คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 10
เราเข้าใจเข้าของกระทู้นะที่รู้สึกผิด
เพราะเราเคยตกอยู่ในภาวะจำยอมคล้ายแบบนี้
ถ้าใครที่ไม่ได้ประสบเหตุการณ์แบบนี้เอง คือคนที่จิตใจไม่อ่อนไหวง่าย จะไม่เข้าถึงความรู้สึกที่ว่าใจนึงก็สงสารเวทนา อีกใจนึงก็เจ็บ
เราเป็นคนขี้สงสาร แม้แต่หมาแมวจร ยังเอ็นดู
นับอะไรกับญาติพี่น้อง จะดีจะชั่ว ก็ต้องดูแลกันไปตลอด
เราเคยคิดแบบนี้ ตอนนี้ก็ยังคิดอยู่
แต่วันนึง เราก็เจอเหตุการณ์เหลืออดแบบเจ้าของกระทู้
เลยปรึกษาคุณแม่ ปรึกษาเพื่อนที่ไว้ใจได้
เราเลยได้สติว่า เรามีความเมตตา ปรารถนาดีได้
เรารักได้ แต่เราต้องให้คนคนนั้นยอมรับผลการกระทำของตัวเองด้วย ไม่ใช่รอโอบอุ้มเค้าตลอดเวลา
ถ้าเค้าทำผิด โกงพี่โกงน้อง สร้างความเดือดร้อนให้หลาน
โดยที่เค้าไม่ค้องสำนึก ไม่ต้องรับผลกรรม ไม่มีผลเสียตามมา
แล้วเค้าจะต้องปรับปรุงแก้ไขตัวทำไม
เจ้าของกระทู้ไม่ได้ไร้ความเมตตา ที่ให้เค้าออกไป เพราะเค้าสร้างปัญหาให้กับเรา ทำให้อยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขไม่ได้
เค้าก็ต้องออกไปเผชิญสภาวะพึ่งตัวเอง
เค้ามีงาน เคยมีเงินหารค่าเช่าได้เดือนละ 3 พัน ก็ควรหาห้องเช่าราคานี้ได้
เป็นผู้ใหญ่แล้ว ควรจะมีความสามารถในการเอาตัวรอด
ไม่ควรต้องให้หลานเป็นกังวลในจุดนี้
ปล่อยว่างนะคะ จะแบกไว้บนบ่าตัวเองได้นานเท่าไหร่
ให้เค้าเจอบทเรียนแรงๆบ้าง คุณแม่คุณเจอแล้วเรื่องเงินกู้
น้าสาวเจอแล้วเรื่องส่วนแบ่งมรดก
คุณเจอแล้วเรื่องไม่ทำตัวให้สมเป็นน้า
เค้าก็ควรเจอบทเรียนอะไรบ้าง ว่าสิ่งที่เคยทำไม่ถูกไม่ควร
เรื่องเงินสองแสนของแม่ ทำใจไว้ก่อนค่ะ คุณแม่จะได้รู้ด้วยว่าพอแล้ว รักแค่ไหน การเงินไม่เคยเข้าใครออกใครค่ะ
ไม่ต้องรู้สึกผิด ใช้เวลาที่มีค่าของคุณ อย่างมีความสุขค่ะ
เพราะเราเคยตกอยู่ในภาวะจำยอมคล้ายแบบนี้
ถ้าใครที่ไม่ได้ประสบเหตุการณ์แบบนี้เอง คือคนที่จิตใจไม่อ่อนไหวง่าย จะไม่เข้าถึงความรู้สึกที่ว่าใจนึงก็สงสารเวทนา อีกใจนึงก็เจ็บ
เราเป็นคนขี้สงสาร แม้แต่หมาแมวจร ยังเอ็นดู
นับอะไรกับญาติพี่น้อง จะดีจะชั่ว ก็ต้องดูแลกันไปตลอด
เราเคยคิดแบบนี้ ตอนนี้ก็ยังคิดอยู่
แต่วันนึง เราก็เจอเหตุการณ์เหลืออดแบบเจ้าของกระทู้
เลยปรึกษาคุณแม่ ปรึกษาเพื่อนที่ไว้ใจได้
เราเลยได้สติว่า เรามีความเมตตา ปรารถนาดีได้
เรารักได้ แต่เราต้องให้คนคนนั้นยอมรับผลการกระทำของตัวเองด้วย ไม่ใช่รอโอบอุ้มเค้าตลอดเวลา
ถ้าเค้าทำผิด โกงพี่โกงน้อง สร้างความเดือดร้อนให้หลาน
โดยที่เค้าไม่ค้องสำนึก ไม่ต้องรับผลกรรม ไม่มีผลเสียตามมา
แล้วเค้าจะต้องปรับปรุงแก้ไขตัวทำไม
