เรื่องอาจจะยาวหน่อยนะคะ เรารู้อยู่แล้วว่าผู้ชายเกาหลีเขาชอบสกินชิพก็เลยมีเตรียมใจไว้บ้างก่อนไปเจอเขา เริ่มเรื่องที่ว่าเราเจอผู้ชายเกาหลีคนนึงในแอปนึง แล้วนางอยู่ที่ไทยพอดี นางนัดเจอเราเพราะเราทั้งคู่ต่างก็ชอบคาเฟ่เหมือนกัน แต่พอนั่งคาเฟ่ได้ซักพักใหญ่ๆนางก็ชวนเราไปดูหนังและยอมตามใจเรา เราอยากดูเรื่องอะไรก็ดูด้วยทั้งที่นางก็มีเรื่องที่นางอยากดูแต่ก็ยอมมาดูเรื่องที่เราอยากดู แรกๆเราทั้งคู่ต่างเขินกันไม่ค่อยคุยกันเลย แต่นางก็พยายามชวนคุยเลยลดความตึงเครียดไปได้ระหว่างทางเดินไปโรงหนังด้วยความที่เราเป็นคนซุ่มซ่ามจะสดุดฟุตบาทนางก็คอยบอกตลอดว่าให้เดินตรงนี้ตรงนั้น เดินในซอยแคบๆรถเยอะนางก็เอามือนางมาจับไหล่เราทั้ง2ข้างให้เดินข้างในแล้วเขาเดินข้างนอกแทน เราแชททรศ.กับแม่จนจะชนป้ายนางก็เอามือมาจับไหล่เราทั้ง2ข้างแล้วดันให้เดินขึ้นบันไดเลื่อนให้ถูก เวลาขึ้นบันไดเลื่อนด้วยความที่นางสูงกว่าเรา ผช.181 เรา155 นางจะให้เราขึ้นก่อนแล้วนางอยู่ข้างหลังแล้วเอามือจับราวทั้ง2ฝั่งอารมณ์พ่อกลัวลูกหงายตกบันไดเลื่อน เราลืมบอกไปเขาอายุ29ส่วนเราเด็กกว่าเขาหลายปีมาก เค้าเทคแคร์เราดีทุกอย่างเป็นเหมือนทั้งพ่อ เพื่อน แฟน แต่พอได้ดูหนังเท่านั้นแหละ คือหนังเรื่อง"ร่างทรง"ก็เข้าใจว่านางกลัวแต่ที่เค้าทำคือบทเราที่เราคิดว่าเราจะทำ(อารมณ์เด็กสาวตัวเล็กอ้อนแฟนกลัวผี)แต่สรุปเค้าดูกลัวกว่าเราอีก คือตั้งแต่หนังยังไม่เริ่มเขาเอามือมาจับขาเราแต่จริงๆจับบ้างก่อนเข้าแล้วตอนนั่งรอเข้าโรง อารมณ์แบบตบตักประมาณนั้นแต่พอในโรงนางเอามือมาจับมือเราที่อยู่บนตักเราแล้วหลังจากนั้นมือทั้ง2ข้างของเค้าก็มาจับมือเราเก้าอี้กว้างๆคือเขานั่งเอียงมาหาเราแบบถ้าสิงได้สิงแล้ว เอาหัวมาซบไหล่เราทำเอาคนที่กลัวผีแบบเราไม่กลัวผีเลยแต่ทุกครั้งที่จับคือเขาจะลูบมือเราลูบแขนเราตลอดตอนที่อยู่ในโรงและพอหนังจบทีนี้หนักหน่อยคือเดินแล้วไม่เอามือมาจับไหล่นวดไหล่ก็เอามือมาคล้องคอเรา แต่จับมือเราบ่อยมากๆ มือนางเย็นมากนางบอกว่ามือเราอุ่นมันเลยทำให้เวลาเขาจับมือเราแล้วเขารู้สึกอบอุ่น พอเราปล่อยมือไปรับบัตรเข้าbtsนางก็จะยื่นมือมาจับ ทุกครั้งที่ปล่อยมือจะยื่นมือมาจับตลอดชอบลูบหัวเรา เอามือคล้องคอเอยนวดไหล่ให้เอย นางเป็นคนเทคแคร์ดีมากๆคนนึง คุยเก่ง ตลก อารมณ์ดี ทำให้เราขำเกือบตลอดเวลา และสายเปย์มากค่าหนังก็จ่ายให้แบบที่นั่งดีๆนางบอกอยากเจอเราอีกบ่อยๆเราก็บอกไปว่าเราไม่มีเงินเยอะขนาดที่จะมาเที่ยวเล่นบ่อยๆอะไรได้ขนาดนี้นางบอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวเขาจ่ายให้เองเขาแค่อยากเจอเราอยากใช้ชีวิตกับเราเยอะๆเพราะรู้สึกว่าเวลาเขาอยู่กับเราเขาเป็นตัวเองและมีความสุขมาก ตอนจะกลับก็นั่งbtsมาส่งซึ่งเราไม่คิดว่าเขาจะมาส่งเพราะเดทที่เอกมัยซึ่งย้อนไปอีก1สถานีจะเป็นพระโขนงบ้านนาง นางมาส่งตั้งหลายสถานีเราลงสยามไปต่อรถ เขานั่งมาส่งเราเสียค่ารถไปกลับส่งเราจนเราขึ้นรถแล้วนางค่อยกลับด้วยเหตุผลที่ว่าอยากอยู่กับเราอีกนานๆ มีแชทมาบอกด้วยว่าให้เดินทางปลอดภัยแต่เราติดที่เรารู้สึกว่าเขาสกินชิพเยอะเกินไปกับการที่เรา"เจอกันครั้งแรก" หรือเพราะว่าเราห่างหายจากการมีแฟนนานไม่ได้เดทมานานก็ไม่รู้และอีกอย่างก็แอบคิดว่าณ ตอนนี้เรายังไม่ได้ชอบเขาขนาดนั้น(แต่รู้สึกว่าจะชอบขึ้นเรื่อยๆเพราะเทคแคร์ดีมากกกกกกกกก)เพราะเราคิดว่าถ้าเราชอบใครมากๆเวลาไปเดทกับคนนั้นเราก็จะมีความสุขกับแบบที่เขาทำกับเราแหละ เพราะคู่เพื่อนเราก็สกินชิพกันขนาดนี้แต่สิ่งที่เราเล่ามาทั้งหมดคือเราโอเคนะที่จะสกินชิพแบบนี้แต่ต้องคบกันเป็นแฟนหรือไม่น่าก็คุยกันนานๆกว่านี้แต่นี่คือครั้งแรกที่เราเจอกันเขาก็ทำแบบนี้แล้ว อยากถามคนที่มีแฟนเป็นคนเกาหลีและผู้ชายที่เคยไปเดทกับสาวๆว่าสิ่งที่เราพิมพ์มาทั้งหมดนี้เป็นเรื่องแปลกไหมคะ หรือยังไง
อยากรู้ว่าการสกินชิพแบบนี้ของผู้ชายเกาหลีมันมากเกินไปไหมคะ?