.
สวัสดีค่ะ… เจเจกลีบจันทร์เอง
สำหรับวันนี้ก็ไม่มีอะไรมากมาย ชีวิตในแต่ละวันช่วงที่ยังไม่ได้งานก็เหมือนเดิมค่ะ ทำหน้าที่ ๆ ได้รับมอบหมายจากท่านลุงท่านป้าเหมือนเดิม ไม่เบื่อก็ตรงที่เจเจ้พาไปชมแสงสีเสียงในตอนกลางคืนบ้างนั่นแหละ ทว่าตอนกลางวันมันเหงานะ เฮ้อ !
แต่ ! ฉันจะไม่เหงาอีกต่อไป กรี๊ด ! ฮา คือ ๆ ฉันดีใจมาก ดีใจจนต้องวิ่งเข้าห้องนอนกระโดดกรี๊ด ๆ อยู่คนเดียวค่ะ เมื่อมีบริษัทที่ฉันสมัครงานเอาไว้โทรให้ไปสัมภาษณ์ในวันจันทร์นี้ค่ะ เฮ้อ ! สิ้นสุดการรอคอยสักทีนะกลีบจันทร์ เสียดายอยู่เรื่องเดียว ไม่ใช่บริษัทต้องรักน่ะสิ อยากได้จริงนะ ! อยากทำงานกับบริษัทนั้นจริง ๆ ไม่รู้ค่ะมันแบบถูกใจถูกชะตาไปหมดเลย
ถึงอย่างไรฉันก็ต้องรับเอาไว้ก่อนล่ะ ฉันตอบตกลงทันทีค่ะ จะไปสัมภาษณ์ในวันจันทร์นี้ วันนี้ก็พึ่งจะวันพุธเอง เหลืออีกตั้งหลายวันกว่าจะถึงวันจันทร์ ขอให้บริษัทต้องรักโทรมาทีเถอะ อยากได้ ! อยากเจอพี่เขา ฮา กรี๊ด ! อย่าว่าฉันนะ ถ้าใครได้เห็นพี่เต๊กสุวัฒน์ก็ต้องชอบล่ะ หน้าตาไม่เท่าไหร่หรอก คนมันถูกจริตกันหน้าตาก็ไม่จำเป็นเท่าไหร่ว่ามั้ยล่ะ ฉันว่ากรีนคงคิดเหมือนกับฉันในวันที่ไปสมัครงานวันนั้นนะ ฉันเชื่อแบบนั้นร้อยเปอร์เซ็นต์
ยอมรับค่ะ ยอมรับว่าดีใจจนเนื้อเต้นล่ะ ที่มีบริษัทโทรให้ไปสัมภาษณ์งาน จะตอบคำถามให้ดีที่สุด จะเอาให้ฝ่ายบุคคลอ้วกกันไปข้างเลยคอยดู หึหึ เอ้อ ! มีอีกเรื่องที่ไม่อยากจะเม้าท์เลยค่ะ อย่าหาว่าฉันหน้ามึนเลยนะคะ ก็คนมันอยากรู้นี่นา รู้เฉย ๆ นะ ไม่ได้ไปก่อกวนอะไรเลย คือ แค่รู้เฉย ๆ แค่รู้และทราบเท่านั้น เอ้อ ! ก็รู้ไงกลีบจันทร์ เธอจะเขียนวกไปวนมาทำไมเนี่ย ฮ่วย !
