แชร์ประสบการณ์โดนเทช่วงโควิด 19 ระบาดรอบ 2 จากองค์กรหลวงแห่งหนึ่ง

กระทู้สนทนา

มนุษย์เงินเดือน ปัญหาสังคม พนักงานประจำ ทรัพยากรบุคคล เพื่อนร่วมงาน

คือเราได้รับโอกาสทำงานที่แรกในชึวิตกับองค์กรหลวงแห่งหนึ่งที่ขั้นชื่อเรื่องถั่วกับกาแฟจากทางเหนือ ก่อนหน้านี้ได้รับงานแบบ parttime ในตำแหน่งฝ่ายขาย ประมาณ 3 เดือน ทำยอดขายดีขายเก่งทะลุยอด เดือนแรกทำได้หลักแสน เดือนถัดไปคือมี 9 หมื่น 8 หมื่นกว่าบาทขายได้ตลอดแม้ตอนที่ขายจะอยู่ในช่วงการระบาดของโควิด19 รอบแรก จนจบงานไปแต่เรื่องเงินเดือนเหมือนจะดีแต่ไม่ชัดเจนโดยเหตุการที่จะเล่าจ่อจากนี้คือเรื่องจริงเจอเองและโหดมากสำหรับเด็กจบใหม่คนหนึ่งเลยก็ว่าได้ โดยจุดเริ่มต้นเรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อเรามาสมัครงานอีกตำแหน่งหนึ่งแต่ตอนเข้าไปในเว็บเขาไม่ได้ระบุเพศรวมถึงเราเห็นว่าเป็นงานที่ตรงกับที่เรียนและมีประสบการณ์มาก่อนเลยมั่นใจว่าทำได้แน่นอนทางฝ่ายบุคคลได้มีการนัดแนะคุยปรากฎว่าไม่ผ่านเพราะมาบอกหน้างานว่าอยากได้ผู้ชายมีรถมอไซล์ขับตอนนั้นยอมรับว่าเฟลมากๆผ่านไป 3 วันฝ่ายบุคคลของทางที่เดิมโทรมาบอกมีอีกตำแหน่งต้องการด่วนสนใจไหมพี่เสนอไปแล้ว ในตอนนั้นคือเหมือนโดนตบหัวแล้วมาลูบหลังอ่ะ เสนอแบบหมัดมือชก ด้วยความที่เราเป็นเด็กอยากได้งานก็ลองรับปากไปคุยงานจนไปเจอกับพี่หัวหน้างานและพี่ๆคนอื่นที่ทั้งหมดและสอนงานเรา 2 วันและให้ลงงานจริงเลยโดยพี่หัวหน้าฝ่ายที่ดูแลงานมาโทรส่วนตัวและเสนอเงินเดือน parttime ซึ่งรอบแรกเราโอเคมากๆและคุยตกลงกันว่าจะจ่ายเต็มตอนสิ้นเดือน ทางหัวหน้างานรับปากอย่างดี แต่พอถึงวันจ่ายเงินเดือนครั้งแรกในชีวิตเราได้เงินเดือนไม่ครบตามที่เขาแจ้งซึ่งมันเสียความรู้สึกมากๆและเรารีบโทรไปคุยกับฝ่ายบุคคลทันทีเพราะก่อนลงชื่อเซ็นระบุชัดเจนว่าจ่ายราคานี้ทำไมไม่ตรงตามที่ตกลงไว้ จนพี่หัวหน้างานคนนั้นเพิ่งมาพูดขอโทษว่าลืมและไม่ยอมรับความเสียหายใดๆเลยนั้นคือจุดเริ่มต้มที่ไม่มีความเชื่อใจในคนนี้อีกต่อไป ที่มันแย่สุดๆเพราะค่าเดินทางค่ากินรอบแรกเราออกเองหมดเลยแล้วเราคำนวนล่วงหน้าไว้หมดแล้ว