เรากับพี่ทะเลาะกันทุกวัน เกิดจากปัญหาสุขภาพทางด้านไหนบ้าง

เรากับพี่ทะเลาะกันเกือบทุกวัน. 1วันแทบจะไม่เอ่ยปากคุยกันเลย มีอะไรพี่จะทักทางไลน์ถามเอา. เราทะเลาะกันเรื่องเล็กมากกก เพราะความลืม ล้างแก้ว.  ไม่มีเวลาทำความสะอาดบ้าน. เพราะเราทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด แต่ถ้าวันไหนเลิกงานเร็วหน่อยเราก็จะมาทำตอนเย็น.  เราไม่เข้าใจในอารมณ์ของพี่ ตะมาดีก็ดี. จะมาร้าย ร้ายสุดดดด พูดแรงสุดๆๆ แค่เรื่องไม่เป็นเรื่อง เหมือนเราทำอะไรก็ไม่ดีไปหมดทุกอย่าง.  หุงข้าวก็บ่นว่าเราหุงข้าวแฉะ  ทำกับข้าวให้ก็กินไม่หมด กินไม่ครบทุกอย่าง บ่นกินหวาน บ่นใช้ตังเก่ง  ทั้งๆแทบจะไม่ได้ซื้ออะไรเลย นอกจากเติมน้ำมันไปทำงาน หุงข้าวไว้เผื่อ เพราะบางวันพี่ตื่นสาย. สลับกันตื่นสาย เราหุงข้าวเผื่อ ก็บ่นอีกว่า หุงเยอะ ต่อไปทำแค่ตัวเรากินก็ขอ  หวังดีกลับกลายเป็นเสียของ. เช่นเดียวกับแบ่งกับข้าวไว้ให้เลย กินไม่หมดก็เสียดายของ ขนาดซื้อผงซักผ้ามาไว้ก็บ่น ซื้อมาทำไมเยอะแยะ. เราก็เลยตอบว่า ของมันไม่ใช้บูดเน่า. ที่ซื้อก็ไม่ได้ใช้เงินสด ใช้เงินสวัสดิ์การของรัฐ ไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน  ส่วนตัวพี่จะซื้อหรือทำอะไรชีวิตมีความสุข เราก็ไม่เคยว่า เพราะนั้นคือชีวิต สิทธิ์ของคุณ  ขนาดซักผ้าก็เริ่มบ่น ทั้งๆเราไม่ได้สั่งให้ทำเลย พี่ทำเองแล้วมาบ่นเราว่าไม่ทำอะไรเลย แต่บางวันวันไหนตื่นเช้าเราก็มีซักให้บ้าง เราก็ไม่ได้ย่น  ล่าสุดตื่นเช้ามา. บ่น เกิดชาติหน้าขออย่าได้พบได้เจอกันอีก. ซึ่งคำพูดแบบนี้ จะหมายถึงใครอีก นอกจากเรา. เพราะตอนนั้นอยู่กัน2คน เรายังไม่ได้พูดหรือทำอะไรให้เลย กำลังจะแรงฟันด้วยซ้ำ. ตอนนี้เครียดกว่าทำงานซะอีก.  อยากพักนะ. แต่ก็ต้องไปทำงานเพราะทนพี่บ่นแบบนี้ทุกวันไม่ไหว. เสียสุขภาพจิตสุดๆ  ตื่นเช้ามาได้ยินบ่นแบบนี้ เราไม่กินข้าวเลย ตอนนั้นเสียอารมณ์สุดๆ.แต่เราก็ชีลกับข้าวไว้. เผื่อพี่จะกลับมาทานข้าวเช้า ตอนเอาผลไม้ไปให้ป้า. สุดท้ายกลับกลายเป็นเราผิดอีก. ทำให้-ไม่-. คือตอนนั้นเราไปทำงานแล้ว ป้าข้างบ้านได้ยินเลยทักบอกในไลน์.  ตอนนั้นเสียสมาธิทำงานไปหมด. ไม่คิดว่าพี่แท้ๆจะพูดคำนี้ออกมา. แค่ตคำพูดตอนเช้าก็สุดๆละ. เรามานั่งคิด ว่าเราไปทำอะไรให้พี่เขาเกียดเราขนาดนี้    อยากรู้ว่า. อาการหรืออารมณ์แบบนี้. จะเกี่ยวกับสุขภาพ ทางจิต หรือประสาทไมค่ะ ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ.  เราว่าถ้าเป็นแบบนี้เราคงเป็นประสาท. เราไม่รู้อารมณ์พี่มามาแนวไหนเราตามไม่ทัน ขอบคุณค่ะ