วันนี้ในขณะที่ฉันนั่งขายผลไม้อยู่หน้าอู่แท็กซี่ให้เด็ดลุง ฉันเกิดครึ้มอกครึ้มใจค่ะ นึกอย่างไรไม่รู้อ่ะ จู่ ๆ ก็นึกถึงหลุยส์ นึกถึงวันก่อนนู้นแหนะ ที่เราบังเอิญเจอกันอีกที่ตลาดนัดรถไฟ คือ นึกถึงเฉย ๆ นะไม่ได้คิดอะไรด้วยเลย ก็แค่อยากเป็นเพื่อนแหละ กรีนด้วยอีกคนก็คืออยากเป็นเพื่อนทั้งสองคนเลย ฉันจึงลองพิมพ์ชื่อค้นในเฟซบุ๊กดูค่ะเผื่อจะเจอ ฉันไม่ได้หน้ามึนจริง ๆ นะคะ ไม่ได้ชอบด้วย ก็แค่อยากรู้จักอ่ะ
ฉันก็เลย อร๊าย ! กรี๊ด ! ฮา ให้ทายว่าเจอมั้ย ! แต่บอกไว้ก่อนนะคะว่าค้นเจอเฉย ๆ ไม่คิดจะกดเพิ่มเพื่อนไปสักนิด เพราะคิดว่ายังไม่ถึงเวลาที่ต้องเป็นเพื่อนกัน ฉันคิดว่าเอาไว้หากเราได้ทำงานที่เดียวกันเดี๋ยวเพิ่มเพื่อนก็ยังไม่สาย เพราะหากเพิ่มไปตอนนี้ ไม่ได้เจอกัน ไม่รู้จักกันก็ไม่มีประโยชน์อะไร
ฉันพิมพ์ชื่อของหลุยส์พร้อมนามสกุลเป็นภาษาไทยก่อน ฉันจำได้นะวันที่ไปสมัครงานแล้วพี่เต๊กให้รายงานตัวอ่ะ หลุยส์ชื่อรัฐศาสตร์ ไม่เจอจ้า คราวนี้ก็ลองพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษดู เจอแฮะ ! และเจอแจ็กพอร์ตมากกว่านั้นอีก คือ ! ฮา ฉันกับหลุยส์เราเป็นเพื่อนกันมาก่อนแล้ว ฉันงงมาก ! ฉันกับหลุยส์เราไม่รู้จักกันเลย เราพึ่งมารู้จักกันตอนที่ไปสมัครงานเจอกัน และ เจอกันรอบที่สองที่ตลาดนัด แล้วไปเป็นเพื่อนในเฟซบุ๊กกันตอนไหน งงมากแม่ ! งงมากทุกคนทุกท่าน ! กลีบจันทร์ก็งงเหมือนกัน !
ทว่าในความงงมันก็ไม่แปลกหรอก มันมีความเป็นไปได้สูง เพราะฉันกับหลุยส์เราจบมาจากที่ใกล้ ๆ กันนี่นา ในจังหวัดที่พวกเราไปเรียนมันจะมีสองมหาวิทยาลัยดัง เราเรียนในจังหวัดเดียวกันทว่าคนละมหาวิทยาลัย ก็ดังเหมือนกันเด้อ ! มีแต่คนอยากเข้า บู้ย ! ชมหน่อยสิสถาบันตนเองน้อ
แถมบังเอิญเรียนคณะเหมือนกันอีก ฉันจบราชภัฏ ส่วนหลุยส์จบมาจากมหาวิทยาลัย ฉันหัวเราะลั่นเลยสิคะ รออะไร ! บังเอิญเหลือเกิน ส่วนกรีนหาไม่เจอค่ะ พิมพ์ชื่อทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษแล้วก็หาไม่เจอ สงสัยใช้ชื่ออื่นมั้ง
อยากทักถามว่าได้งานหรือยังนะแต่ไม่กล้า เขาไม่รู้จักฉันเลย เป็นใครก็ไม่รู้ใช่มั้ยล่ะ นอกจากนั้นก็ใช้ชีวิตปกติล่ะค่ะ กลางวันขายผลไม่ให้เสด็จลุง รับรถส่งรถให้ ขอให้พรุ่งนี้มีบริษัทที่เหลือโทรมาอีก แต่ถ้านัดสัมภาษณ์วันเดียวกันนะ จบเลยชีวิตของเจเจ ไม่เหลืออะไรเลย !
