คุณยายจากไปค่ะ ทุกวินาทีผ่านไปอย่างเชื่องช้าและทรมาน หลายครั้งแล้วที่ยายจะไป แต่ก็ช่วยไว้ได้ทัน ทั้งทำบอลลูนแล้ว 2 เส้น ยายเเข็งแรงขึ้นมาเยอะแล้ว ผ่าตัดลำไส้ล่าสุดก็สำเร็จแล้ว คิดว่าการผ่าตัดครั้งนี้ยายจะหายจากความทรมาน ที่ยายบ่นเหนื่อย อยู่ตลอด ก่อนจะพายายเข้าผ่าตัด เราสัญญากันว่า พอยายพักฟื้นจนหาย เราจะไปอัมพวา ยายจะกินของเชื่อม ยายจะไปไหว้พระที่อยุธยา ยายจะไปหาดสะมิหลา ไปหาดราไวย์ เราบอกยายว่า หนูจะพายายไปทุกที่ที่ยายอยากไป กินทุกอย่างที่ยายอยากกินเลย แต่และแล้ว ยายก็จากไป หมอบอกปลุกไม่ตื่น เราต้องเซนยินยอมหลังจากกู้ชีพไปแล้ว 1 ครั้ง
เพราะเข้าใจคำว่า ใจสลายก็วันนั้นเอง เกือบเดือนแล้วที่ยายไป ไม่เคยรู้สึกถึงยายเลย ยายรักเรามากที่สุด จะเรียก น้อง(ชื่อเรา) หลานรัก น้อง(ชื่อเรา) ของยาย ยายรักเจ้า(ชื่อเรา) ตั้งเเต่เด็ก
คิดถึงจังค่ะ มีอีกหลายอย่างที่อยากทำกับยาย อยากดูแลยาย อยากไปเที่ยวกับยาย อยากหอมยาย อยากกอดยาย 2 ปีหลัง ไม่ได้หอมเลน กอดก็นานๆ ที เพราะกลัวจะเอาโควิดไปเเพร่ยาย ตอนยายนอน รพ.ครั้งสุดท้าย ก็เยี่ยมไม่ได้ ยายจะเหงาไหมคะ ยายจะกลัวไหม ตอนเขาเอายายไป
ไม่ใช่ยายเเท้นะคะ เเต่เรารักท่านที่สุดในชีวิต รักมากๆ รักที่สุด ชีวิตของยาย ชอบไปไหว้พระ แต่เราไม่ค่อยมีโอกาสพาไปค่ะ พอสะดวกพาไป ก็กังวลกลัวไกลไปแล้วเป็นอะไรขึ้นมา ส่ง รพ.ไม่ทันค่ะ เลยกลัวๆ มีเหตุการนึงนะคะ ยายอยากไปไหว้หลวงพ่อโสธรมาก ปกติยายจะเกรงใจหลานสุดขีด เเต่ครั้งนี้จะไปให้ได้ค่ะ ยายก็น้ำตาลตก พอได้หนมจาก ยายดีขึ้นค่ะ วันรุ่งขึ้นเราไปหา เห็นหลับนานแปลกๆ เราชอบนอนเขี่ยยาย พอเอาขาโดนขายาย เหงื่อเเตกเต็มเลย ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นค่ะ เรียกรถฉุกเฉิน ปรากฏเป็นสโตรกและน้ำตาลต่ำ หมอบอกถ้าช้ากว่านี้และไม่มีใครอยู่ด้วย ยายเสียชีวิตไปแล้ว
ไม่ไหวเลยค่ะ มันทุกข์ทรมาน อยากใช้เวลาร่วมกับยายอีกสักหน่อย รู้สึกผิดที่ตอนมีเวลาก็ส่งตังค์อย่างเดียว ไม่ค่อยมาหา แม้ปีนี้จะมาสัปดาห์ละ 3-5 วัน แต่มันก็น้อยไป ทำไมยายไปไวแบบนี้ รักยายคิดถึงยายสุดหัวใจ
เรานับถือคริสต์ แต่ยายเรานับถือพุทธและศรัทธามาก เรารักยาย เราทำพิธีให้ยายอย่างดีที่สุด ใส่บาตร ทำบุญ สวดมนต์ นั่งสมาธิ เรามีเเผนจะบวชชีโกนหัวให้ยาย รอสถานการณ์โควิดทรงกว่านี้เล็กน้อย ผ่านการฉีดวัคซีนของครอบครัวไปก่อน เราทำอะไรได้อีกไหมคะ เราทำใจไม่ได้เลยแม้เเต่วินาทีเดียว คิดถึงยายที่น่ารักของหนู ยายจ๋า หนูคิดถึงใจจะขาดอยู่แล้ว
ความคิดถึงมันทรมานเหมือนตายทั้งเป็นใช่ไหมคะ?
