สวัสดีค่ะ ชาวพันทิปทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเราเอง บางคนอาจจะอ่านไปงงไป ต้องขออภัยด้วยค่ะ เพราะเราเขียนตามอารมณ์ความรู้สึกในช่วงนี้
“ เราเป็นผู้หญิง อายุ 24 ค่ะ ”
เข้าเรื่องเลย ตอนนี้เราทำงานอยู่ค่ะ แล้วเริ่มรู้สึกเหนื่อย เกิดมีความคิดที่อยากจะพักผ่อน (แต่ก็มีความรู้สึกผิดที่จะไม่ทำงาน พ่อแม่เราเองก็ไม่ได้บังคับให้ทำนะคะ) ที่คิดแบบนั้นอยากสร้างอนาคตเพราะเราครอบครัวยากจนค่ะ อยากให้บ้านมีอยู่มีกินมากขึ้น ถึงตอนนี้จะทำงาน แต่ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเงินก็ไม่พอใช้ไม่พอส่งให้ทางบ้านด้วยซ้ำ เหมือนหาเงินใช้ไปเดือนๆ
เราเป็นคนที่ไฝ่หาค่ะ เราเป็นเด็กบ้านนอก ปกติ ก็รับจ้างทั่วไป ขุดมัน ปลูกมัน เกี่ยวข้าวรับจ้าง
เราเริ่มอยากไปทำงานตั้งแต่ม.5 ตอนปิดเทอม(กทม กับเพื่อน) พอขึ้นม.6 ต้องกลับไปเรียนต่อ นั่นแหละค่ะ พอจบม.6 มา เนื่องจากครอบครัวจน ตอนนั้นเรากำลังรับจ้างปลูกมันอยู่ค่ะในหน้าหนาวจำได้ขึ้นใจเลยกำลังขอแม่ว่าอยากเรียนต่อแต่แม่ตอบว่าไม่มีตังค์ส่งให้เรียนนะ เราร้องไห้กลางร่องมันค่ะ เพราะเราอยากเรียนมาก(ป.ตรี) เราเลยต้องดรอปเรียน1 ปี เพื่อหาเงินไปเรียนต่อ ป.ตรี (ครอบครัวบอกว่าอยากเรียนต้องส่งตัวเอง) ใช่ค่ะ เราส่งตัวเองเรียน+กู้กยศ ไปด้วย ระหว่างเรียนเราเหนื่อยมากค่ะ ทั้งต้องเรียนทั้งทำงาน แต่ก็ไม่หยุดพยาม แต่ในหัวเราไม่เคยคิดที่จะลาออกสักครั้งเลยค่ะเพราะเรามีแรงผลักดันตั้งแต่แรก
เป้าหมายตั้งแต่แรก จนตอนนี้เราจบแล้วค่ะ ได้ใบปริญญาแรกของบ้าน 😭
ตอนนี้เราเป็นเด็กจบใหม่ค่ะ เราจบเมื่อปีที่แล้ว 67 หลังจากเรียนจบ ยังไม่ทันรับดอกไม้ด้วยซ้ำ เราก็เริ่มทำงานเลย ~ ไม่ได้พักแม้สักเดือน จนถึงตอนนี้.... ทั้งทำงานประจำและหารายได้เสริม
นั่นแหละค่ะที่กล่าวมาตั้งแต่ต้น ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกเหนื่อยมากค่ะ จัดการความรู้สึกนี้ไม่ได้เลยค่ะ ที่ทำงานปัจจุบันไม่มีปัญหาค่ะ ทุกคนดีมาก แม้แต่ตอนนี้ยังพิมพ์ไปจะร้องไห้ไป เราตัดสินใจไม่ได้ว่าจะลาออกดีไหม ไม่กล้าบอกคนอื่น มิหนำซ้ำย้งไม่มีงานรองรับ (ความฝันระหว่างเรียนจบเราคือการพักผ่อนค่ะ เเม้ตอนนี้จะยังทำไม่ได้ ) ปล. ระหว่างทำงาน ก็มีสมัครสอบ+อ่านหนังสือสอบ พนักงานราชการอยู่เรื่อยๆค่ะ แต่ไม่ติด คงเพราะอยากมีงานที่มั่นคงแหละมั้งคะ