พี่สาวบอกว่าคิดว่ามั่นใจบริษัทไหนให้เลือกบริษัทนั้น หากโทรมานัดสัมภาษณ์พร้อมกันนะ นี่ฉันยังคิดว่าหากต้องรักเอกชนจำกัดโทรมา ฉันจะเลือกบริษัทนี้ ไม่มีเหตุผล แค่ถูกชะตาพี่สุวัฒน์เฉย ๆ
ตอนเย็นเจเจ้ก็พาฉันไปห้างสรรพสินค้า ไปเดินตลาดเปิดท้าย ฉันก็ไม่ซื้ออะไรหรอกค่ะ นี่แอบหันมาหางานในห้างสรรพสินค้าแล้วนะ กันพลาดหากสัมภาษณ์ไม่ผ่านหรือว่าไม่มีบริษัทไหนโทรมาอีกแล้วอะไรแบบนี้ค่ะ มาเดินห้างฉันก็มอง ๆ งานไว้แล้วแหละ ทว่าก็รอให้พวกบริษัทที่สมัครไว้โทรเรียกก่อน ฉันวางแผนเอาไว้ว่าต้นเดือนหน้าถึงจะมาสมัครงานในห้างค่ะ และ ถ้าสมัครงานในห้างก็ยังไม่ได้อีก จะกลับบ้านนอกแล้วนะ ท้องนาและป่าเขารอฉันอยู่ เฮ้อ ! กรรมในกรรมจริง ๆ หากจะเป็นแบบนั้น
ทำไมชีวิตของเจเจมันยากอะไรแบบนี้ ทำไมมันไม่ง่ายเหมือนของเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ เลย จบมามีงานรองรับ มีเส้นมีสาย นี่ไม่มีเส้นมีแต่สาย ! เดินสายหาสมัครงานอย่างไรล่ะ แต่ก็ช่างเถอะ คนยังไม่ได้งานเหมือนกับฉันก็มี นี่ยังคิด ๆ อยู่เลยนะคะ ถ้าฉันไม่มีเด็ดลุงเด็ดป้าจะทำอย่างไร หากต้องเช่าห้องอยู่ ! ไม่อยากจะคิด ! แค่คิดก็ปวดหัว หม่อมแม่ก็โทรมาถามทุกวัน
เอาจริง ๆ นะ ! เด็ดลุงเด็ดป้าไม่ได้กดดัน พี่สาวไม่ได้กดดัน ตัวฉันเองก็ชิว ๆ คนกดดันคือหม่อมแม่ต่างหาก หึหึ แม่ไม่เข้าใจลูกเลย ถามอยู่นั่นแหละได้งานหรือยัง ทำไมไม่ไปหาสมัครงานอีก โห่ ! นี่สมัครจนเอกสารหมดละ หม่อมแม่บอกอีกว่า ให้โอกาสฉันถึงสิ้นเดือนหน้า ก็เท่ากับที่ฉันให้โอกาสตนเองนั่นแหละค่ะ ก็ถึงแค่สิ้นเดือนหน้า หม่อมแม่จะให้ฉันกลับมาทำงานที่บ้าน ฝากงานให้ละว่าซ้าน ! งึดค่ะ !
หม่อมแม่บอกฉันว่าให้ฉันดิ้นเอง ดูซิ ! จะดิ้นได้สักกี่น้ำ พุ่นแหล่วเสด็จแม่ของฉัน ให้โอกาสสองเดือนในการหางานทำ ถ้ายังไม่ได้จะลากคอกลับบ้าน มาทำงานที่บ้าน ฝากงานให้แล้วพะนะ ระบบเส้นสายที่เจเจไม่ชอบเลย ไม่ได้หยิ่ง ไม่ได้ยโสธร เอ้ย ! ยโสโอหัง ทว่าเพียงรู้สึกว่าไม่อยากเป็นบุญคุณของใครเท่านั้นเอง เพราะฉะนั้นแล้ว กลีบจันทร์แกจะต้องรีบหางานให้ได้นะ ไม่อย่างนั้นกลีบจันทร์แกได้กลับบ้านนอกแน่ งือ…. ใครก็ได้ช่วยกลีบจันทร์ด้วย ช่วยด้วย !
