ผมกลายเป็นคนไม่มีเพื่อน

สวัสดีครับทุกคน แนะนำตัวคร่าวๆก่อนคือผมเป็นผช อยู่มัธยมครับ ปีนี้ผมขึ้นม.4 ที่เมื่ิก่อนมีเพื่อนผญ.สะส่วนใหญ่ เพื่อนผช.แต่ก่อนเคยมี แต่เพราะทะเลาะกันเลยไม่เหลืออีกเลย ก้เลยมาอยู่กับผญ.แทน

ไม่รู้ว่าจะตั้งหัวข้อเป็นแนวอะไรดี ถามหาวิธีแก้-ขอกำลังใจในการใช้ชีวิตแบบไม่มีเพิ่อนในช่วงมัธยม
-หริอแค่อยากระบาย

ผมไม่รู้ว่าผมจะเริ่มระบายยังไงผมแค่ไม่มีเพิ่อนครับ คิดถึงช่วงเวลานึง ที่เคยมีเพื่อน*ผญ*ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินด้วยกัน เล่นด้วยกัน คุยกันถูกคอ เที่ยวด้วยกัน ช่วยเหลือกัน จริงใจกัน ไม่ทิ้งกัน ทุกอย่างนี้เคยมีก่อนปิดเทอมครับ หลังจากปิด ทุกอย่างหายไป เพื่อนต่างก็แยกย้าย แต่เพื่อนๆเขาก็คุยกันปกติ มีแค่ผม ที่เหมือนหลุดวงโคจรไป ไม่มีใครพูดถึง ถามหา ถึงมีก็แค่คนนึงที่ถาม ว่า"หายไปเลยนะ" แต่หลังจากนั้นเขาก็หายไปเช่นกัน
 ครับปิดเทอมสิ่งที่ผมเสียเลย คือเพื่อนทุกคน ผมกลายเป็นคนไม่มีเพื่อน

****ผมเป็นคนที่ถ้าไม่มีเรื่องคุย-หัวข้อ ต่อให้คิดถึงให้ตายยังไงก็ไม่สามารถทักเขาไปได้ เพราะไปต่อไม่เป็น ***

ผมเลยเลือกที่จะหาเพื่อนในเกมส์ และได้เล่นด้วยกัน พยายามสนิทแต่ก็รักษาเขาไว้ไม่ได้ เพราะไม่ได้เล่นด้วยกันบ่อยเพราะ ผมเป็นคนที่ชอบเล่นคนเดียวและเล่นคนเดียวจนชิน ตอนเล่นก็เกร็งๆ เลยไม่ได้เข้าไปเล่น-คุยกับเขา จากนั้นผมก็เสียเพื่อนในเกมส์ไปอีกแล้วครับ

นอกจากนั้นผมยังเสียคนนึงที่"เป็นทั้งเพื่อนและแฟน"ในเวลาเดียวกัน อีกด้วย 

ผมอยากระบายมากกว่านี้ แต่คร่าวๆแบบนี้ก็น่าจะพอดี ผมเป็นคนเล่าเรื่องไม่เก่ง 
 ไม่มีอะไรมากแค่อยากหาที่ระบายครับให้มันหายเครียดบ้างครับ เพราะผมอัดอั้นมาก ช่วงโควิด ไม่มีเพื่อน ไม่ได้ดูแลตัวเอง ทุกอย่างโทรมไปหมด เสียทุกอย่างไปในช่วงปิดเทอม