เจ้าของกระทู้ไม่ได้ไร้ความเมตตา ที่ให้เค้าออกไป เพราะเค้าสร้างปัญหาให้กับเรา ทำให้อยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขไม่ได้
เค้าก็ต้องออกไปเผชิญสภาวะพึ่งตัวเอง
เค้ามีงาน เคยมีเงินหารค่าเช่าได้เดือนละ 3 พัน ก็ควรหาห้องเช่าราคานี้ได้
เป็นผู้ใหญ่แล้ว ควรจะมีความสามารถในการเอาตัวรอด
ไม่ควรต้องให้หลานเป็นกังวลในจุดนี้
ปล่อยว่างนะคะ จะแบกไว้บนบ่าตัวเองได้นานเท่าไหร่
ให้เค้าเจอบทเรียนแรงๆบ้าง คุณแม่คุณเจอแล้วเรื่องเงินกู้
น้าสาวเจอแล้วเรื่องส่วนแบ่งมรดก
คุณเจอแล้วเรื่องไม่ทำตัวให้สมเป็นน้า
เค้าก็ควรเจอบทเรียนอะไรบ้าง ว่าสิ่งที่เคยทำไม่ถูกไม่ควร
เรื่องเงินสองแสนของแม่ ทำใจไว้ก่อนค่ะ คุณแม่จะได้รู้ด้วยว่าพอแล้ว รักแค่ไหน การเงินไม่เคยเข้าใครออกใครค่ะ
ไม่ต้องรู้สึกผิด ใช้เวลาที่มีค่าของคุณ อย่างมีความสุขค่ะ
แสดงความคิดเห็น
คิดถูกไหมที่ไล่ญาติออกจากบ้าน ในยุคนี้ ? #ช่วยเสียเวลาอ่านกระทู้นี้หน่อยนะคะ
โควิดปีแรก เราเป็นรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดแค่ค่าน้ำ-ไฟ ได้พักชำระหนี้ ส่วนการดูแลบ้าน เรื่องความสะอาดจะเป็นน้องสาว เรา และ แม่ น้าชาย ไม่ได้ทำความสะอาดเลย น้องก้มีแอบบ่นบ้าง แต่เราชอบให้เงินน้อง น้องก้ไม่ค่อยว่าไร
พอปีนี้ปี่ที่ สอง ตัดสินใจหารค่าบ้าน 3 คน เรา แม่ น้าชาย ตกคนละ 3 พันกว่า ส่วนน้องสาวไปทำงานต่างประเทศแล้ว
แม่ละน้าชาย ทำงานเป็นนายหน้าผลไม้ แม่ได้ไปทำงานแล้ว ส่วนน้าชายอยู่บ้านกับเรา
ต้องเล่าพฤติของแม่ก่อนว่า แม่ตอนอยู่บ้าน เป็นคนเสียงดัง มาก อารมณ์แบบ ป้าขี้โวยวาย พอเราพยายามคุยกับแม่ งานที่เราทำต้องใช้สมาธิสูง(เทรดเดอร์) แรกๆแม่ไม่เข้าใจหาว่าเราเยอะ แต่คุยไปนานแม่ก้พยายามเข้าใจ ปรับเสียงลงแล้ว แต่ยังไม่ถึงกับเบา
ส่วนพฤติกรรม ของน้าชาย คือเป็นคนสกปรกมาก เวลากินไรเสร็จไม่ทิ้ง มดขึ้น แมลงสาบขึ้น แล้วมีพฤติกรรม ชอบปิดประตู ตู้เย็น ห้องนอน ห้องน้ำดัง ด้วยความเป็นผู้ชายคงมือหนักมากๆ ถึงดังขนาดนั้น มันทำให้เราไม่สามารถ ทำงานได้เวลาน้าชายจะปิดประตูอะไรสักอย่างเราต้องรีบเอามือปิดหู เเละ เค้ามีพฤติกรรมเปิดปิดบ่อย ทั้งที่เปิดทิ้งไว้ ทำธุระเสร็จค่อยปิดก้ได้ เวลานอนเราก้จะสะดุ้งตื่นตลอด พยายามให้แม่สื่อสารแล้ว แม่ทั้งพูดทั้งบอก เราทั้งติดป้าย ว่าเปิด-ปิดประตูเบาๆ ทิ้งขยะด้วย มด แมงสาปขึ้น แต่เค้าไม่ทำเลย อารมณ์เหมือนไม่สะถก สะท้าน และแสดงพฤติกรรมปิดประตูดังกว่าเดิม
ทำให้เราโกรธ ค่อยๆ สะสมมาจนเป็นเกลียด เวลาเห็นหน้า เราจะเหม็นขี้หน้าเค้ามากๆ และชอบโยงไปถึงอดีต ว่าเค้าไม่เคยเลี้ยงดูเราเลย แถมตอนเด็กคือชอบพูดใส่อารมณ์ ให้เราถอนหญ้า เก็บขยะทั้งบ้าน ที่บ้านเก่าคือใหญ่เท่าวังอ่า เราทำทั้งน้ำตา ลงโทดเราเวลาทำผิด ตอนนั้นจำได้ต้องรีบไปเรียนพิเศษไม่ล้างจาน ทั้งที่ตอนนั้นเราเป็นเด็ก ไม่ได้ตั้งใจทำผิด
