บางวันเราเงยหน้าขึ้นมามองรอบตัว แล้วก็รู้สึกว่าโลกทั้งใบกำลังวิ่งไปอย่างรวดเร็ว ผู้คนมากมายมีปลายทาง มีเรื่องต้องทำ แต่เรากลับยืนนิ่งอยู่ตรงที่เดิม เหมือนถูกแช่แข็งไว้กลางความเคลื่อนไหว รู้สึกเหมือน..

คืออันนี้เราก็ไม่อยากจะพิมพ์ออกมาหรอกคะว่าแม่เราทำแบบนั้นมั้ย คือว่ามันก็มีอยู่วันนึงไม่นานค่ะประมาณสามสี่อาทิตย์ก่อนเหมือนตอนนั้นแม่เรากำลังเล่นโทรศัทพ์แล้วชารจ์ไปอยู่ตรงลิ้นเราเดินผ่านแล้วก็เลยดูตาม

คือเราเองเป็นคนพูดเก่ง เเต่ก็ไม่มาก เเล้วเป็นคนหน้านิ่งโคตรกวนตีน คนเลยชอบ พูดชอบด่าลับหลังตลอดโดนบูลลี่ต่างๆนานๆทำไงดีคะ?

คือเราอยากมาถามความรู้เพิ่มเติมอะค่ะ เพราะพึ่งน้องจีบเป็นคนเเรก น้องเป็นรุ่นน้องเรา3ปี เราทำใจกล้าทักน้องไปบอกชอบน้องเเละขอคุย น้องก็ไม่ได้ว่าอะไร(หรือน้องตอบเพราะไม่อยากตัดน้ำใจก็ไม่รู้ค่ะ555)​ ทักไป

ทุกคนคือตอนนี้หนูเริ่มไม่ไหวกับงานกลุ่มเเล้ว คือครูให้ทำงานกลุ่มเเต่เพื่อนเหมือนไม่อยากให้หนูช่วยไรเลยจริงๆน่ะ คือเวลามีงานกลุ่มอ่ะหนูช่วยพวกเขาตลอดเลยเเบบช่วยเลยอ่ะ ล่ะทีนี้ครูเขาเเบ่งกลุ่มอีกรอบมีเพ

รู้สึกแย่มาก เวลาเเฟนชมคนอื่นสวยจัง เราไม่ได้ขี้เหร่ขนาดนั้น เเต่เวลาเห็นคนอื่นสวยกว่านางจะชมว่าสวยจัง ถึงไม่ได้ไปชอบกัน แต่เราฟังมันบั่นทอน เราพยายามเงียบเก็บอาการยิ้มเจื้อนๆเวลานางชม เคยบอกนางเรื่อง

สวัสดีค่ะวันนี้เรามีเรื่องจะมาเล่า เริ่มก่อนเลยเราเป็นเด็กเงียบๆไม่ค่อยมีเพื่อนมีเเต่เพื่อนในโลกออนไลน์เราคุยกันตลอดทุกวันมีคำหยาบเเต่ก็ต้องหลบๆซ่อนเพราะถ้าเเม่รู้ เเม่เราคงให้เราลบเเอปทิ้งเเละยึดโทรศ

​ผมมีบ้าน เป็นของตัวเอง แต่ผมให้เป็นชื่อของแม่ผมครับ ​และ พ่อเลี้ยงกับแม่ของผมก็มาอาศัยอยู่ด้วย แต่ปัญหาหลักๆในปัจจุบันก็คือ เวลาผมออกไปธุระหรือทำงานข้างนอก แม่ผมชอบเข้ามาค้นของ ย้ายของ ที่ผมทำของผมไว

มันมีเพื่อนคนนึงที่พูดอะไรเเบบขึ้นเสียงเหมือนไม่พอใจดูท็อกซิกเเล้วเราก็รู้สึกนอยไม่โอเคเราก็เลยไม่ได้คุยกับเพื่อนมาหลายวันหรืออาจจะไม่ได้คุยเลยเเล้วเราก็ห่างเเต่เราไม่โอเคเเค่คนเดียวเพื่อนคนอื่นๆคงคิด

ตามหัวกท.เลยยย ลองคุยกับเพื่อนๆ ในกลุ่ม คำตอบหลากหลายมาก บางคนบอก วันหยุดหมดเยอะกว่า ออกนอกบ้าน ไปนั่นไปนี่ เครียดกับงาน พอวันหยุด ก็อยากพัก อยากให้รางวัลตัวเอง  บางคนบอก งานยุ่งมาก วันหยุดนี่แ