พรุ่งนี้ขอให้บริษัทที่ไปสมัครงานโทรนัดไปสัมภาษณ์ทีเถอะ หนึ่งในนั้นขอให้เป็นบริษัทต้องรักด้วยเถิด และ ขอให้ได้เจอหลุยส์กับกรีนด้วยเถิด บริษัทก็เล่นตัวเหลือเกิน ทว่าถึงจะท้อแบบนี้ก็ยังมีแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์นะ ก็ยังมีหนึ่งบริษัทเรียกฉันแล้ว เอาเป็นว่าโอกาสที่จะได้กลับไปบ้านนอกแปดสิบยี่สิบนะ แปดสิบได้กลับยี่สิบไม่ได้กลับนะ ฮา
ฉันนั่งดูรูปหลุยส์ไปเรื่อย ค้นดูว่าเขาได้งานยัง ก็ยังไม่ได้งานเหมือนกันค่ะ บริษัทต้องรักยังไม่เรียกเหมือนกัน ฉันก็สบายใจ ไม่ได้อิจฉาอะไร มันก็รู้สึกดีไงว่า คนที่ไปสมัครพร้อมเราก็ยังไม่ได้งานเช่นกัน
วันนี้ก็ไม่มีอะไร ก็มาบ่น ๆ เช่นทุกวัน คนชอบเขียนก็แบบนี้ พบเจออะไรมาก็อยากเขียน เอาเป็นว่ามาเจอกันพรุ่งนี้อีกนะ พรุ่งนี้ฉันจะเจอแจ็กพอร์ตอะไรบ้าง พรุ่งนี้อาจมีบริษัทที่เหลือโทรมาเรียกให้ไปสัมภาษณ์ก็ได้เนอะ แต่มีหนึ่งบริษัทในมือแล้วไง ฉันต้องได้เท่านั้นแหละ ต้องสัมภาษณ์ให้ผ่าน สาธุ ! ต้องไปฟังธรรมะบทไหนถึงจะสัมภาษณ์งานผ่าน หึหึ
เอ้อ ฉันทำอันนั้นไม่เป็นอ่ะ เดี๋ยวให้เจเจ้บอกก็ได้ พอร์ตโฟลิโอ ! ฉันทำไม่เป็นเลย ไม่เคยทำด้วยต้องเตรียมไปด้วยใช่มั้ย เวลาไปสัมภาษณ์งานมันต้องเอาไปด้วย ขอให้บริษัทต้องรักเรียกเถอะสาธุ อยากทักไปถามหลุยส์อ่ะ เออทักไปคุยแหละเจเจ อย่าเสแสร้งว่าทักไปถามเลย ยัยบ้า ! ฮา
ไปแล้ว ! นอนแล้วนะ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมาเขียนอีกว่าเจออะไรมาบ้าง ! ทำอะไรมาบ้างอีก นี่ก็ดึกมากแล้ว ฉันมีนัดกับ พส. นี่ก็ใกล้ถึงเวลาที่ พส.จะมาแล้ว ไปแล้วล่ะ ฝันดีบาย….
สวัสดี……………………..jj
จบบท…
https://pantip.com/topic/40954524….บทที่ 4
บันทึกของเจเจ….บทที่ 5
.
สวัสดีค่ะ… เจเจกลีบจันทร์เอง
สำหรับวันนี้ก็ไม่มีอะไรมากมาย ชีวิตในแต่ละวันช่วงที่ยังไม่ได้งานก็เหมือนเดิมค่ะ ทำหน้าที่ ๆ ได้รับมอบหมายจากท่านลุงท่านป้าเหมือนเดิม ไม่เบื่อก็ตรงที่เจเจ้พาไปชมแสงสีเสียงในตอนกลางคืนบ้างนั่นแหละ ทว่าตอนกลางวันมันเหงานะ เฮ้อ !
แต่ ! ฉันจะไม่เหงาอีกต่อไป กรี๊ด ! ฮา คือ ๆ ฉันดีใจมาก ดีใจจนต้องวิ่งเข้าห้องนอนกระโดดกรี๊ด ๆ อยู่คนเดียวค่ะ เมื่อมีบริษัทที่ฉันสมัครงานเอาไว้โทรให้ไปสัมภาษณ์ในวันจันทร์นี้ค่ะ เฮ้อ ! สิ้นสุดการรอคอยสักทีนะกลีบจันทร์ เสียดายอยู่เรื่องเดียว ไม่ใช่บริษัทต้องรักน่ะสิ อยากได้จริงนะ ! อยากทำงานกับบริษัทนั้นจริง ๆ ไม่รู้ค่ะมันแบบถูกใจถูกชะตาไปหมดเลย
ถึงอย่างไรฉันก็ต้องรับเอาไว้ก่อนล่ะ ฉันตอบตกลงทันทีค่ะ จะไปสัมภาษณ์ในวันจันทร์นี้ วันนี้ก็พึ่งจะวันพุธเอง เหลืออีกตั้งหลายวันกว่าจะถึงวันจันทร์ ขอให้บริษัทต้องรักโทรมาทีเถอะ อยากได้ ! อยากเจอพี่เขา ฮา กรี๊ด ! อย่าว่าฉันนะ ถ้าใครได้เห็นพี่เต๊กสุวัฒน์ก็ต้องชอบล่ะ หน้าตาไม่เท่าไหร่หรอก คนมันถูกจริตกันหน้าตาก็ไม่จำเป็นเท่าไหร่ว่ามั้ยล่ะ ฉันว่ากรีนคงคิดเหมือนกับฉันในวันที่ไปสมัครงานวันนั้นนะ ฉันเชื่อแบบนั้นร้อยเปอร์เซ็นต์
ยอมรับค่ะ ยอมรับว่าดีใจจนเนื้อเต้นล่ะ ที่มีบริษัทโทรให้ไปสัมภาษณ์งาน จะตอบคำถามให้ดีที่สุด จะเอาให้ฝ่ายบุคคลอ้วกกันไปข้างเลยคอยดู หึหึ เอ้อ ! มีอีกเรื่องที่ไม่อยากจะเม้าท์เลยค่ะ อย่าหาว่าฉันหน้ามึนเลยนะคะ ก็คนมันอยากรู้นี่นา รู้เฉย ๆ นะ ไม่ได้ไปก่อกวนอะไรเลย คือ แค่รู้เฉย ๆ แค่รู้และทราบเท่านั้น เอ้อ ! ก็รู้ไงกลีบจันทร์ เธอจะเขียนวกไปวนมาทำไมเนี่ย ฮ่วย !
