ทะเลไฟ
เรือของธรรม แล่นฝ่า ทะเลไฟ เรือของคน อย่างไร ยังไม่แน่
เห็นทีจะ ขี้ขลาด และอ่อนแอ จึงต้องแพ้ แก่เนื้อหนัง นั่งเฝ้าดู
จะออกไป นอกโลก ต้องฝ่าไฟ จะหมดทุกข์ ต้องไป เหนือสิ่งคู่
จะพ้นตาย ต้องพราก จากตัวกู เผากิเลส ต้องอยู่ ใจกลางไฟ
คนเขลาเขลา เหมาเหม้า ไปตามเขลา ไม่อยากเข้า ใกล้ไฟ เพราะกลัวไหม้
ไฟของธรรม มีไว้ เพื่อดับไฟ ที่ไหม้ใจ ของสัตว์ ในบัดดล
ตบะธรรม กรรมฐาน เปรียบปานไฟ เผากิเลส สิ้นไป เหลือมรรคผล
อันไฟธรรม มีไว้ ดับไฟคน ดับแล้วพ้น ทะเลไฟ ฝ่าไปเอยฯ
"ไฟ" คือ ราคะ --> ไม่มีไฟใดเสมอด้วยไฟราคะ มันเผาไหม้สัตว์อยู่ตลอดเวลาไม่เคยหยุดเลย
"เรือ" คือ พาหนะ --> กิเลสเปรียบเสมือนห้วงน้ำที่กั้นสัตว์จากพระนิพพาน ธรรมมะ คือ เรือที่จะฝ่าห้วงน้ำไปได้ โดยส่วนมากมนุษย์จะลัดเลาะไปตามฝั่ง ไม่กล้าว่ายน้ำข้ามไป
"นอกโลก" คือ การไม่ติดโลก --> จะพ้นโลกนี้ได้ ก็ต้องฝ่าไฟคือ กิเลส ผู้จะเอาชนะกิเลสจะต้องรบกับมาร พระพุทธเจ้าทั้งหลายและพระขีณาสพ จึงได้ชื่อว่า "พระพิชิตมาร"
"สิ่งคู่" คือ โลก, กามภพ --> โลกเป็นของคู่ จับกันเป็นคู่ๆ มีดีก็ต้องมีชั่ว มีมารก็มีธรรมที่ฆ่ามาร โลกนี้มีของแก้กันอยู่เสมอ เมื่อพ้นจากความเป็นคู่ ก็เข้าสู่ภาวะอันสูงสุด (เอก)
"ตัวกู" คือ ความยึดมั่นถือมั่นในตัวตน ของของตน --> ทรัพย์สิน เงินทอง ชื่อเสียง เกียรติยศ คือสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาหลอกกันเอง เรายึดติดอยู่ในสิ่งจอมปลอม ไม่ใช่แก่นแท้ของมนุษย์ หากใครละสิ่งนี้ได้ ก็จะละทุกข์ได้กองใหญ่
"ใจกลางไฟ" คือ กามภพ ในที่นี้คือ โลก --> พระพุทธเจ้าตรัสรู้ในโลก เพราะโลกคือดินแดนของกิเลส จะเอาชนะกิเลสก็ต้องเข้าไปสู่ในแดนกิเลส แล้วเผากิเลสด้วยไฟ คือ "ธรรมะ"
"มรรคผล" คือ "มรรค" คือทาง "ผล" คือ การได้ลิ้มรส ในที่นี้คือ เส้นทางสู่บรมสุข คือ พระนิพพาน --> เมื่อเผากิเลสหมดสิ้นไปแล้ว ดวงตาแห่งธรรมก็เกิดขึ้น เพราะสิ่งปิดกั้นคือกิเลส ได้ถูกทำลายไปหมดแล้ว ที่เหลือไว้คือ เส้นทางที่สู่พระนิพพาน นั่นเอง
โดย bank9597
ทะเลไฟ
เรือของธรรม แล่นฝ่า ทะเลไฟ เรือของคน อย่างไร ยังไม่แน่
เห็นทีจะ ขี้ขลาด และอ่อนแอ จึงต้องแพ้ แก่เนื้อหนัง นั่งเฝ้าดู
จะออกไป นอกโลก ต้องฝ่าไฟ จะหมดทุกข์ ต้องไป เหนือสิ่งคู่
จะพ้นตาย ต้องพราก จากตัวกู เผากิเลส ต้องอยู่ ใจกลางไฟ
คนเขลาเขลา เหมาเหม้า ไปตามเขลา ไม่อยากเข้า ใกล้ไฟ เพราะกลัวไหม้
ไฟของธรรม มีไว้ เพื่อดับไฟ ที่ไหม้ใจ ของสัตว์ ในบัดดล
ตบะธรรม กรรมฐาน เปรียบปานไฟ เผากิเลส สิ้นไป เหลือมรรคผล
อันไฟธรรม มีไว้ ดับไฟคน ดับแล้วพ้น ทะเลไฟ ฝ่าไปเอยฯ
"ไฟ" คือ ราคะ --> ไม่มีไฟใดเสมอด้วยไฟราคะ มันเผาไหม้สัตว์อยู่ตลอดเวลาไม่เคยหยุดเลย
"เรือ" คือ พาหนะ --> กิเลสเปรียบเสมือนห้วงน้ำที่กั้นสัตว์จากพระนิพพาน ธรรมมะ คือ เรือที่จะฝ่าห้วงน้ำไปได้ โดยส่วนมากมนุษย์จะลัดเลาะไปตามฝั่ง ไม่กล้าว่ายน้ำข้ามไป
"นอกโลก" คือ การไม่ติดโลก --> จะพ้นโลกนี้ได้ ก็ต้องฝ่าไฟคือ กิเลส ผู้จะเอาชนะกิเลสจะต้องรบกับมาร พระพุทธเจ้าทั้งหลายและพระขีณาสพ จึงได้ชื่อว่า "พระพิชิตมาร"
"สิ่งคู่" คือ โลก, กามภพ --> โลกเป็นของคู่ จับกันเป็นคู่ๆ มีดีก็ต้องมีชั่ว มีมารก็มีธรรมที่ฆ่ามาร โลกนี้มีของแก้กันอยู่เสมอ เมื่อพ้นจากความเป็นคู่ ก็เข้าสู่ภาวะอันสูงสุด (เอก)
"ตัวกู" คือ ความยึดมั่นถือมั่นในตัวตน ของของตน --> ทรัพย์สิน เงินทอง ชื่อเสียง เกียรติยศ คือสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาหลอกกันเอง เรายึดติดอยู่ในสิ่งจอมปลอม ไม่ใช่แก่นแท้ของมนุษย์ หากใครละสิ่งนี้ได้ ก็จะละทุกข์ได้กองใหญ่
"ใจกลางไฟ" คือ กามภพ ในที่นี้คือ โลก --> พระพุทธเจ้าตรัสรู้ในโลก เพราะโลกคือดินแดนของกิเลส จะเอาชนะกิเลสก็ต้องเข้าไปสู่ในแดนกิเลส แล้วเผากิเลสด้วยไฟ คือ "ธรรมะ"
"มรรคผล" คือ "มรรค" คือทาง "ผล" คือ การได้ลิ้มรส ในที่นี้คือ เส้นทางสู่บรมสุข คือ พระนิพพาน --> เมื่อเผากิเลสหมดสิ้นไปแล้ว ดวงตาแห่งธรรมก็เกิดขึ้น เพราะสิ่งปิดกั้นคือกิเลส ได้ถูกทำลายไปหมดแล้ว ที่เหลือไว้คือ เส้นทางที่สู่พระนิพพาน นั่นเอง
โดย bank9597