ประมาณอายุ 11 ขวบ เริ่มอยู่บ้านกับพี่ที่ไม่สนิทมาแค่สองคน แล้วมีญาติอยู่ข้างบ้าน ประเด็นคือพ่อแม่ไม่มีตังต้องไปหางานทำตั้งแต่เราอายุยังน้อย พอพี่จบม6 พี่ก็ไปหาทำงานที่ต่างประเทศ เราเลยได้อยู่กับญาติมาตั้งแต่เด็ก พอเราจบม.6 เราได้ออกมาใช้ชีวิตคนเดียว
เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ค่อยได้คุยกับใคร เพื่อนไม่ค่อยมี ส่วนตัวคุยกับพ่อแม่มาตลอด ปต่ไม่เคยปรึกษาเรื่องที่เราทุกข์ใจได้สักครั้ง เวลาคุยกับพ่อ กับย่า แก่จะเอาแต่ถามว่า แก่ไปจะไปอยู่ที่อื่นทำไม ใครจะดูแลพ่อ (พ่อแม่แยกทางกันมานานมากแล้ว) จนเราไม่อยากโทรหาใคร พี่เราไปอยู่กับครอบครัว เราเป็นลูกสาวคนเดียว(ซึ่งเราเป็นทอม)
บ้างทีเราไม่รู้ว่าชีวิตตัวเอง จะเป็นในรูปแบบไหนเลย พอเรียนจบมา เราก็ยังดูแลพ่อแม่ไม่ได้เลย เรารุ้สึกตัวเล็กมาก พอมาคิดดูว่าจะกลับไปอยู่ด้วยกันยังไงยังคิดไม่ออกเลย เพราะเราชินกับการอยู่คนเดียว หรือเราแค่มีกำแพงที่สูงชัน หรือเพราะเห็นแก่ตัว
การที่เอาตัวรอดในชีวิตประจำวันที่ผ่านมาไม่ได้ง่ายเลย
อยู่คนเดียวตั้งแต่เด็ก
เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ค่อยได้คุยกับใคร เพื่อนไม่ค่อยมี ส่วนตัวคุยกับพ่อแม่มาตลอด ปต่ไม่เคยปรึกษาเรื่องที่เราทุกข์ใจได้สักครั้ง เวลาคุยกับพ่อ กับย่า แก่จะเอาแต่ถามว่า แก่ไปจะไปอยู่ที่อื่นทำไม ใครจะดูแลพ่อ (พ่อแม่แยกทางกันมานานมากแล้ว) จนเราไม่อยากโทรหาใคร พี่เราไปอยู่กับครอบครัว เราเป็นลูกสาวคนเดียว(ซึ่งเราเป็นทอม)
บ้างทีเราไม่รู้ว่าชีวิตตัวเอง จะเป็นในรูปแบบไหนเลย พอเรียนจบมา เราก็ยังดูแลพ่อแม่ไม่ได้เลย เรารุ้สึกตัวเล็กมาก พอมาคิดดูว่าจะกลับไปอยู่ด้วยกันยังไงยังคิดไม่ออกเลย เพราะเราชินกับการอยู่คนเดียว หรือเราแค่มีกำแพงที่สูงชัน หรือเพราะเห็นแก่ตัว
การที่เอาตัวรอดในชีวิตประจำวันที่ผ่านมาไม่ได้ง่ายเลย