****เดิมทีเราเป็นคนไม่มีความฝันค่ะ มีความฝันเดียวก็คืออยากมีเงิน อยากสร้างอนาคต อยากมีสิ่งของต่างๆให้ครอบครัว อยากทำให้ครอบครัวดีขึ้นก็เลยทำได้แค่ทำงานไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่รู้อนาคตตัวเองว่ามีความฝันอะไรเหมือนเด็กทั่วไป ปัจจุบันทำงานไม่ตรงสายที้เรียนมาค่ะ
ที่เล่ามาทั้งหมด เป็นความรู้สึกจากใจเราค่ะ กังวล เพราะเคยหยุดพักแล้วรู้สึกผิดทั้งๆที่ครอบครัวไม่เคยว่าอะไรเลยไม่เคยบังคับให้ทำนั่นนี่ มีแค่เราที่อยากสร้างอนาคตต่างๆด้วยตัวเอง
นั่นแหละค่ะที่กล่าวมาทั้งหมด เรากลัวการที่จะต้องลาออก(กว่าจะเจอเพื่อนร่วมงานดีๆแบบนี้) แต่ถ้าออกไปก็ไม่รู้จะไปทำงานอะไร จะเจอคนที่ดีๆแบบนี้อีกไหม คนอื่นจะคิดยังไง ถ้าเราว่างงาน หรือว่าเราจะกลับบ้านไปพักผ่อนกับครอบครัวก่อน เราผิดมากมั้ยคะที่รู้สึกว่าอยากลาออกไปเที่ยว คนอื่นจะหาว่าเราไม่ทนงานไหมคะ?
“ ค่ะที่เล่ามาทั้งหมดอาจจะเป็นทั้งคำถามแล้วก็ความรู้สึกของเราในตอนนี้อยากให้ทุกคนได้แชร์ความคิดเห็นในมุมของพี่ๆ ทั้งหมดค่ะ ว่าหนูควรทำยังไงหรือ ว่าไปต่อยังไงดีคะ เราหาทางออกไม่เจอจริงๆถึงได้สร้างกระทู้นี้ขึ้นมา ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ”
ไม่กล้าลาออก แต่ก็อยากพัก
“ เราเป็นผู้หญิง อายุ 24 ค่ะ ”
เข้าเรื่องเลย ตอนนี้เราทำงานอยู่ค่ะ แล้วเริ่มรู้สึกเหนื่อย เกิดมีความคิดที่อยากจะพักผ่อน (แต่ก็มีความรู้สึกผิดที่จะไม่ทำงาน พ่อแม่เราเองก็ไม่ได้บังคับให้ทำนะคะ) ที่คิดแบบนั้นอยากสร้างอนาคตเพราะเราครอบครัวยากจนค่ะ อยากให้บ้านมีอยู่มีกินมากขึ้น ถึงตอนนี้จะทำงาน แต่ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเงินก็ไม่พอใช้ไม่พอส่งให้ทางบ้านด้วยซ้ำ เหมือนหาเงินใช้ไปเดือนๆ
เราเป็นคนที่ไฝ่หาค่ะ เราเป็นเด็กบ้านนอก ปกติ ก็รับจ้างทั่วไป ขุดมัน ปลูกมัน เกี่ยวข้าวรับจ้าง
เราเริ่มอยากไปทำงานตั้งแต่ม.5 ตอนปิดเทอม(กทม กับเพื่อน) พอขึ้นม.6 ต้องกลับไปเรียนต่อ นั่นแหละค่ะ พอจบม.6 มา เนื่องจากครอบครัวจน ตอนนั้นเรากำลังรับจ้างปลูกมันอยู่ค่ะในหน้าหนาวจำได้ขึ้นใจเลยกำลังขอแม่ว่าอยากเรียนต่อแต่แม่ตอบว่าไม่มีตังค์ส่งให้เรียนนะ เราร้องไห้กลางร่องมันค่ะ เพราะเราอยากเรียนมาก(ป.ตรี) เราเลยต้องดรอปเรียน1 ปี เพื่อหาเงินไปเรียนต่อ ป.ตรี (ครอบครัวบอกว่าอยากเรียนต้องส่งตัวเอง) ใช่ค่ะ เราส่งตัวเองเรียน+กู้กยศ ไปด้วย ระหว่างเรียนเราเหนื่อยมากค่ะ ทั้งต้องเรียนทั้งทำงาน แต่ก็ไม่หยุดพยาม แต่ในหัวเราไม่เคยคิดที่จะลาออกสักครั้งเลยค่ะเพราะเรามีแรงผลักดันตั้งแต่แรก
