ตอนนี้คือเราเป็นนักศึกปี1 ก่อนหน้านี้ตอนมัธยมคือมีเพื่อนมากมาย เพื่อนให้ความสำคัญกับเรา เเละเราก็เป็นคนที่เเคร์เพื่อนๆมาก เวลามีปัญหาอะไรที่เราช่วยได้เราก็ช่วย มีงานกลุ่มเราเเทบจะเป็นคนที่ทำคนเดียว การบ้านเราก็ให้ลอก เวลาปาร์ตี้กันเงินซื้อของไม่พอเราก็ยินดีที่จะควักออกให้ ไปไหนมาไหนถ้าเพื่อนไม่มีรถไปไกลเเค่ไหนเราก็ไปรับไปส่งได้เสมอ เเต่พอเรามีเเฟนแล้วขึ้นมหาลัย เหมือนเราจะไม่มีความสำคัญกับเพื่อนกลุ่มนั้นอีก ช่วงนี้คือก็ต้องเรียนออนไลน์กันก็เข้าใจว่ามันเจอกันไม่ได้ พอมาวันหนึ่งเราไปเห็นเพื่อนกลุ่มนั้นลงสตอรี่ไอจีเป็นวีดิโอที่เขาไปไหนมาไหนด้วยกัน ปาร์ตี้ด้วยกัน โดยที่ไม่มีเรา เราควรต้องรู้สึกยังไง เราเคยถามพวกเขานะว่าตั้งเเงเต่เรามีเเฟนเราเปลี่ยนไปมั้ย เพราะตั้งเเต่เรามีเเฟนเราก็ไม่ค่อยได้อยู่กับเพื่อน เเต่พออยู่มันก็อยู่ด้วยไม่นาน คำตอบที่เราได้จากเพื่อนกลุ่มนั้นคือเขาบอกว่าเราสนใจเเฟนมากกว่าเพื่อน ทุกวันนี้เราพยายามทำความเข้าใจอย่างมากว่า การที่เรามีเเฟนคือมันผิดหรอ พวกเขาตัดสินเราเเค่ว่าเรามีเเฟนหรอ ตอนนี้คือเราไม่มีคนที่เราเรียกได้เต็มปากว่าเพื่อนเลย เราไม่รู้ว่าต่อไปเราจะอยากมีเพื่อนมั้ย เพราะที่เราเจอมันก็เสียความรู้สึกมากเมื่อเทียยกับความเชื่อใจเเละไว้ใจเพื่อน มีใครเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยที่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหมาหัวเน่าหรือเป็นคนรับใช้สำหรับเพื่อน
ทำยังไงให้เพื่อนเหมือนเดิม