เวลาตอบผิดในห้องเรียนเเล้วรู้สึกอายมากเเบบไม่ว่าจะทำอะไรก็นึกถึงเเต่เรื่องนั้นทั้งวันไม่หายทุกคนพอมีวิธีขจัดความอายมั้ย?

คือว่าเรามีอาการแบบว่าฝังใจกับอะไรง่ายๆ เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อตอนอนุบาลเราโดนครูคนนึงทั้งว่าทั้งใช้มือเขกหัวบางทีก็บิดหู ครูคนนั้นใจร้ายมากทำให้การไปโรงเรียนคือฝันร้ายของเราไปเลย แล้วที่ว่ามีอาการแบบฝัง

เราไปสั่งน้ำเเม่ค้าคะเเล้วที่นี้เเม่ค้าพูดอะไรสักอย่างเราฟังไม่ออกเลยพูดออกไปเเบบมั่วๆเราเป็นคนกังวลมากเเล้วรู้สึกใจสั่นอายมากเลยเรื่องปกติมั้ยคะเเบบนี้

ก่อนหน้านี้เราเป็นคนติดบ้าน ไม่อินเทศกาลอะไรเลย เพื่อนน้อย เราใช้ชีวิตเเบบวนลูปอยู่ทุกวัน นอน ตื่น เรียน ช่วยที่บ้านทำงาน เเล้วก็กลับมานอน เรายังเป็นเด็กอยู่จริงเเต่ชีวิตช่วงนั้นของเรามีเเค่นี้เลยค่ะ

ก่อนหน้านี้เราเป็นคนติดบ้าน ไม่อินเทศกาลอะไรเลย เพื่อนน้อย เราใช้ชีวิตเเบบวนลูปอยู่ทุกวัน นอน ตื่น เรียน ช่วยที่บ้านทำงาน เเล้วก็กลับมานอน เรายังเป็นเด็กอยู่จริงเเต่ชีวิตช่วงนั้นของเรามีเเค่นี้เลยค่ะ

ยังมียางอายบ้างไหม

ไม่กล้าบอกความรู้สึกเป็นคนขี้อาย คือเราผิดไหมเเบบถ้าเราไม่มั่นใจหรือว่าไม่เคยคุยกันเราก็ทำได้เเค่เเอบชอบ เราเป็นผู้ชายที่ไม่กล้าเข้าหาผู้หญิงคือเเบบยอมรับว่ากลัวผิดหวังเพราะเคยรวบรวมความกล้าไปบอกชอบร่

ใครเคยทำเรื่องเเย่ๆกับเเฟนจนรู้สึกผิดจนถึงตอนนี้ไหมครับ? เเบบที่ทำเเล้วรู้สึกผิดเเล้วอยากขอโทษ เเบบเป็นตราบาปในใจไปเลยย เวลานึกถึงจะรู้สึกเเย่ตลอด เรื่องของผมคือ ตอนผมเลิกกับเเฟน เเฟนขอไปเป็นพี่น้องเห

เรากำลังหาข้าวหอมมะลิ เกรดดีๆ หุ่งสุกเเล้วหอม เนื้อสัมผัสดีๆ ค้นหาตามเว็บที่เขาจัดอันดับมา ลองตามนั้นมาเเล้ว เเต่อยากอ่านความเห็นของคนทานจริงๆเเล้วรู้สึกอร่อยจนอยากเเนะนำ ความอร่อยเเต่ละคนไม่เหมือนก

ใครที่พอจะเเนะวิธีฮีลใจได้บ้างคะ  เราน้อยใจมากเราคบกับมาสักพักนึงเเล้ว เเต่เรื่องทะว่าก็คือ เเฟนเราคนที่เราคบอยู่ตอนนี้เค้าคบกับเเฟนเก่ามา7ปี เเล้วก็เลิกกัน เเต่ไม่ใช่เพราะเรานะคะ  เราก็คุยก