ผิดไหมถ้าเป้าหมายชีวิตคือเรื่องความรัก

ผมรู้ว่ามันคงไม่ผิด ถ้าควบคุมได้ แต่ถึงอย่างไรก็ตามผมมักยึดติดกับสิ่งๆนี้ ได้ประโยชน์และโทษมากมายเหลือเกิน ผมใช้สิ่งที่เรียกว่ารักเป็นตัวแปร ในการผลักดันสิ่งต่างๆอยู่เสมอ จนบางครั้งนั้นนะหรอ คือตัวตนของผมจริงๆ ผมจะใช้เวลาตามหาสิ่งที่เรียกว่ารักแท้ อีกนานแค่ไหน มันชั่งเหมือนโลกในอุดมคติ ที่ฝันหวานของเด็กวัยรุ่น ม.ปลายคนหนึ่ง ที่มีพร้อมในเกือบจะทุกด้าน และใช่ครับ ผมยังไม่เคยมีแฟน ถ้าให้พูดว่าอยากคงไม่เต็มปาก ถึงใจมันจะไปแล้วก็เถอะ เป็นแค่เด็กแต่อยากมี เอาตรงๆผมว่าก็อาจจะไม่ควรไม่เหมาะจะมีด้วยซ้ำ ส่วนเหตุผลที่ไม่มีนั้นก็เพราะ ผมชอบผู้ชายครับ ถึงสังคมจะเปิดกว้าง แต่ไม่สามารถหาได้จริงๆ อย่างที่บอกไป เป็นแค่เด็กผมคงต้องรอไปก่อนสินะ ส่วนหน้าตาผม ผมก็มั่นหน้าระดับหนึ่งเช่นกัน สุดท้ายแล้วผมทำถูกแล้วแน่หรอที่ ใช้ชีวิตด้วยมี ความรักเป็น passion ในการนำทาง เอาลึกๆมันเหนื่อยและท้อเอามากๆ แต่พอล้มเรืองนี้แล้ว ผมนึกเหตุผลที่มีชีวิตต่อไม่ออกจริงๆ ครับ