วันนี้ในขณะที่ฉันนั่งขายผลไม้อยู่หน้าอู่แท็กซี่ให้เด็ดลุง ฉันเกิดครึ้มอกครึ้มใจค่ะ นึกอย่างไรไม่รู้อ่ะ จู่ ๆ ก็นึกถึงหลุยส์ นึกถึงวันก่อนนู้นแหนะ ที่เราบังเอิญเจอกันอีกที่ตลาดนัดรถไฟ คือ นึกถึงเฉย ๆ นะไม่ได้คิดอะไรด้วยเลย ก็แค่อยากเป็นเพื่อนแหละ กรีนด้วยอีกคนก็คืออยากเป็นเพื่อนทั้งสองคนเลย ฉันจึงลองพิมพ์ชื่อค้นในเฟซบุ๊กดูค่ะเผื่อจะเจอ ฉันไม่ได้หน้ามึนจริง ๆ นะคะ ไม่ได้ชอบด้วย ก็แค่อยากรู้จักอ่ะ
ฉันก็เลย อร๊าย ! กรี๊ด ! ฮา ให้ทายว่าเจอมั้ย ! แต่บอกไว้ก่อนนะคะว่าค้นเจอเฉย ๆ ไม่คิดจะกดเพิ่มเพื่อนไปสักนิด เพราะคิดว่ายังไม่ถึงเวลาที่ต้องเป็นเพื่อนกัน ฉันคิดว่าเอาไว้หากเราได้ทำงานที่เดียวกันเดี๋ยวเพิ่มเพื่อนก็ยังไม่สาย เพราะหากเพิ่มไปตอนนี้ ไม่ได้เจอกัน ไม่รู้จักกันก็ไม่มีประโยชน์อะไร
ฉันพิมพ์ชื่อของหลุยส์พร้อมนามสกุลเป็นภาษาไทยก่อน ฉันจำได้นะวันที่ไปสมัครงานแล้วพี่เต๊กให้รายงานตัวอ่ะ หลุยส์ชื่อรัฐศาสตร์ ไม่เจอจ้า คราวนี้ก็ลองพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษดู เจอแฮะ ! และเจอแจ็กพอร์ตมากกว่านั้นอีก คือ ! ฮา ฉันกับหลุยส์เราเป็นเพื่อนกันมาก่อนแล้ว ฉันงงมาก ! ฉันกับหลุยส์เราไม่รู้จักกันเลย เราพึ่งมารู้จักกันตอนที่ไปสมัครงานเจอกัน และ เจอกันรอบที่สองที่ตลาดนัด แล้วไปเป็นเพื่อนในเฟซบุ๊กกันตอนไหน งงมากแม่ ! งงมากทุกคนทุกท่าน ! กลีบจันทร์ก็งงเหมือนกัน !
