ทุกคนเคนเป็นเหมือนเราไหมชอบเค้าพอเค้าบอกเราเเต่กลับปฏิเสษ

วันนี้เป็นวันปัจฉิม โรงเรียนเราพอดีว่าคนที่เราเเอบชอบเค้าไม่มาโรงเรียนเราก็รู้สึกเศร้าพอถึงตอนที่จะเค้าหอประชุม(คุณครูมากล่าวโอวาทต่างๆ)เราก็เหลือบไปเห็นคนที่เราเเอบชอบอยู่เขาถือตุ๊กตาตัวใหญ่มากเราดิดอยู่ในใจว่าเค้าเอามาให้หัวหน้าห้องเเน่เลยเพราะเค้าชอบพูดถึงอยู่บ่อยๆพอถึงพักกลางวันตามประสาคนอกหักก็ำม่ค่อยอยากมองเค้าเท่าไหร่เราพยายามหลบสายตาหลายครั้งมากจนเค้าเริ่มเดินมาถามว่าป็นอะไรเเช้วเราก็ไม่ตอบเค้าก็ถามว่า"ขอของปัจฉิมหน่อยนะ"เราก็อยากให้อยู่นะเเต่เราก็เสียใจตอนหยิบของให้เค้า
เราก้มหน้าอยู่เพราะนำตาคลอนิดเเล้วเค้ามองหน้าเราเเล้วก็เดินหนีพอปิดงานปัจฉิมเเล้วเค้าก็เดินมาหาเราเค้าก็ให้ตุ๊กตาตัวใหญ่ให้เราเเล้วเราก็อึ้งอยู่ขณะหนึ่งเค้าก็บอกเราว่าเค้าชอบเราเเล้วเราก้ตอบไปว่าทำไม่ถึงชอบเราล่ะ เค้าก็ตอบว่าชอบที่เป็นตัวเองเเข้มเเข็งคิดถึงเพื่อนอยู่เสมอมีนำใจเเละเรียนก่งอีกด้วย เเล้วเค้าก็ให้ของเรามาเเละเราก็ไม่ได้ตอบอะไรจนถึงตอนนี้เค้าทักมาถามว่าเเล้วเธอล่ะชอบเราไหมเรายังไม่ตอบเพราะจำคำที่ครูบอกไว้ว่าอย่าเพิ่งไปมีเเฟนเราควรโฟกัสที่เรื่องเรียนก่อนเรียนให้จบเเล้วความรักจะตามมาทีหลังเราก็รู้ศึกเสียใจนิดๆเเละเราก็ตอบเค้าไปว่าถ้าเราคบกันไปซักวันเราก็ต้องเลิกกันอยู่ดีเราก็เสียใจมากเลยนะเเต่เพราะเราห่วงมิตรภาพมากกว่าถ้าเราเป้นเเฟนกันพอเราเลิกกันพอเจอกันอีกครั้งอาจจะเหม็นขี้หน้ากันก้ได้เเต่เราก็เสียใจ 😢😢😢😢