การแสดงความเคารพไม่ถือเอานัยของความบริสุทธิ์ของจิต แต่ถือเอาตามเพศสภาพ ภิกษุเคารพกันตามพรรษา

พระอรหันต์พรรษาน้อยกว่าก็จะกราบพระปุถุชนที่พรรษามากกว่า พระอรหันต์ย่อมปฏิบัติตามวินัยพระพุทธเจ้าอย่างตั้งมั่น 
ภิกษุณีแม้ 100 พรรษาก็ต้องกราบภิกษุผู้บวชใหม่ในวันนั้น พระโสดาบันในอดีต เช่นนางวิสาขา อนาถบิณฑิกเศรษฐี ก็ยังเคารพในภิกษุสามเณรปุถุชน
มีเหตุการณ์ไหนที่พระต้องถวายความเคารพฆารวาส มีแต่ความเสื่อมจะเกิดขึ้นเรื่อยๆ ใครถือเอาตามถือว่าประจบคฤหัสถ์ เป็นอาบัติสังฆาทิเสสเพิ่มอีก

คำถามครับ

หากผมบวชเป็นพระสงฆ์มาแล้วกว่ายี่สิบพรรษา
คุณพ่อคุณแม่ ผมเสียชีวิต ผมกลับบ้านไปกราบเท้าท่าน และขออโหสิกรรมทั้งหลาย ทำได้ไหมครับ?
ผมพบเจอ บุคคลธรรมดาสามัญคนหนึ่ง(มิใช่ญาติพี่น้อง)  แต่บุคคลนั้น ประกอบไปด้วยศีลห้าที่บริสุทธิ์
ช่วยเหลือการงานของวัดมาโดนตลอด บริจาคทรัพย์ให้วัดมากมาย ผมกราบคาราวะท่านด้วยความกตัญญูรู้คุณ ทำได้ไหมครับ?