เหนื่อยไม่อยากสู้ต่อแล้ว

คือเราอึดอัด มันเหนื่อย เวลาที่มีแฟนแล้วเคยบอกไว้ว่ามีอะไรก็ขอให้บอกกันบ้างได้ไหม เราเข้าโทรศัพท์แฟนไป ก็เห็นแฟนเราเสียตัง ไปกับเกม โดยที่เราไม่รู้เลย ช่วงพักหลังมานี้เขาทำอะไรแทบไม่อยากบอกเราเลย เพรา

การเดินทางออกจากสถานที่คุ้นตา ความทรงจำสมัยเด็ก มันดูราบรื่นและเรียบง่าย ทุกอย่างดูเหมือนจะไปได้สวยในตลอดการเดินทาง ปัญาหาจะมารูปแบบไหน พร้อมสู้ พร้อมบวก ...เรามันเก่ง แต่พอปัญหามันเริ่มมากขึ้น มากขึ้

กระทู้นี้เชิงระบายความในใจครับ และจะมีการใช่นามสมมุติ เพื่อไม่ให้กระทบในอนาคต​ ตั้งแต่เรียนจบ ป.ตรีมา และผ่านพ้นช่วงชีวิตที่ขมขื่น(ชีวิตที่ถูกบังคับตั้งแต่เด็กจนโตและโดนรังแกมาตลอด) แรกเริ่มที่เริ่มง

เจอคนในเกมมาพาดพิงถึงแม่ของเราแต่หลายๆคนมองว่ามันเป็นเเค่เกมอย่าไปคิดมาก ก็นะมันร้อยพ่อพันแม่นิ เหนื่อยใจกับคนแบบนี้​

ด้วยเศรษฐกิจ ด้วยอะไรหลายๆอย่าง ที่ทุกคนกำลังต่อสู้อยู่ทุกวันนี้ เหนื่อยกับอะไรกันบ้างคะ แล้ว..บอกกับตัวเองให้สู้ให้มันผ่านไปในทุกๆวันได้อย่างไร?

สวัสดีค่ะเรา อายุ13 อยู่ม.2 เราอยากระบายทุกสิ่งทุกอย่างที่เก็บมา ราเติบโตมากับครอบครัวtoxic​(รึป่าว?) เราไม่ชอบคนในบ้านเลยโดยเฉพาะแม่ แม่ชอบใช้อารมณ์เป็นหลักคำพูดแต่ละคำที่พูดออกมามันแรงเกินกว่าที่เรา

รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องรู้สึกเหนื่อยๆกรีดเเขนตัวเองไปเเล้วชาไปทั้งหมดเลยคิดจะจะกินยาเเก้เจ็บท้องประจำเดือนให้หมดละร้องไห้ละกริ๊ดออกมากเคยกรีดลิ้น ขา คอ หน้าอก 🥲

เราเป็นน้องเล็กสุดของบ้าน ในบ้านอยู่กัน3คน ทุกคนทำงานหมด(เราด้วย) แต่การทำความสะอาดบ้านกลับเป็นเราคนเดียวที่ต้องทำ กวาดบ้าน ถูบ้าน ขัดห้องน้ำ บราๆๆ คือเราทำทั้งหมด เวลาจะระบายก็ไม่มีใครอยากฟังแต่ก็ไม่

สวัสดีค่ะหนูขอเกริ่นก่อนว่าตอนนี้หนูอยู่ ม.6 แต่หนูรู้สึกยังไม่เห็นทางของตัวเองเลยค่ะ ที่บ้านก็มีปัญหาเรื่องเงินมาขอยืมเงินหนูตลอด ๆ เพราะหนูเคยไปบอกเขาว่าหนูรับวาดรูปหารายได้เสริมนะ จากนั้นเขาก็มายืม

ทำไรก้ผิดดีไม่ได้ตลอดไม่เคยรออะไรได้หนูเหนื่อยเป็นเหมือนเเม่นะเเม่เครียดเดล้วเเม่ว่าหนูคิดว่าไม่เครียดหรอเหนื่อยนะเป็นลูกอะตายไปก็ดีจะให้เร็วทันใจทุกอย่างเหนื่อยนะหนูไม่ได้ดีขนากนั้นนิคนอย่างหนูมันไม่