ทว่าในความงงมันก็ไม่แปลกหรอก มันมีความเป็นไปได้สูง เพราะฉันกับหลุยส์เราจบมาจากที่ใกล้ ๆ กันนี่นา ในจังหวัดที่พวกเราไปเรียนมันจะมีสองมหาวิทยาลัยดัง เราเรียนในจังหวัดเดียวกันทว่าคนละมหาวิทยาลัย ก็ดังเหมือนกันเด้อ ! มีแต่คนอยากเข้า บู้ย ! ชมหน่อยสิสถาบันตนเองน้อ
แถมบังเอิญเรียนคณะเหมือนกันอีก ฉันจบราชภัฏ ส่วนหลุยส์จบมาจากมหาวิทยาลัย ฉันหัวเราะลั่นเลยสิคะ รออะไร ! บังเอิญเหลือเกิน ส่วนกรีนหาไม่เจอค่ะ พิมพ์ชื่อทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษแล้วก็หาไม่เจอ สงสัยใช้ชื่ออื่นมั้ง
อยากทักถามว่าได้งานหรือยังนะแต่ไม่กล้า เขาไม่รู้จักฉันเลย เป็นใครก็ไม่รู้ใช่มั้ยล่ะ นอกจากนั้นก็ใช้ชีวิตปกติล่ะค่ะ กลางวันขายผลไม่ให้เสด็จลุง รับรถส่งรถให้ ขอให้พรุ่งนี้มีบริษัทที่เหลือโทรมาอีก แต่ถ้านัดสัมภาษณ์วันเดียวกันนะ จบเลยชีวิตของเจเจ ไม่เหลืออะไรเลย !
พี่สาวบอกว่าคิดว่ามั่นใจบริษัทไหนให้เลือกบริษัทนั้น หากโทรมานัดสัมภาษณ์พร้อมกันนะ นี่ฉันยังคิดว่าหากต้องรักเอกชนจำกัดโทรมา ฉันจะเลือกบริษัทนี้ ไม่มีเหตุผล แค่ถูกชะตาพี่สุวัฒน์เฉย ๆ
ตอนเย็นเจเจ้ก็พาฉันไปห้างสรรพสินค้า ไปเดินตลาดเปิดท้าย ฉันก็ไม่ซื้ออะไรหรอกค่ะ นี่แอบหันมาหางานในห้างสรรพสินค้าแล้วนะ กันพลาดหากสัมภาษณ์ไม่ผ่านหรือว่าไม่มีบริษัทไหนโทรมาอีกแล้วอะไรแบบนี้ค่ะ มาเดินห้างฉันก็มอง ๆ งานไว้แล้วแหละ ทว่าก็รอให้พวกบริษัทที่สมัครไว้โทรเรียกก่อน ฉันวางแผนเอาไว้ว่าต้นเดือนหน้าถึงจะมาสมัครงานในห้างค่ะ และ ถ้าสมัครงานในห้างก็ยังไม่ได้อีก จะกลับบ้านนอกแล้วนะ ท้องนาและป่าเขารอฉันอยู่ เฮ้อ ! กรรมในกรรมจริง ๆ หากจะเป็นแบบนั้น
ทำไมชีวิตของเจเจมันยากอะไรแบบนี้ ทำไมมันไม่ง่ายเหมือนของเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ เลย จบมามีงานรองรับ มีเส้นมีสาย นี่ไม่มีเส้นมีแต่สาย ! เดินสายหาสมัครงานอย่างไรล่ะ แต่ก็ช่างเถอะ คนยังไม่ได้งานเหมือนกับฉันก็มี นี่ยังคิด ๆ อยู่เลยนะคะ ถ้าฉันไม่มีเด็ดลุงเด็ดป้าจะทำอย่างไร หากต้องเช่าห้องอยู่ ! ไม่อยากจะคิด ! แค่คิดก็ปวดหัว หม่อมแม่ก็โทรมาถามทุกวัน
เอาจริง ๆ นะ ! เด็ดลุงเด็ดป้าไม่ได้กดดัน พี่สาวไม่ได้กดดัน ตัวฉันเองก็ชิว ๆ คนกดดันคือหม่อมแม่ต่างหาก หึหึ แม่ไม่เข้าใจลูกเลย ถามอยู่นั่นแหละได้งานหรือยัง ทำไมไม่ไปหาสมัครงานอีก โห่ ! นี่สมัครจนเอกสารหมดละ หม่อมแม่บอกอีกว่า ให้โอกาสฉันถึงสิ้นเดือนหน้า ก็เท่ากับที่ฉันให้โอกาสตนเองนั่นแหละค่ะ ก็ถึงแค่สิ้นเดือนหน้า หม่อมแม่จะให้ฉันกลับมาทำงานที่บ้าน ฝากงานให้ละว่าซ้าน ! งึดค่ะ !
