ทำไมครอบครัว​ถึงไม่เคยเห็นใจเรา

ว่าจะไม่ตั้งละ   อดไม่ได้    พอดีไปเจอ ในเพจโอตะชาวเหนือ กลุ่ม หนึ่ง ที่สนใจ ทั้ง BNK/CGM  พูดคุยกันว่า  ทีมเด็กหอรวม     กับ เด็กที่อยู่ก

พ่อแม่ส่ง พี่คนโตเรียน ป ตรี แต่ส่งเราเรียนแค่ ปวช-ปวส แถมเราต้องทำงานไปเรียนไปด้วย แต่พี่คนโต พ่อแม่ โอนเงินให้ใช้ อยู่หอ ซื้อรถให้ขับ เราหาเองหมดเลย น้อยใจ ทำไงดี

คือหนูท้อมากจังค่ะ อีกแค่2เทอมหนูจะจบป.ตรีแล้วค่ะ แต่หนูยังไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมเลย วันนี้เพื่อนๆออกรถออกมือถือใหม่ทำงานกันแต่หนูยังเรียนยังไม่มีเงินเก็บเลย เดี๋ยวค่าหอเดี๋ยวค่าเทอม ทุนที่ได้ก็ทุนครึ่ง

ปัญหาเริ่มมาจาก​ เราเข้ามาเรียนต่อป.ตรีที่​ กทม​ อยุ่กับพี่สาว​ ซึ่งอายุห่างกับเรา5ปี​ จนตอนนี้เรียนจบมีงานทำแล้ว​ แต่ยังมีความจำเป็นที่ต้องอยุ่หอร่วมกัน​ หารค่าหอคนละครึ่ง​ ประเด็นคือ​ ต่อให้เราหารทุ

คือ เราพยายามหาเงินทุกทางจนมีเงินค่าคลอดแล้วค่ะ กำหนดคือพรุ่งนี้ แต่จู่ๆแม่โทรมาขอยืมเงิน บอกว่าจะไปจ่าค่ารถ เนื่องจากเอาเงินไปซื้อมือถือให้น้องหมดแล้ว ช่วงปีใหม่ (ไอโฟน 11) เราอธิบายเหตุผลไปว่า กำลัง

ก่อนอื่นขอท้าวความก่อน  เรา เป็นลูกสาวคนโต ตอนเรียนแม่ไม่ค่อยส่ง ไม่ค่อยให้ค่าขนม (ตายายให้แอบให้ตลอด บวกกับทำงานหาค่าขนมเอง) และให้กู้ กยศ เรียน ตั้งแต่มัธยมปลาย จนจบ ป.ตรี พอ เราเริ่มทำงาน เงิน

คือเราเรียนป.ตรีแล้วเราย้ายจากหอกลับมาอยู่บ้าน เพื่อจะได้เป็นภาระค่าหอให้กับครอบครัว มีอะไรเราก็ช่วยนะเข้าสวนไปซื้อของให้ เอาเงินไปธนาคารให้ ใครป่วยก็พาไปหาหมอ แต่เขาก็ยังด่าว่าเราไม่ทำอะไร เราท้อนะที

ตอนนี้ได้ทุนไปเรียน ป.ตรีที่จีน แต่รอเค้าส่งเมลไฟล์บินมา ความคิดหนูนะอยากไปไหมอยากไปพอไปก็อยากกลับไทย กลัวไปหมดกลัวไปไม่รอดกลัวต่างๆนาๆ กลัวท้อระหว่างทางบ้างและภาษาหนูไม่ค่อยแข็งแรง เราก็เป็รคสามหวังข

จขกท. อายุ24ปี เรียนจบปริญญาตรีมาได้ 1 ปีแล้วค่ะ และได้งานทำหลังจากเรียนจบ ทำงานได้ประมาณ 6 เดือน ก็ต้องลาออกมาดูแลคุณตาที่ป่วยเป็นโรคหัวใจค่ะ ยาย แม่และน้า เสียชีวิตหมดแล้วค่ะ ทั้งครอบครัวเหลือเราและ

สวัสดีค่ะอยากมาระบายนิดหน่อย รู้สึกแย่กับชีวิตมากๆเลยค่ะ อายุตอนนี้23ปีหน้า24เรารู้สึกว่าชีวิตเราล่องลอยไม่มีอะไรเลยเราเพิ่งเริ่มทำงานที่แรก(เพิ่งจบป.ตรี) รู้สึกชีวิตน่าเบื่อมาก เป็นพนักงานออฟฟิศ เจอก