ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวแฟน

สวัสดีดีค่ะ เรามีเรื่องทุกใจ พอดีว่าเราตบกับแฟนเรามาจะ2ปีแล้ว ระยะเวลานั้น 1ปีแรกเราก็ไปนอนบ้านเค้าตอนดึกแล้วกลับบ้านตัวเองตอนเช้าไปๆมาระหว่างบ้านเรากับบ้านแฟน ปีที่2เราก็อยู่บ้านแฟนแบบเต็มตัวออกจากบ้านมาอยู่ด้วย เราค่อนข้างเขกับคนคนรอยข้างยากเพราะเราเป็นคนพูดไม่เก่ง และขี้เกรงใจมากๆ เวลาที่ครอบครัวแฟนเราทานข้าว เราอยู่ชั้นบนซึ้งเรากำลังทำความสะอาดห้องบ้างหรืออาจจะงีบหลับบ้าง แฟนเราไม่ค่อยมาตามเไปกิกินข้าวด้วย ช่วงแรกๆก็อาจจะมาตามบ้าง แต่พักหลังๆมาก็ไม่ค่อย เวลาที่เราพยายามเขไปนั้งกิทานข้ากับครอบครัวแฟน เรารู้สึกว่าเราเป็นคนนอกทุกที ไม่มีใครสังเกตเห็นเรา หรือสนใจเรา ปกติที่บแฟนเรนเราจะนั่งทานข้าวแบบนั่งพื้นแล้วล้อมวงทานข้าว ซึ้งไม่ทีที่ตรงไหนให้เแกกทรกเข้าไปได้เลย เราเลยรู้สึกน้อยใจบ่อยๆว่า เราก็พยายามแล้ว แต่เราก็รู้สึกเหมือนคนนอกทุกที แม่แฟนเราเคยถามเราว่ากินข้าวหรือยัง เราไม่กล้าบอกว่ายัง เราไปนั่งแอบๆเพราะเราไม่กล้าเข้าไปนั่งด้วย ก่อนหน้านี้มีเรื่องไม่ลงรอยกับครอบครัวแฟนเพราะปัคที่ทำงานเรา พ่อแม่แฟนอยากให้เราออกยากที่ทำงานมาช่วยธุรกิจที่บ้าน ซึ่งเรายังไม่พร้อมเลยปฏิเสธไป ทำพ่อกับแฟนไม่โอเคกับเรา เข้าพูดกับแฟนเราว่า พยายามหาทางเลือกให้แล้วแต่เราเลือกที่จะไม่นับเอง ต่อไปนี้แกก็จะไม่ช่วยอะไรเราแล้ว แล้วก็เริ่มไม่ชอบเราแล้วด้วย เราเลยลาออกเลยเพราะเรายังอยากให้ผู้ไหญ่เอ็นดูเราเหมือนเดิม  เรายังรักแฟนเราและเคารพพ่อแม่แฟนเหมือนเดิมแต่พอเราได้ยินคำพูดนี้ออกมาจากพ่อแฟน เรารู้สึกกลัวว่าเราจะต้องเลิกกับแฟน เราไม่รู้จะทำยัฃไงได้บ้าง  มีช่วงนึงเรารู้สึกเหนื่องเพลียอยากรีบอาบน้ำนอน เพราะเราไม่ได้ออกโอทีทุกวันวันไหนที่ออกโอเราก็อยากพักผ่อน แล้วก็เรื่องที่บ้านที่ยายเราเข้าโรงพยาบาล เราเครียด เราเหนื่อย ทำให้เราไม่ได้ลงไปทำความสะอาดบ้าน พ่อกับแม่แฟนเราเลยไม่พอใจ พ่อแม่แฟนบอกว่าเราทักคนก็ทำงานเหนื่อยเหมือนกัน เรารู้แต่เราแค่อยากักสักวันสองวัน วัยนที่เราทำงานเราได้ออกโอแค่วันเดียว หรืออาจจะ2 บางทีเราก็ต้องการเวลาความเป็นส่วนตัว แต่เราก็ลืมไปว่าเราไม่ได้อยู่บ้านตัวเอง ไได้อยึกับพ่แม่กับยายที่เข้าใจเราเป็นห่วงเรา เราต้องทำยังไงเราต้องเข้าหาครอบครัวแฟนยังไงดี เราสับสนและเครียดมากๆค่ะ