ยังรักกันอยู่มั้ย

สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องจะมาถามทุกคนเกี่ยวกับการใช้ชีวิตคู่ คือผมกับแฟนผมเป็นคู่รักแบบชายชายเราคบกันมา7-8เดือนแล้วครับ ที่ผ่านมาเราทะเลาะกันบ่อยมากมันอาจจะเป็นเพราะตัวผมเอง คือผมเป็นคนที่แบบ ซื่อบื้อ นิสัยเด็กน้อย(ผมอายุ21แล้ว😅) ทำไรไม่ค่อยเป็นซักอย่าง เรื่องซุ่มซ่ามเป็นที่หนึ่ง หยิบจับอะไรต้องตก ต้องร่วงมือตลอด  จนผมกลัวการที่ผมเป็นแบบนี้จะทำให้แฟนเบื่อ เราทะเลาะกันบ่อยจนบางทีถึงขั้นโดนบอกเลิก เค้าบอกกับผมว่าลองต่างคนต่างอยู่ไหมเผื่ออะไรมันดีขึ้น โดนไล่ให้กลับไปอยู่บ้านบ้าง  บางทีก็ถึงขั้นดึงเหวี่ยงตัวผมผลักผมออกไปจากห้อง (แฟนผมเป็นคนอารมณ์ร้อน ขี้โมโห หงุดหงิดง่ายมาก) แต่พอผ่านไปเราก็กลับมาดีกันเป็นอยู่แบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา จนมีวันนึงหลังเลิกงานเรากลับถึงห้องก็ซื้อกับข้าวขึ้นไปกินตามปกติผมก็ไปแกะถุงกับข้าวเพื่อที่จะมากินด้วยกันถุงแรกก็ใช้มือแกะปกติ แต่ถุงที่2มันแกะยากผมเลยใช้มีดปาดยางรัดแกงเอาแล้วมีดมันโดนถุงแกง ทำให้แกงหกเลอะกระจายเต็มพื้นห้อง แฟนผมเลยโมโหแล้วพูดขึ้นว่า "ทำไมไม่แกะดีๆแกะดีๆมันจะตายมั้ยทำไมเป็นคนซุ่มซ่ามแบบนี้ รู้ไหมวันนี้กูเจออะไรมาบ้าง กูกดดันกับงาน ยังต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก คิดว่ามันจะมีอารมณ์ดินข้าวมั้ย" ผมเลยบอกแฟนว่า "เดี๋ยวเค้าเก็บเอง" (คือผมเป็นคนที่ถ้าโดนด่าโดนว่าจะเงียบตลอด ไม่พูดอะไร) แฟนผมบอกว่า "เก็บมันจะสะอาดมั้ยแล้วใครต้องมาเก็บตามทีหลัง กู" แล้วผมก็นั่งลงเช็ดทำความสะอาด แฟนผมเดินมาหาผมแล้วบอกว่า "ด่าได้มั้ย" แล้วเอามือมาตบที่หน้าผม ผมเลยลุกขึ้น(น้ำตาซึมๆ)ได้แต่ยืนมองหน้าแฟน แล้วแฟนก็เอามือมาบีบที่คอผมทำให้เล็บมาข่วนคอผมเป็นแผล แล้วลากผมจะให้ออกไปจากห้องตอนที่ดึงตัวผมไปทำให้เข่าผมไปชนกับขอบเตียงพร้อมบอกว่า "ออกไป จะไปดีๆหรือจะให้กูจิกหัวไป) ผมก็บอกไม่ไปจะอยู่กับเธอ ผมจับแขนเค้า ผมขอร้องเค้าไม่ให้ไล่ผมไป ให้ผมอยู่กับเค้า (คือที่ผ่านมาผมเป็นคนยอมแฟนตลอด ผมเคยให้สัญญากับเค้าว่า ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขผมจะอยู่กับเค้า ) ผมเลยได้แต่ยืนนิ่งมองหน้าแฟนพร้อมกับน้ำตาไหล ในใจได้แต่นึกว่าทำไมกล้าทำแบบนี้ พอผ่านไปซักพักแฟนผมเริ่มใจเย็นขึ้น เค้าเรียกผมไปนั่งบนที่นอนพร้อมกับเอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผมแล้วบอกผมไปกินข้าวหลังจากนั้นก็คุยกันดีตามปกติ แต่บางเวลาก็อดคิดถึงเหตุการณ์นี้ว่าทำไมทำได้ จนทุกวันนี้ไม่ว่าจะทำอะไรผมกลัวทำผิดพลาดไปหมด แล้วเป็นแบบนี้ผมควรทำยังไงดี (ก่อนที่ผมจะมาอยู่กับแฟน ผมอยู่กับแม่กับน้องที่บ้านแต่พอมีเค้าผมก็คอยไปหาแฟนบ่อยๆจนเค้าขอให้ผมไปอยู่ด้วยไม่อยากให้ขับรถไปๆมาๆมันอันตราย ผมเลยไปอยู่กับเค้าเวลากลับบ้านไปหาแม่ก็ค่อยๆเอาเสื้อผ้ามาตัว2ตัว ผมติดแฟนมาก จนขนาดที่แม่บอกน้องบอกผมไม่ฟังแต่ยอมฟังคำแฟนพูดคนเดียว จนตอนนี้แม่ปล่อยละครับ (มีวันนึงโดนบอกเลิกผมเลยกลับมาบ้าน ร้องไห้มากอดแม่ ขอโทษแม่ แม่กอดผมพร้อมกับพูดว่า "ร้องไห้ทำไมแม่ยังไม่ตายเสียน้ำตาให้แม่พอ" บางทีคิดถึงคำแม่แล้วน้ำตาจะไหล เคยคิดนะว่าตัดสินใจถูกรึเปล่าที่ทำแบบนี้  (ปล.ถ้าเรียบเรียงคำผิดหรือใช้คำผิดก็ขอโทษด้วยนะครับ)