หม่อมแม่บอกฉันว่าให้ฉันดิ้นเอง ดูซิ ! จะดิ้นได้สักกี่น้ำ พุ่นแหล่วเสด็จแม่ของฉัน ให้โอกาสสองเดือนในการหางานทำ ถ้ายังไม่ได้จะลากคอกลับบ้าน มาทำงานที่บ้าน ฝากงานให้แล้วพะนะ ระบบเส้นสายที่เจเจไม่ชอบเลย ไม่ได้หยิ่ง ไม่ได้ยโสธร เอ้ย ! ยโสโอหัง ทว่าเพียงรู้สึกว่าไม่อยากเป็นบุญคุณของใครเท่านั้นเอง เพราะฉะนั้นแล้ว กลีบจันทร์แกจะต้องรีบหางานให้ได้นะ ไม่อย่างนั้นกลีบจันทร์แกได้กลับบ้านนอกแน่ งือ…. ใครก็ได้ช่วยกลีบจันทร์ด้วย ช่วยด้วย !
พรุ่งนี้ขอให้บริษัทที่ไปสมัครงานโทรนัดไปสัมภาษณ์ทีเถอะ หนึ่งในนั้นขอให้เป็นบริษัทต้องรักด้วยเถิด และ ขอให้ได้เจอหลุยส์กับกรีนด้วยเถิด บริษัทก็เล่นตัวเหลือเกิน ทว่าถึงจะท้อแบบนี้ก็ยังมีแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์นะ ก็ยังมีหนึ่งบริษัทเรียกฉันแล้ว เอาเป็นว่าโอกาสที่จะได้กลับไปบ้านนอกแปดสิบยี่สิบนะ แปดสิบได้กลับยี่สิบไม่ได้กลับนะ ฮา
ฉันนั่งดูรูปหลุยส์ไปเรื่อย ค้นดูว่าเขาได้งานยัง ก็ยังไม่ได้งานเหมือนกันค่ะ บริษัทต้องรักยังไม่เรียกเหมือนกัน ฉันก็สบายใจ ไม่ได้อิจฉาอะไร มันก็รู้สึกดีไงว่า คนที่ไปสมัครพร้อมเราก็ยังไม่ได้งานเช่นกัน
วันนี้ก็ไม่มีอะไร ก็มาบ่น ๆ เช่นทุกวัน คนชอบเขียนก็แบบนี้ พบเจออะไรมาก็อยากเขียน เอาเป็นว่ามาเจอกันพรุ่งนี้อีกนะ พรุ่งนี้ฉันจะเจอแจ็กพอร์ตอะไรบ้าง พรุ่งนี้อาจมีบริษัทที่เหลือโทรมาเรียกให้ไปสัมภาษณ์ก็ได้เนอะ แต่มีหนึ่งบริษัทในมือแล้วไง ฉันต้องได้เท่านั้นแหละ ต้องสัมภาษณ์ให้ผ่าน สาธุ ! ต้องไปฟังธรรมะบทไหนถึงจะสัมภาษณ์งานผ่าน หึหึ
เอ้อ ฉันทำอันนั้นไม่เป็นอ่ะ เดี๋ยวให้เจเจ้บอกก็ได้ พอร์ตโฟลิโอ ! ฉันทำไม่เป็นเลย ไม่เคยทำด้วยต้องเตรียมไปด้วยใช่มั้ย เวลาไปสัมภาษณ์งานมันต้องเอาไปด้วย ขอให้บริษัทต้องรักเรียกเถอะสาธุ อยากทักไปถามหลุยส์อ่ะ เออทักไปคุยแหละเจเจ อย่าเสแสร้งว่าทักไปถามเลย ยัยบ้า ! ฮา
ไปแล้ว ! นอนแล้วนะ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมาเขียนอีกว่าเจออะไรมาบ้าง ! ทำอะไรมาบ้างอีก นี่ก็ดึกมากแล้ว ฉันมีนัดกับ พส. นี่ก็ใกล้ถึงเวลาที่ พส.จะมาแล้ว ไปแล้วล่ะ ฝันดีบาย….
สวัสดี……………………..jj
จบบท…
https://pantip.com/topic/40954524….บทที่ 4