้ำมันเองเลยครับ ยังดีได้คุณน้าที่อยู่แถวนั้นแกช่วยแนะนำ ขอบคุณครับผม
เรามาถึงแล้วววววววว
ค่าบริการต่าง ๆ
เมื่อถึง มอไซค์ใส่ท่อแต่งแบบ Mustang เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเช็กความดังของท่อ
ซึ่ง เจ้า Mustang ผมใส่แคทลดเสียงปลายท่อ เพราะงั้นไม่ดังเกิน ผ่านครับ อยู่ที่ 94 เดซิเบลนิด ๆ
วันที่ผมมาเขาใหญ่ ที่บ้านลมหนาวเริ่มพัดมาอีกระลอก แต่เมื่อมาถึงเขาใหญ่ เย็นจนหนาวเลยล่ะครับ ระหว่างที่ขับขึ้นมานี่ ผมขับซิกแซกครับ พยายามหลบผีเสื้อที่ชอบบินตัดหน้ารถ ผีเสื้อเยอะมาก
ขับมาซักพักผมก็มาถึงน้ำตกเหวนรก ได้เวลาเมื่อยขากันแล้ว
ระหว่างทางที่เดินไป ผมก็ชมนกชมไม้ไปตามเรื่อง
10 โมงแล้ว แต่ผมมาคนเดียว และด้วยความรกครึ้มของป่า ก็ทำให้บรรยากาศวังเววงใช้ได้เลยครับ อดไม่ได้ที่จะเหลียวหลังไปดูว่ามีใครหรืออะไรตามหลังมาหรือเปล่า ยิ่งผมอ่านนิยายเดินป่ามาเยอะด้วย แอบหลอนนิด ๆ
ธารน้ำในป่า
อ้าวปีเตอร์ นั่นนายเหรอ แมงมุมพันธุ์นี้ผมเคยเจออยู่ 2 ครั้งที่ใต้ ซึ่งทั้งสองครั้งที่เจอ ตัวเท่า 2 นิ้วเรียง ตัวนี้ยังเด็กน้อยอยู่
ดอกหญ้าป่า
เดินมาถึงสะพานไม้ในตำนาน
สะพานไม้ข้ามลำธารใหญ่
ในสายตาของคนตกปลา ในลำธารนี้ตามร่มเงาไม้คงจะต้องมีปลาล่าเหยื่อนา ๆ ชนิดซุ่มอยู่ ทั้งกระสูบ ช่อน ชะโด กระสง ผมว่าต้องมี
เห็นดอกนี้เยอะมากเลยครับ เหมือนดอกมะม่วงอ่ะ แต่มีสีม่วง
รีบไปต่อดีกว่าครับ ตอนนี้สติเริ่มไปละผม ได้ยินเสียงอะไรทีต้องรีบเงี่ยหูฟัง เผื่อเป็นเสียงตัวอะไรจะรีบได้หาที่หลบ
เจออยู่ข้างทางเดินครับ หน้าตาเหมือนตีนตุ๊กแก แต่ขอบดำ แปลกดี
และแล้วเราก็มาถึงแนวกันช้าง เป็นสัญญาณว่า เราใกล้ถึงแล้ว
เจออยู่ริมทางเดิน อดไม่ได้ครับที่ผมจะเก็บไปทิ้ง
เรามาถึงด้านบนของตัวน้ำตกแล้ว
เพิ่งเห็นครับว่าฝั่งตรงข้ามก็มีแนวกันช้างด้วย
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น