ผมชินกับการไม่มีใคร พอมี ผญ.คนนี้เข้ามามันก็ดี แต่เธอมักจะเรียกร้องมานอนที่บ้าน อยากเจอ อยากมาหาบ่อยๆ ซึ่งผมก็ไม่อยากเจอไม่อยากให้มานอนด้วย ผมเหมือนกังวนว่าถ้ามา ผมต้องเสียเวลาไปรับไปส่ง ต้องคอยมาเทคแคร์เวลาอยู่ด้วยกัน ความเป็นตัวเองที่อยากจะทำอะไรๆมันก็ไม่มี ผมเคยบอกแล้วว่าไม่ข้อยมีเวลา เพราะงานผมเยอะและต้องออกต่างจังหวัดทุกวัน สงสารเค้าเหมือนกัน แต่อีกใจก็รักบ้าง แต่เค้าก็ไม่ได้จะมีข้อดีไปทั้งหมด ยังมีข้อเสียที่ผมไม่โออยู่บ้าง อยากจะเลิกเหมือนกัน ผมไม่รู้จะทำไง และไม้รู้จะพิมพ์ยังไงให้คนอ่านเข้าใจ แค่หวังว่าจะมีสังคนสองคนที่เคยเข้าใจชีวิตแบบผม มาบอกอะไรกับผมบ้าง
จะไปต่อ หรือพอแค่นี้ ??