ก่อนอื่นของยกคำสอนเรื่องกฏแห่งกรรม อันเป็นคำสอนสำคัญของศาสนาพุทธครับ
หว่านพืชเช่นไรย่อมได้รับผลเช่นนั้น ทำกรรมใดไว้ย่อมได้รับกรรมนั้น
เราเป็นผู้มีกรรมเป็นของๆตน เป็นผู้รับผลของกรรม เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด เป็นผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์
เป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย จักทำกรรมอันใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม เราจักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น
แต่นิกายเซนไม่ได้สอนแบบนั้น โดยคำสอนหลักมีอยู่ว่า
“สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกไม่ได้เป็นของใคร มันมีทั้งความมีตัวตนและไม่มีตัวตนในเวลาเดียวกัน
สำหรับการปฏิบัติทางกายภาพทุกอย่างของมนุษย์นั้น ไม่ใช่การปฏิบัติเพื่อตนเองและเพื่อใครทั้งสิ้น
แต่เป็นการปฏิบัติเพื่อความว่างเปล่าแห่งความเวียนว่ายตายเกิด ซึ่งไม่มีจุดคงที่แน่นอน”
การมีชีวิตอยู่และการตายไม่มีอะไรต่างกัน สำหรับผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ เขาตองปฏิบัติแนวทางชีวิตอันเป็นที่เห็นด้วยของสังคม แต่ไม่ว่าจะปฏิบัติแนวทางไหน จุดสุดท้ายก็คือความตาย อันเป็นสัญญาณแรกของความว่างเปล่าไร้ตัวตน
คำสอนของนิกายเซน ไม่ได้กล่าวถึงกฏแห่งกรรมอย่างละเอียดนัก เพราะเมื่อเชื่อว่าตัวเราอยู่บนความว่างเปล่าไร้ตัวตน ความดีกับความชั่วคือสิ่งเดียวกัน จะแตกต่างกันโดยการยอมรับของสังคมเท่านั้น กล่าวคือ “ความดี” ในความเชื่อของสังคมหนึ่ง อาจเป็น “ความชั่ว” ในอีกสังคมหนึ่งก็ได้ ตามความรู้สึกนึกคิดที่แสดงออก
ทุกศาสนาและทุกสังคม จึงมีทั้ง “พระผู้เป็นเจ้า” และ “ซาตาน” ในเวลาเดียวกัน “มาร” ก็คือสิ่งที่ไม่มีตัวตน แยกไม่ออกว่าดีหรือชั่วกันแน่
..........................................................
เพราะเหตุนี้เหล่าซามูไรถึงสามารถเงื้อดาบ หรือใช้ธนูสังหารผู้อื่นได้โดยไม่คำนึงถึง “บาป” เพราะคำสอนของนิกายเซนไม่เน้นเรื่องกฏแห่งกรรมแต่อย่างใด เป็นแบบนี้มาแทบตลอดประวัติศาสตร์ด้วย แต่ถ้าหากมีคนนำคำสอนเรื่องกฏแห่งกรรม ไปสอนในญี่ปุ่นยุคโบราณ วิถีแห่งซามูไรจะเป็นแบบไหนครับ
"ความตายเบาบางดั่งขนนก"
หากมีการสอนเรื่องกฏแห่งกรรมในญี่ปุ่น วิถีซามูไรจะเปลี่ยนไปในสภาพไหนครับ?
แต่นิกายเซนไม่ได้สอนแบบนั้น โดยคำสอนหลักมีอยู่ว่า
การมีชีวิตอยู่และการตายไม่มีอะไรต่างกัน สำหรับผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ เขาตองปฏิบัติแนวทางชีวิตอันเป็นที่เห็นด้วยของสังคม แต่ไม่ว่าจะปฏิบัติแนวทางไหน จุดสุดท้ายก็คือความตาย อันเป็นสัญญาณแรกของความว่างเปล่าไร้ตัวตน
คำสอนของนิกายเซน ไม่ได้กล่าวถึงกฏแห่งกรรมอย่างละเอียดนัก เพราะเมื่อเชื่อว่าตัวเราอยู่บนความว่างเปล่าไร้ตัวตน ความดีกับความชั่วคือสิ่งเดียวกัน จะแตกต่างกันโดยการยอมรับของสังคมเท่านั้น กล่าวคือ “ความดี” ในความเชื่อของสังคมหนึ่ง อาจเป็น “ความชั่ว” ในอีกสังคมหนึ่งก็ได้ ตามความรู้สึกนึกคิดที่แสดงออก
ทุกศาสนาและทุกสังคม จึงมีทั้ง “พระผู้เป็นเจ้า” และ “ซาตาน” ในเวลาเดียวกัน “มาร” ก็คือสิ่งที่ไม่มีตัวตน แยกไม่ออกว่าดีหรือชั่วกันแน่
เพราะเหตุนี้เหล่าซามูไรถึงสามารถเงื้อดาบ หรือใช้ธนูสังหารผู้อื่นได้โดยไม่คำนึงถึง “บาป” เพราะคำสอนของนิกายเซนไม่เน้นเรื่องกฏแห่งกรรมแต่อย่างใด เป็นแบบนี้มาแทบตลอดประวัติศาสตร์ด้วย แต่ถ้าหากมีคนนำคำสอนเรื่องกฏแห่งกรรม ไปสอนในญี่ปุ่นยุคโบราณ วิถีแห่งซามูไรจะเป็นแบบไหนครับ