คือ เครียดมากตอนนี้ทั้งสถานะการโควิด กับการเรียนออนไลน์ได้อยู่แต่บ้านแต่ในห้อง4เหลี่ยมใช้ชีวิตวนลูบแบบเนี่ย! เครียดอะไรก็อธิบายไม่ได้พูดกับใครไม่ได้เพราะพูดไปเค้าก็ไม่เข้าใจเพราะอายุเราต่างกันมาก จากเราเป็นคนที่ร่าเริงมากมาเจอสภาวะเป็นนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันครอบครัวก็ช่วยอะไรไม่ได้ความคิดล่าสมัย มีป้าแก่ที่เป็นวัยทองคอยด่าเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายมีพี่ทำอะไรนิดหน่อยก็ว่าๆๆๆๆขอแม่ทำอะไรก็กันซีน แม่ก็ดีบ้างไม่ดีบ้างก็ไม่เข้าใจอารมณ์ขึ้นๆลงๆ เหมือนเราอยู่ด้วยตัวคนเดียวอ่ะ ช่วยเราคิดหาวิธีออกหน่วยจากเราคนที่ร่าเริงที่สุดๆๆๆๆ
วิธีไม่ให้เครียดกับสิ่งที่เกิดขึ้น