ขอเกริ่นสักหน่อยนะคะ เรากับแฟนคบกันมาได้ 8 ปีแล้วค่ะ
เรามาอาศัยอยู่ที่บ้านแฟนได้ 5 ปีแล้ว ณ ปัจจุบัน
ก่อนหน้านี้เรามีปัญหาหลากหลายมากมายมาก
ทั้งปัญหาเรื่องงาน เรื่องเงิน เรื่องครอบครัวแฟน
เราปรับให้เขาทุกอย่าง
แต่เขาไม่เคยปรับอะไรให้เราเลย ทั้งเรื่องนิสัยในบางส่วน ความสะอาดในร่างกาย เราบอกตรงๆค่ะ เราชอบผู้ชายสะอาด ดูแลตัวเอง ทาครีมบ้าง แปรงฟันหอมๆ หน้าไม่เหม็นกลิ่นตุ่ยๆ ปล่อยเนื้อปล่อยตัวจนเราไม่คิดพิศวาสเลย เขาเริ่มทำตัวเหมือนไม่ใช่แฟนค่ะ เหมือนเพื่อนคนนึง ไปส่งที่ทำงาน-รับกลับบ้าน กลับมาทำงานนิดหน่อย แล้วก็นอน โดยที่ไม่ได้สนใจเรา บางทีใช้/วานให้เราทำอะไร ก็ไม่ได้ดูว่าเราทำงานอยู่รึเปล่า พอเราไม่ได้ทำให้ ก็กระฟัดกระเฟียดใส่ ทำท่าทางไม่พอใจใส่ เราทะเลาะกันเรื่องไม่เอาใจใส่ เรื่องเขาไม่ได้แสดงความรัก เรื่องเขาเห็นคนในบ้านสำคัญกว่าเราในทุกๆเรื่อง เราแอบสงสัยนะคะ เราคบกับเขามากว่า 8 ปี เราอยู่จุดไหนในชีวิตเขา เขาแทบไม่พาเราเที่ยว ไม่พาเราไปไหน แต่พอตัวเองอยากไปไหนมันดูเป็นเรื่องง่ายค่ะ เขาไม่ได้ให้ความสนใจเราจริงๆ แค่จะพาเราไปกินอะไรบ้าง ก็เป็นเรื่องที่ค่อนข้างยาก ไปกินทีก็ร้านอาหารตามสั่งริมน้ำ ทั้งๆที่บางทีเราเหนื่อยจากงานมา อยากพักผ่อนบ้าง ไปเที่ยว ไปกินอะไรอย่างอื่น เงินเราก็ฝากไว้ที่เขา ที่ผ่านมาเราเก็บเงินกันไม่ได้เพราะครอบครัวเขามีปัญหาเรื่องเงินทีไร ก็หยิบยืมเขาตลอด หลักหมื่นหลายๆรอบยังไม่พอ ไปกู้สินเชื่อมาในชื่อตัวเองเพื่อให้ครอบครัว ในขณะที่เราก็ต้องมาทำงานใช้หนี้ เอาเงินให้แฟนอยู่ตลอด เงินเราไม่เคยเหลือเก็บเลย ทั้งๆที่ไม่ค่อยได้ใช้จ่ายส่วนตัว มาถึงตอนนี้ เราเหนื่อยค่ะ เหนื่อยกับทุกสิ่ง รู้สึกเสียดายเวลา รู้สึกไม่รู้จะไปต่อทางไหน จนถึงขนาดอยากจะจบความสัมพันธ์นี้ทิ้งไป…เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ
อ้อ… มีเรื่องที่เราวางอนาคต แล้วถ้าเราไม่ถามกับเขาหรือบีบให้เขาพูดคุยกับเราในเรื่องนี้อย่างจริงจัง เขาก็คงยังไม่คิดที่จะออกรถในปีหน้า รวมถึงเรื่องแต่งงานด้วยค่ะ
ปล.ตอนนี้เราเริ่มเก็บแยกกระเป๋าแล้วค่ะ เผื่ออะไรจะเกิดในอนาคต
เราควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ
เรามาอาศัยอยู่ที่บ้านแฟนได้ 5 ปีแล้ว ณ ปัจจุบัน
ก่อนหน้านี้เรามีปัญหาหลากหลายมากมายมาก
ทั้งปัญหาเรื่องงาน เรื่องเงิน เรื่องครอบครัวแฟน
เราปรับให้เขาทุกอย่าง
แต่เขาไม่เคยปรับอะไรให้เราเลย ทั้งเรื่องนิสัยในบางส่วน ความสะอาดในร่างกาย เราบอกตรงๆค่ะ เราชอบผู้ชายสะอาด ดูแลตัวเอง ทาครีมบ้าง แปรงฟันหอมๆ หน้าไม่เหม็นกลิ่นตุ่ยๆ ปล่อยเนื้อปล่อยตัวจนเราไม่คิดพิศวาสเลย เขาเริ่มทำตัวเหมือนไม่ใช่แฟนค่ะ เหมือนเพื่อนคนนึง ไปส่งที่ทำงาน-รับกลับบ้าน กลับมาทำงานนิดหน่อย แล้วก็นอน โดยที่ไม่ได้สนใจเรา บางทีใช้/วานให้เราทำอะไร ก็ไม่ได้ดูว่าเราทำงานอยู่รึเปล่า พอเราไม่ได้ทำให้ ก็กระฟัดกระเฟียดใส่ ทำท่าทางไม่พอใจใส่ เราทะเลาะกันเรื่องไม่เอาใจใส่ เรื่องเขาไม่ได้แสดงความรัก เรื่องเขาเห็นคนในบ้านสำคัญกว่าเราในทุกๆเรื่อง เราแอบสงสัยนะคะ เราคบกับเขามากว่า 8 ปี เราอยู่จุดไหนในชีวิตเขา เขาแทบไม่พาเราเที่ยว ไม่พาเราไปไหน แต่พอตัวเองอยากไปไหนมันดูเป็นเรื่องง่ายค่ะ เขาไม่ได้ให้ความสนใจเราจริงๆ แค่จะพาเราไปกินอะไรบ้าง ก็เป็นเรื่องที่ค่อนข้างยาก ไปกินทีก็ร้านอาหารตามสั่งริมน้ำ ทั้งๆที่บางทีเราเหนื่อยจากงานมา อยากพักผ่อนบ้าง ไปเที่ยว ไปกินอะไรอย่างอื่น เงินเราก็ฝากไว้ที่เขา ที่ผ่านมาเราเก็บเงินกันไม่ได้เพราะครอบครัวเขามีปัญหาเรื่องเงินทีไร ก็หยิบยืมเขาตลอด หลักหมื่นหลายๆรอบยังไม่พอ ไปกู้สินเชื่อมาในชื่อตัวเองเพื่อให้ครอบครัว ในขณะที่เราก็ต้องมาทำงานใช้หนี้ เอาเงินให้แฟนอยู่ตลอด เงินเราไม่เคยเหลือเก็บเลย ทั้งๆที่ไม่ค่อยได้ใช้จ่ายส่วนตัว มาถึงตอนนี้ เราเหนื่อยค่ะ เหนื่อยกับทุกสิ่ง รู้สึกเสียดายเวลา รู้สึกไม่รู้จะไปต่อทางไหน จนถึงขนาดอยากจะจบความสัมพันธ์นี้ทิ้งไป…เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ
อ้อ… มีเรื่องที่เราวางอนาคต แล้วถ้าเราไม่ถามกับเขาหรือบีบให้เขาพูดคุยกับเราในเรื่องนี้อย่างจริงจัง เขาก็คงยังไม่คิดที่จะออกรถในปีหน้า รวมถึงเรื่องแต่งงานด้วยค่ะ
ปล.ตอนนี้เราเริ่มเก็บแยกกระเป๋าแล้วค่ะ เผื่ออะไรจะเกิดในอนาคต