บางทีเราก็รู้สึกเหมือนเป็นลูกอึ่งอ่างในกำมือ..

     แม้เราจะเบ่งตัวให้ใหญ่จนสุดความสามารถ เราก็ยังไม่พ้นฝ่ามือเค้าไปได้..
การเบ่งไม่ใช่เพราะเราอยากเอาชนะ  แต่เราเบ่งด้วยสัญชาตญาณของความกลัว..
เรากลัวว่าเค้ามองไม่เห็นเรา  ก็พยายามเบ่งตัวให้ใหญ่ขึ้น..
เผื่อเค้าจะมองเห็นตัวตนของเราบ้าง... ก็เท่านั้นเอง....เนอะ..

_{ลูกอึ่งน้อย ไม่หิวแสง..}