รักเค้าไม่รู้ตัว

คือเขาไม่สนใจเราเลยอะ แต่เราไม่ใช่คนตื้อ ไม่ไดจุกจิกด้วยสิวันหนึ่งคุยกันไม่ถึง12ประโยค ซึ่งทุกๆประโยคเราชวนคุยเองT_T คือเหนื่อยนะ แต่ไม่อยากเสียเขาไป คุยกันนิดเดียวอย่างที่ว่าข้างต้น แต่เวลาโทรคุยกันเ

 เพิ่งเคยมีแฟนคนแรกเมื่อตอนปีก่อนค่ะ อยากลองฝึกมีความรู้สึกรักเหมือนกับใครๆบ้าง ด้วยความที่เราเป็นคนจำพวกชอบใช้สมองคิดวิเคราะห์ทฤษฎี อยากเรียนรู้สิ่งใหม่ๆรอบกาย แต่มีอย่างหนึ่งที่ไม่เข้าใจคือความ

ทุกคนคะคือเราไม่รู้ว่าคนนี้เป็นเนื้อคู่หรือ พรมลิขิตอะไรรึป่าวแต่ตามหลักความเป็นจริงพรมลิขิตหรือโชคชะตาอะไรนั่นมันคือการตัดสินใจของเราว่าเราจะเลือกคนนี้หรือสิ่งนี้รึป่าว แต่เราสงสัยมากๆค่ะ เราย้ายโรงเ

อันนี้ เราจะพาไปเจาะลึก "ถึงสิ่งที่ William Buhlman เจอ" ในระหว่างการเดินทางนอกกาย (OBE) หรือการเดินทางไกลด้วยจิต ในแบบที่เจ้าตัวเล่าจริงๆ โดยเฉพาะประสบการณ์ลึกที่ "ไม่ค่อยมีใครกล้าพูด&

หอพักที่ผมอยู่แถว วชิราสงขลา ห้องมันเล็ก ๆ เตียงวางขนานกับประตูเลย วันนั้นเป็นเช้าเหมือนทุกวัน ผมตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า อาบน้ำ กินข้าวเสร็จ แล้วก็กลับมานอนเอนหลังบนเตียง คิดแค่ว่าจะงีบซักหน่อย ผมหลับ แต

ผมมีเพื่อนร่วมงานที่ดีมากถึงมากที่สุด เป็นคู่คิดให้ผมได้ทุกอย่าง ผมรักและเอ็นดูเขามาก มากถึงขั้นเป็นน้องแท้ๆเลยจริงๆ ซึ่งเราทั้งคู่ต่างก็ไม่ได้คิดเกินเลย เราอยากรักษาความรักในแบบเพื่อนที่ดีต่อกัน ปัจจ

คือตอนแรกเราอยากเป็นสถาปนิก แต่หลังๆมาเราพึ่งรู้ตัวว่าไม่ใช่ทางที่เราชอบ เลยคิดว่าถ้างั้นเราก็จะเรียน วิศวะ เพราะจะได้ช่วยกิจการครอบครัวเราได้ แต่ว่าเรารู้ว่าที่เราเลือกวิศวะไม่ใช่เพราะเราชอบ แต่สิ่งท

กาลครั้งหนึ่ง ณ ชุมชนเล็ก ๆ ที่มวกเหล็กมีผืนป่าแห่งหนึ่งเรียกว่า"ดงเขาแหลม" ป่าที่มีต้นไม้หนาทึบและมียอดเขาหินปูนที่สูงทำให้เป็นยอดเขาแหลมมักมีเรื่องเล่าขานถึงสิ่งลี้ลับมาหลายชั่วอายุคน ว่า

เรามีเพื่อนอยู่คนนึงที่ชอบเข้ามาวุ่นวายกับคสพ.เราค่ะ เขาไม่ได้ยุ่งอะไรกับแฟนเราแต่ว่าชอบมาบอกให้เราทำแบบนู่นแบบนี้ ทำไมไม่ทักไปคุยกับแฟน พอกินข้าวก็บอกว่าทำไมไม่ถ่ายรูปข้าวส่งไปให้แฟน ตื้อเราให้เราคุย