คือผมทำงาน ได้ 5 วันงานบริการร้านอาหารในห้าง พี่เค้าสอนงานดีมาก ดูแลทุกอย่าง เอาใจใส่ พี่ใจดีจริงๆกับตัวผม แต่หลายๆอย่างเรารู้สึกทำไม่ไหวด้วยสภาพร่างกาย
คืนวันที่ 5 เราเลยตัดสินใจทักไปบอกขอลาออก พร้อมขอบคุณและขอโทษ พี่เค้าตอบสั้นๆมาว่า "ครับผม"
ส่วนตัวนี่คิดว่าเค้าคงรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ เพราะตอนทำงาน หรือตอนเลิก เขาพูดคุยกับเรา อารมณ์เหมือนเราคืออีกหวังที่ช่วยงานเขาได้ในอนาคต เราทำงานได้ จำได้ทุกอย่างที่เขาสอน แต่สุดท้ายก็ลาออก
...ตอนนี้อดคิดถึงสิ่งดีๆของพี่เค้าไม่ได้ ถึงแม้มันจะแค่ 5 วันก็เถอะ...
เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี?
ปล.ที่เราตัดสินใจไปทำเพราะเราอยากทำจริงๆ แต่มันก็มีหลายอย่างที่ไม่เป็นอย่างที่คิด นี่เป็นครั้งแรกที่ทำงานบริการ อาจจะบอกว่าไม่ทนงานก็ได้นะ แต่เราออกมานี้ เราก็มีงานที่สร้างเงินได้พอๆกับงานบริการนี้ (ทำที่บ้านหน้าคอม) แต่ที่เราหยุดทำแล้วออกไปหางานทำข้างนอก เพราะเราอยู่หน้าคอมจนเอียน มันปวดจิต ปวดสมอง มันไม่เหนื่อยกายแต่มันเหนื่อยใจสุดๆ เลยอยากหางานทำข้างนอก
ผิดไหม? ทำงานบริการได้ 5 วัน หัวหน้าสอนงานดีมาก คอยดูแลเราทุกอย่าง แต่เราขอลาออก
คืนวันที่ 5 เราเลยตัดสินใจทักไปบอกขอลาออก พร้อมขอบคุณและขอโทษ พี่เค้าตอบสั้นๆมาว่า "ครับผม"
ส่วนตัวนี่คิดว่าเค้าคงรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ เพราะตอนทำงาน หรือตอนเลิก เขาพูดคุยกับเรา อารมณ์เหมือนเราคืออีกหวังที่ช่วยงานเขาได้ในอนาคต เราทำงานได้ จำได้ทุกอย่างที่เขาสอน แต่สุดท้ายก็ลาออก
...ตอนนี้อดคิดถึงสิ่งดีๆของพี่เค้าไม่ได้ ถึงแม้มันจะแค่ 5 วันก็เถอะ...
เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี?
ปล.ที่เราตัดสินใจไปทำเพราะเราอยากทำจริงๆ แต่มันก็มีหลายอย่างที่ไม่เป็นอย่างที่คิด นี่เป็นครั้งแรกที่ทำงานบริการ อาจจะบอกว่าไม่ทนงานก็ได้นะ แต่เราออกมานี้ เราก็มีงานที่สร้างเงินได้พอๆกับงานบริการนี้ (ทำที่บ้านหน้าคอม) แต่ที่เราหยุดทำแล้วออกไปหางานทำข้างนอก เพราะเราอยู่หน้าคอมจนเอียน มันปวดจิต ปวดสมอง มันไม่เหนื่อยกายแต่มันเหนื่อยใจสุดๆ เลยอยากหางานทำข้างนอก