เป้าหมายตั้งแต่แรก จนตอนนี้เราจบแล้วค่ะ ได้ใบปริญญาแรกของบ้าน 😭
ตอนนี้เราเป็นเด็กจบใหม่ค่ะ เราจบเมื่อปีที่แล้ว 67 หลังจากเรียนจบ ยังไม่ทันรับดอกไม้ด้วยซ้ำ เราก็เริ่มทำงานเลย ~ ไม่ได้พักแม้สักเดือน จนถึงตอนนี้.... ทั้งทำงานประจำและหารายได้เสริม
นั่นแหละค่ะที่กล่าวมาตั้งแต่ต้น ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกเหนื่อยมากค่ะ จัดการความรู้สึกนี้ไม่ได้เลยค่ะ ที่ทำงานปัจจุบันไม่มีปัญหาค่ะ ทุกคนดีมาก แม้แต่ตอนนี้ยังพิมพ์ไปจะร้องไห้ไป เราตัดสินใจไม่ได้ว่าจะลาออกดีไหม ไม่กล้าบอกคนอื่น มิหนำซ้ำย้งไม่มีงานรองรับ (ความฝันระหว่างเรียนจบเราคือการพักผ่อนค่ะ เเม้ตอนนี้จะยังทำไม่ได้ ) ปล. ระหว่างทำงาน ก็มีสมัครสอบ+อ่านหนังสือสอบ พนักงานราชการอยู่เรื่อยๆค่ะ แต่ไม่ติด คงเพราะอยากมีงานที่มั่นคงแหละมั้งคะ
****เดิมทีเราเป็นคนไม่มีความฝันค่ะ มีความฝันเดียวก็คืออยากมีเงิน อยากสร้างอนาคต อยากมีสิ่งของต่างๆให้ครอบครัว อยากทำให้ครอบครัวดีขึ้นก็เลยทำได้แค่ทำงานไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่รู้อนาคตตัวเองว่ามีความฝันอะไรเหมือนเด็กทั่วไป ปัจจุบันทำงานไม่ตรงสายที้เรียนมาค่ะ
ที่เล่ามาทั้งหมด เป็นความรู้สึกจากใจเราค่ะ กังวล เพราะเคยหยุดพักแล้วรู้สึกผิดทั้งๆที่ครอบครัวไม่เคยว่าอะไรเลยไม่เคยบังคับให้ทำนั่นนี่ มีแค่เราที่อยากสร้างอนาคตต่างๆด้วยตัวเอง
นั่นแหละค่ะที่กล่าวมาทั้งหมด เรากลัวการที่จะต้องลาออก(กว่าจะเจอเพื่อนร่วมงานดีๆแบบนี้) แต่ถ้าออกไปก็ไม่รู้จะไปทำงานอะไร จะเจอคนที่ดีๆแบบนี้อีกไหม คนอื่นจะคิดยังไง ถ้าเราว่างงาน หรือว่าเราจะกลับบ้านไปพักผ่อนกับครอบครัวก่อน เราผิดมากมั้ยคะที่รู้สึกว่าอยากลาออกไปเที่ยว คนอื่นจะหาว่าเราไม่ทนงานไหมคะ?
“ ค่ะที่เล่ามาทั้งหมดอาจจะเป็นทั้งคำถามแล้วก็ความรู้สึกของเราในตอนนี้อยากให้ทุกคนได้แชร์ความคิดเห็นในมุมของพี่ๆ ทั้งหมดค่ะ ว่าหนูควรทำยังไงหรือ ว่าไปต่อยังไงดีคะ เราหาทางออกไม่เจอจริงๆถึงได้สร้างกระทู้นี้ขึ้นมา ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ”