สวัสดีค่ะ พอดีเรามีเรื่องหนักใจจะมาแชร์ให้ฟัง เมื่อ6-7ปีที่ผ่านมาเราเช่าฟัองอยู่กับแฟนตั้งแต่สมัยเรียนและทำงานมาเรื่อยๆ เราดันได้งานที่บ้านเกิด ทำให้แฟนต้องย้ายกลับมาอยู่บ้าน เราทำงานที่บ้าน ต่างอำเภอ พอวันหยุดก็เข้ามาบ้านแฟนในอ.เมือง ตอนเราอยู่บ้านตัวเองรู้สึกไม่สบายใจเพราะ ต้องดูแลค่าใช้จ่ายภายในบ้าน เดือนหนึ่งค่าใช้จ่ายมีเยอะมาก ค่างวดรถ ค่าบัตรเครดิต ค่ากิน ค่าของใช้ในบ้าน แม่ก็แอะอะขอแต่เงิน เงินเราติดลบทุกเดือน ต้องกดเงินสดในบัตรมาใช้ตลอด พอมาที่บ้านแฟนดันโดนพูดแซะให้จ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่ากินช่วยทางบ้านแฟนบ้าง เราคิดในใจทำไมเราต้องช่วย ควรเป็นหน้าที่ของพี่สาวแฟนกับแฟนสิ ช่วงนี้แฟนเรารายได้หายไปเพราะโควิด แต่พี่สาวแฟนได้ทำงานอบต.ไกล้บ้าน เงินเลยเหลือ ประเด็นคือเค้าชอบใช้แฟนเราทำนั่นทำนี่ จนเราแอบโมโหว่าทำไมไม่ทำเอง นางมีลูก1คน ดื้อมากเพราะแม่ย่าเลี้ยงตามใจ เราอยู่ที่บ้านก็อยากตื่นสายบ้างเพราะตื่นเช้าทำงานมาหลายวัน 7.00น.หลานเคาะประตูเรียกร้องไห้ลั่นบ้านเพราะอยากเข้ามาเล่นกับเรา แทนที่แม่กับยายจะมาบอกหลานว่าอย่ารบกวนเรา ดันเดินมาตะโกนว่าเรากับแฟนหน้าประตูว่าทำไมไม่เปิดประตูให้หลาน คือเรื่องมันเล็กน้อยมากนะคะ แต่บางทีเราก็อยากตื่นสายบ้างสัก 09.00น. พี่สาวแฟนขี้เกียจมาก 30+แล้วแม่ยังซักผ้าให้อยู่เลย ไม่เคยช่วยแม่ทำกับข้าวบอกว่าทำไม่เป็นและแม่ไม่เคยสอน หน้าที่นี้เลยตกอยู่ที่เรากับแม่ย่า ทำเหมือนเราเป็นคนใช้ทำทั้งงานบ้าน ต้องเลี้ยงลูกให้เค้าอีก คือเราเบื่อ เราไม่อยากทำ อยากพูดอะไรในใจออกไปบ้าง แต่ไม่กล้าเพราะไม่อยากให้แฟนไม่สบายใจเพราะเป็นคนกลาง อยากออกไปจริงๆ เราควรทำไงดีคะ
อยากแยกออกมาจากบ้านแม่สามีแต่ไม่มีเงิน