พอจะใช้เดือนถัดไปเลยไม่พอใช้จนต้องพกข้าวมากินเองทุกวันเพื่อประหยัดให้มากที่สุด ยอมรับว่าช่วง 3 เดือนนั้นลำบากมากๆเพราะมีค่าโทรและเน็ตที่ต้องจ่ายเพิ่มอีก แค่ค่าเดินทางปาไป 3600 บาทแล้วเพราะต้องนั่ง 2 ต่อ ไหนจะหนี้ค้างชำระที่ต้องจ่ายต่างๆอีก เหลือเก็บจริงๆไม่ถึง 2000 บาท และสภาพสังคมเห็นแบบนั้นภายในยิ่งกว่าละครถ้าใครไม่ทันเกมคือโดนตัดแขนตัดขาเลื่อยตำแหน่งได้ง่ายๆเลยด้วยซ้ำแถมเจอพวกใส่หน้ากากเข้าหากันอย่างโหดแม้กระทั่งเรื่องงานก็ไม่เว้นจนเหมือนเราอยู่ทำงานคนเดียวยอมรับว่ากลับไปบ้านคือร้องไห้ทุกวัน แถมพอมีหัวหน้าชายคนใหม่เขามา ทุกอย่างแย่ลงกว่าเดิมคือโดนแซวแบบลวนลาม โดนโอบไหล่ในที่ทำงานต่อหน้าพี่ๆทุกคนทั้งๆเพิ่งรู้จักแค่ 2 วัน โดนตะคอกใส่ตอนทำงานด้วยกันเวลาพี่เขาไม่พอใจ ขี้วีน ใจร้อนมาก แกล้งสลับตารางให้น้องกลับดึกทั้งๆที่เราเข้ากะรอบเช้ามันห้ามควบกะงานอยู่แล้วเหมือนจงใจให้อยู่ 2 คน ซึ่งช่วงนั้นได้จัดงานแฟร์กลางแถวห้างดังย่านลาดพร้าว โดนบังคับให้ไปส่งที่ รถไฟฟ้า BTS จนต้องกลับดึกทุกวันอย่างเลี่ยงไม่ได้
ช่วงที่ทำงานคือ เสียสุขภาพจิตมากๆ จนรอบหลังๆให้คุณแม่มาช่วยจับตาดูแลอยู่ห่างๆในช่วงกลางเดือนโดยอีกฝ่ายไม่รู้ตัว จนล่าสุดทำยอดขายดีทะลุเป้า แต่โดนที่ทำงานแกล้งยัดข้อหาและบีบให้เซ็นชื่อลาออกทั้งๆที่ไม่อยากออกและ
ยิ่งมารู้ที่หลังว่าโดนหัวหน้างานมรณะแกล้งบีบให้ออกเพราะความรู้สึกส่วนตัวคือแค้นมากๆแบบไม่คิดว่าจะมีคนสันดานเสียอยู่ในองกร์แบบนี้ทุกอย่างที่สร้างมาดีๆกลับมาเสียเพราะความเห็นแก่ตัวของลูกน้องไม่ดีที่ใช้ตำแหน่งในทางที่ผิดจนเสียคนดีๆไป โดยส่วนตัวพอจะทราบสาเหตุที่โดนเพราะ ทำงานเก่งเกินไป แล้วผู้ใหญ่ที่พี่หัวหน้าประจบมาสนใจเราแทนเกือบครึ่ง ตอนนี้เรารู้สึกโครตโชคดีที่ออกมาได้เลย วันแรกที่เรามาทำงาน เราซื่อสัตย์ มีความรับผิดชอบ ตรงต่อเวลา มาก่อนกลับที่หลัง ขยันทำงานไม่เคยลาหยุดถ้าไม่จำเป็น บริการดีจนมีลูกค้าประจำเพียบ และได้รับคำชมจากการบริการลูกค้าจนวันสุดท้ายของการทำงาน เราไม่เสียใจที่เคยเป็นฝ่ายขาย หลังจากออกมามันสอนอะไรหลายๆอย่างเยอะจนคิดว่าเป็นนายตัวเองดีที่สุดแล้ว