เพราะเข้าใจคำว่า ใจสลายก็วันนั้นเอง เกือบเดือนแล้วที่ยายไป ไม่เคยรู้สึกถึงยายเลย ยายรักเรามากที่สุด จะเรียก น้อง(ชื่อเรา) หลานรัก น้อง(ชื่อเรา) ของยาย ยายรักเจ้า(ชื่อเรา) ตั้งเเต่เด็ก
คิดถึงจังค่ะ มีอีกหลายอย่างที่อยากทำกับยาย อยากดูแลยาย อยากไปเที่ยวกับยาย อยากหอมยาย อยากกอดยาย 2 ปีหลัง ไม่ได้หอมเลน กอดก็นานๆ ที เพราะกลัวจะเอาโควิดไปเเพร่ยาย ตอนยายนอน รพ.ครั้งสุดท้าย ก็เยี่ยมไม่ได้ ยายจะเหงาไหมคะ ยายจะกลัวไหม ตอนเขาเอายายไป
ไม่ใช่ยายเเท้นะคะ เเต่เรารักท่านที่สุดในชีวิต รักมากๆ รักที่สุด ชีวิตของยาย ชอบไปไหว้พระ แต่เราไม่ค่อยมีโอกาสพาไปค่ะ พอสะดวกพาไป ก็กังวลกลัวไกลไปแล้วเป็นอะไรขึ้นมา ส่ง รพ.ไม่ทันค่ะ เลยกลัวๆ มีเหตุการนึงนะคะ ยายอยากไปไหว้หลวงพ่อโสธรมาก ปกติยายจะเกรงใจหลานสุดขีด เเต่ครั้งนี้จะไปให้ได้ค่ะ ยายก็น้ำตาลตก พอได้หนมจาก ยายดีขึ้นค่ะ วันรุ่งขึ้นเราไปหา เห็นหลับนานแปลกๆ เราชอบนอนเขี่ยยาย พอเอาขาโดนขายาย เหงื่อเเตกเต็มเลย ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นค่ะ เรียกรถฉุกเฉิน ปรากฏเป็นสโตรกและน้ำตาลต่ำ หมอบอกถ้าช้ากว่านี้และไม่มีใครอยู่ด้วย ยายเสียชีวิตไปแล้ว
ไม่ไหวเลยค่ะ มันทุกข์ทรมาน อยากใช้เวลาร่วมกับยายอีกสักหน่อย รู้สึกผิดที่ตอนมีเวลาก็ส่งตังค์อย่างเดียว ไม่ค่อยมาหา แม้ปีนี้จะมาสัปดาห์ละ 3-5 วัน แต่มันก็น้อยไป ทำไมยายไปไวแบบนี้ รักยายคิดถึงยายสุดหัวใจ
เรานับถือคริสต์ แต่ยายเรานับถือพุทธและศรัทธามาก เรารักยาย เราทำพิธีให้ยายอย่างดีที่สุด ใส่บาตร ทำบุญ สวดมนต์ นั่งสมาธิ เรามีเเผนจะบวชชีโกนหัวให้ยาย รอสถานการณ์โควิดทรงกว่านี้เล็กน้อย ผ่านการฉีดวัคซีนของครอบครัวไปก่อน เราทำอะไรได้อีกไหมคะ เราทำใจไม่ได้เลยแม้เเต่วินาทีเดียว คิดถึงยายที่น่ารักของหนู ยายจ๋า หนูคิดถึงใจจะขาดอยู่แล้ว