พอโตมาแบ่งสมบัติที่ตาให้มา แม่เรามี 3 พี่น้อง แต่ชื่อที่ดินเป็นน้าชายคนเดียว น้าชายขายได้ประมาณ 2 ล้านกว่า แต่ไม่แบ่ง แม่เรา และ น้าสาวเลย น้าสาวเราไปขอเค้าจะทำร้ายน้าสาว และไล่น้าสาวออกจากบ้านน้าชาย น้าสาวร้องไห้หนักมาก สงสารน้าสาวทำให้เราไม่ชอบเค้าในตอนนั้นด้วย
ผ่านมาสักปี สอง ปี น้าชายเล่นแม่ซะแล้ว ให้แม่ไปกู้สินเชื่อให้ 2 แสน ผ่อนส่ง เดือนละ 6พันกว่า ละน้าชายไม่ไปจ่าย จนทำให้แม่เสียเครดิต ไม่สามารถปรับโครงสร้างหนี้ได้ เราโกรธแทนแม่มาก ถึงกับสาป ว่า ตายจะไม่เผาผีเลย น้าชายพยามยามทำธุรกิจดิ้นรนหลายอย่างแต่ก้เจ๊ง อาจจะเป็นเพราะสิ่งที่เค้าทำกับพวกรา
ด้วยความที่แม่เป็นพี่ให้อภัยน้องเสมออ่าเนาะ โควิด เห็นน้องไม่มีรายได้ให้น้องเข้ามาอยู่บ้าน แต่ไม่ปรึกษาเราเลย เพราะเรารู้ว่าเค้าจะนิสัยอย่างนี้ เราทะเลาะกับแม่เรื่องนี้เป็นปีๆ
เหตุผล ที่แม่พยายามรักษาเค้าไว้ในบ้าน คือ เงิน 2 แสนที่เค้าติดแม่ เค้ามาอยู่บ้านจะได้ตามให้เค้าจผ่อนส่งง่ายๆ และ มีคนอื่นเอาแม่ไปเม้าว่าน้องชายคนเดียวดูแลไม่ได้
what ! เราน้อยใจมาก น้ำตาซึม เพราะเหตุผลพวกนี้เหรอ ที่ทำให้ลูกต้องอยู่อย่างไม่สบายใจ เพราะถ้าแม่แก่ไป ป่วยติดเตียง นี่คนนี้ ลูกคนนี้หรือเปล่าที่ต้องอยู่กับแม่ ส่วนน้องชายแม่ ก้มีเมีย มีลูกละ เวลานั้น
สรุป จนเราสะสมมีความโกรธ ความเกลียดเพิ่มขึ้นมันมากกว่าชั่ววูลนิดนึงแล้ว พูออะไรแล้ว ไม่ฟัง เลยบอกให้พูดตรงๆ แรงไปเลย เพราะเราไม่ไหวแล้ว ถ้าไม่ปรับตัวเราจะออกไปอยู่เอง แต่แม่เลือกพูดเพื่อเรา เพราะคงไม่อยากเสียลูกไป
พอแม่พูดไปเท่านั้น มันตื่นมาเก็บของ บอกจะย้ายออก และเปิด-ปิด ประตู เสียงดังหลายรอบ เหมือนประชด โกรธมาก แต่ขอบอกว่าไม่มีคำให้เค้าออกจากที่นี่ แต่ยอมรับว่าความต้องเราเป็นแบบนั้นในเวลานั้น
พอน้าชายไปจริงๆ เหมือนความโกรธที่สะสมไว้มานาน ไม่เคยมีเลย มันกลายเป็นรู้สึกผิด ที่เลือกที่พูด เค้าน่าจะรู้สึกเสียศักดิ์ศรีมาก แล้วเค้าจะไปหาที่อยู่ใหม่ อยู่ไหน แต่อีกความรู้สึกเราควรรู้สึกดีสิ เราก้ไม่ได้ทำผิดนะ และ เรื่องหนี้ 2 แสนแม่ละ เค้าไปด้วยความโกรธ เค้าชิ่งแน่นอน เราจะทำยังไง จะฟ้องเค้าก้ไม่ได้ แม่รักน้องมาก และ ไม่มีหลักฐานฟ้องเพราะแม่ยินยอมไปกู้ในนามแม่ ให้เค้าใช้เอง คิดวน รู้สึกผิด ตลอดแบบนี้ 2 วัน ไม่รู้ว่าตัวทำผิดไม่รู้ตัวรึเปล่า และ กลัวเค้าหนีหนี้
อยากรู้ความเห็นจากเพื่อนๆค่ะ เราพูดหมดเปลือกเลย เราไม่รู้ความคิดของตัวเองจริงๆ ว่าถูกหรือ ผิด เราไม่สบายใจมาก