เริ่มเลยนะคะ คือเราอยู่กับย่าตั้งเเต่เด็กๆ2คนพ่อเเม่เราเเยกทางกันตั้งเเต่ป.3-4ค่ะ ทั้งพ่อทั้งเเม่ก็มีใหม่กันหมดเเล้วค่ะปัจจุบัน
เเต่ทีนี้อีก2ปีถ้าเราเรียนจบเราจะต้องไปอยู่บ้านเเละไปเรียนที่นั้นกับพ่อเเละเเม่เลี้ยงค่ะ เราจะบอกก่อนนะคะ เราค่อนข้างเกร็งทำตัวไม่ถูก
เเล้วก็ค่อนข้างที่จะเงียบๆไม่ค่อยเเสดงด้านร่าเริงสนุกตลกเหมือนอยู่กับย่าเเละเพื่อนค่ะ สิ่งที่เรากลัวคือเราไม่ค่อยกล้าพูดกล้าคุยกับเค้าเท่าไหร่ค่ะไปทางเงียบๆเลย เอาจนกว่าเค้าจะคุยด้วยค่ะถึงจะเปิดปากพูด คือเเม่เลี้ยงเราเป็นคนใจดีโครตๆๆๆไม่เคยดุเคยด่าเราสักคำ(ถ้าด่าเมื่อไหร่ก็ลองดู☺️) อยากได้อะไรก็ซื้อให้ตลอดเเม้ไม่เอยปากขอเค้าก็เอาให้ค่ะ
เเต่เราเป็นอะไรไม่รู้ค่ะ เรากลัวที่จะได้ไปอยู่กับเค้าเพราะเราเป็นคนที่ต่อเมื่ออยู่กับพ่อเเละเเม่เลี้ยงจะเงียบๆไม่ค่อยพูดค่ะ เราก็อยากอยู่ที่บ้านกับย่าต่อนะคะ เเต่พ่อบอกยังไงก็ต้องไปอยู่กับพ่อเเละเเม่เลี้ยง เพราะมันคืออนาคตของเรา เเล้วย่าเราก็พูดอะไรได้ก็ต้องตกลงไปเพราะอยากให้เราไปมีอนาคตที่ดีเช่นกัน ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้คะ เเล้วเราต้องทำยังไง 
ปล.ขอบคุณสำหรับคำตอบเเละคำแนะนำค่ะ🥺