เมื่อก่อนตอนเราเด็กๆอยู่กับพ่อแม่เราก้มีความสุขแต่พอเริ่มโตเริ่มมีน้องเราเหมือนโดนเกลียดเราโดนตีบางครั้งก้โดนด่าทำร้ายจิตใจเราเคยคิดที่จะกินยาฆ่าตัวตายหลายครั้งส่วนใหญ่เราโดนแม่ด่าตีมากกว่าพ่อเราเพราะพ่อเราเป้นคนเงียบๆเขาบอกเราว่าเราขี้เกียจเราเอาแต่อยู่บ้านเราแต่เราอยู่บ้านเราก้ทำงานบ้านตลอดเก็บบ้านทำความสะอาดล้างจานซักผ้าทุกคนในบ้านหุงข้าวเราก้โดนด่าเราคิดว่าแค่นี้มันก้เพียงพอสำหรับเราอายุแค่13ปีเราโดยด่าว่าเราเถียงพ่อแม่ซึ่งบางครั้งก้ใช้แต่บางครั้งเราอยากอธิบายให้ฟังแต่เขาก้หาว่าเราเถียงเขาเรารู้สึกท้อใจเวลาอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตามันอึดอัดไปหมด เราโดนเพื่อนที่โรงเรียนแกล้งทำเป้นไม่คุยกับเราเราก้ท้อมากพอแล้วเราไม่เคยบอกพ่อแม่เพราะพ่อแม่ไม่เข้าใจเราเขาบอกเราว่าไม่มีเพื่อนก้ไม่เป้นไรแต่สำหรับเรามันไม่ใช้เราเก็บกดมากเราไม่รู้จะระบายให้ใครฟังเราอยากให้มีคนเข้าใจเราบ้างก้แค่นั้นเอง
เรารู้สึกท้อเมื่ออยู่กับครอบครัว